در گفت‌وگو با گابریل وارگا، قهرمان کیک بوکسینگ جهان ساکن بریتیش کلمبیا
علیرضا فدایی – ونکوور
اینکه سال‌ها فردی را بشناسید و مبارزات وی را از تلویزیون ببینید و بعد فرصت تمرین‌کردن و گفت‌وگو با او داشته باشید، همیشه تجربهٔ جالبی است.
گابریل وارگا، مبارز حرفه‌ای کانادایی اهل جزیرهٔ ونکوور (Vancouver Island) است که در بالاترین سطح بین‌المللی مسابقه داده و از بزرگ‌ترین سازمان‌های دنیا دارای کمربند قهرمانی است. به‌لطف اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، وی طی دو تا سه سال گذشته موفق شده با هواداران خود ارتباط برقرار کند و دانش و تجربهٔ خود را با آن‌ها تقسیم کند.
وقتی ایشان برای انجام یک سمینار به ونکوور آمده بود، موفق شدم با او گفت‌وگویی انجام دهم که از نظرتان می‌گذرد.
****
چطور یک مبارز حرفه‌ای شدید؟
من بعد از بردنِ چند مقام آماتور به جمع حرفه‌ای‌ها پیوستم. به نصیحت رئیس سازمان ISKA گوش کردم که گفت یک مقام جهانی به دست بیاور، یک‌بار از آن دفاع کن و سپس به ردهٔ وزنی بالاتر برو و یک‌بار هم آنجا از عنوان دفاع کن. بعد از انجام همهٔ این‌ها فکر کردم که حالا دیگر موقع حرفه‌ای‌شدن است.
بهترین و بدترین خاطرات شما از دوران حرفه‌ای‌تان چیست؟
بهترین خاطرات من دستیابی به عناوین قهرمانی جهان پس از شکست سرسخت‌ترین مبارزان دنیا است. احساس رسیدن به هدفی که مدت‌ها برای آن زحمت کشیده‌ای، فوق‌العاده است. بدترین خاطرهٔ من مربوط به اولین شرکت من است. داوران مسابقه واقعاً حق من را خوردند و حتی حریف من اقرار کرد که مبارزه را باخته بود. این مورد هنوز هم مرا ناراحت می‌کند.
در چه سبک‌ها و قوانین کیک بوکسینگ مبارزه کرده‌اید؟
تمام مبارزات من براساس قوانین K-1 (آزادبودن ضربات زانو به بدن و سر) یا قوانین بین‌المللی بوده‌اند. در قوانین بین‌المللی گرفتن و پرت‌کردن حریف هم مجاز است که مورد علاقهٔ من است.
در بین همهٔ سازمان‌های برگزارکننده که برایشان مسابقه داده‌اید، کدام‌یک بیشتر مورد علاقهٔ شماست؟
Bellator را از همه بیشتر می‌پسندم، به‌خاطر نحوهٔ رفتار آن‌ها با مبارزان و اینکه ورزشگاه‌های موجود در اروپا پر از تماشاچی بودند.
فکر می‌کنید با توجه به مخاطرات این رشته، مبارزان کیک بوکسینگ درآمد خوبی دارند؟
دوست داشتم که مبارزان پول بیشتری دربیاورند. بسیاری از آن‌ها حتی قادر به انجام تمام‌وقت این کار به‌عنوان یک حرفه نیستند که با توجه به طبیعت این رشته بسیار دشوار است. ولی اگر هم‌زمان با مبارزه و پیروزی بتوانید در شبکه‌های اجتماعی هوادار و دنبال‌کننده پیدا کنید، آن‌وقت راه برای درآمدزاییِ بیشتر وجود دارد.
فکر می‌کنید با پرطرفدارشدن مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی MMA از محبوبیت کیک بوکسینگ کم شده است؟
مطمئن نیستم. می‌دانم که این رشته در دههٔ اخیر دچار چالش و مشکل بوده است. هنرهای رزمی ترکیبی پرطرفدارتر شده‌اند، ولی هنوز جا برای کیک بوکسینگ وجود دارد. متأسفانه برگزارکنندگان مسابقات کیک بوکسینگ اشتباهات بسیاری انجام می‌دهند که به ضرر این ورزش تمام می‌شود.
منظورتان چه اشتباهاتی است؟
آن‌ها با تمرکز بر روی مبارزان نامداری که پول‌های بزرگ طلب می‌کنند، به‌جای اینکه ستارگان جدید و کم‌توقع را پرورش بدهند، پول زیادی را هدر می‌دهند. همچنین زمان زیادی برای شناساندن مبارزان به هواداران صرف نمی‌‌کنند. به‌عنوان مثال ویدیوی معرفی و تمرین مبارزان که در سازمان UFC پیش از هر مبارزه پخش می‌شود، بسیار تأثیرگذار است.
فکر می‌کنید جای رشد برای کیک بوکسینگ در عرصهٔ بین‌المللی وجود دارد؟
بله، فکر می‌کنم جای رشد وجود دارد. مسابقات K-1 با پرکردن ورزشگاه‌ها در ژاپن فوق‌العاده عمل کرد. برگزارکنندگان مسابقات نیاز به بهترین مبارزان دارند و باید بتوانند آن‌ها را رشد بدهند و از آن‌ها ستاره بسازند. بعد از آن هواداران هم دنبال می‌کنند.
در حال حاضر در مسابقات Karate Combat مبارزه می‌کنید. از این تجربه برایمان بگویید.
این مسابقات قوانین خاصی دارند که برای من که قوانین استاندارد کیک بوکسینگ در وجودم شکل گرفته، چالش‌برانگیز است. در عین حال برگزارکنندگان خوبی‌اند و از کارکردن با آن‌ها لذت می‌برم.
فکر می‌کنید چند سال دیگر مبارزه کنید؟
به‌احتمال زیاد دو تا سه سال دیگر مبارزه می‌کنم و پس از آن به کار تدریس از راه‌های مختلف می‌پردازم؛ یوتیوب، باشگاه خودم، تدریس آنلاین و دوره‌های مختلف از جملهٔ آن‌ها هستند.
برای هواداران خود چه پیامی دارید؟
از همهٔ کسانی که مبارزات من را دنبال کرده‌اند، تشکر می‌کنم. از همه دعوت می‌کنم کانال یوتیوب مرا دنبال کنند:
https://www.youtube.com/GabrielVargaOfficial
با سپاس از وقتی که به ما دادید.
