خالد بایزیدی (دلیر) – ونکوور
۱
سیگار بهمن را
که پک می‌زنم
در اتاق
بوی ایران
بوی غربت و
تنهایی می‌پیچد
و با هر پکی
میدان انقلاب را
قدم می‌زنم
۲
سپیده‌دم
چگونه بگذرد!؟
سایه نیست
کبوترانِ خسته
زیر کدام سایه بیاسایند
و مرغان عشق
چگونه سرود ارغوان بخوانند
۳
غمگین آن چکاوکی‌ام
که چگونه
بی‌سایه
سرود ارغوان می‌خواند
۴
گالیا
چراغ‌ها را
خاموش کن و برو…
این کلبهٔ تاریک من
با هیچ چراغی
روشن نمی‌شود
۵
دختران شالیزار
امروز آوازشان را
برای خوشه‌های
برنج نمی‌خوانند
آنان سوگوارِ سایه‌اند
عاشقانه‌ترین ترانه‌هایشان را
به غروب شمال می‌سپارند
و نام سایه را
در دانه‌دانه‌های برنج می‌کارند
عکس هوشنگ ابتهاج، از آرش عاشوری‌نیا