قسمت قبلی این مطلب را در اینجا بخوانید
نگار ابراهیمی – ونکوور
با توجه به اینکه ورزش پیلاتس نیازی به فضای زیاد برای انجام حرکت ورزشی ندارد، شما می‌توانید آن را در مکان‌های مختلف انجام دهید. این ورزش برای تمام سنین و برای خانم‌ها و آقایان، افراد مبتدی در ورزش و همچنین ورزشکاران حرفه‌ای طراحی شده است.
حتی ورزشکاران حرفه‌ای، قهرمانان و افرادی که از آسیب‌های ورزشی و یا حرکتی رنج می‌برند، می‌توانند با انجام این ورزش توانایی بدن خود را افزایش دهند یا مشکلات حرکتی خود را برطرف سازند. چنانچه شما فرد کم‌تحرکی هستید، زندگی پرمشغله ای دارید، زمان و مکان زیادی برای ورزش ندارید و از همه مهم‌تر نگران سلامتی و تناسب اندام خود هستید، بی‌شک از انجام تمرین‌های پیلاتس بسیار استقبال خواهید کرد و اگر ورزیده یا پرتحرک‌اید، از افزایش قدرت انعطاف، تعادل بالا، توان و استقامت بدن خود لذت خواهید برد.
شما بعد از انجام سی جلسه حرکات صحیح پیلاتس با بدنی کاملاً متفاوت روبرو خواهید شد و نیز اگر فرد آسیب‌دیده‌ای هستید، از ترمیم بدن خود با انجام حرکات منطقی پیلاتس شگفت‌زده خواهید شد.
باید بگوییم که ورزش پیلاتس به «یکپارچه‌سازی» بدن کمک شایانی می‌کند، یعنی با استفاده از تمرکز و ایجاد پیوستگی بین بخش‌های مختلف بدن، مرکز بدن که در پیلاتس به آن «مرکز قدرت بدن» گفته می‌شود، شروع به یکپارچه‌سازی و همگونی قدرت در اندام‌های مختلف می‌نماید.
به‌عنوان مثال، روش پیلاتس برای تقویت بازو فقط خم و راست کردن آن نیست، بلکه پیلاتس بر این اساس که ابتدا مرکز قدرت بدن باید تقویت شود و پس از آن ضعف بازو و عدم تعادل برطرف گردد، طراحی شده است. به تعبیر دیگر، باید ابتدا تنهٔ درخت را قوی کرد و سپس شاخه‌ها را.
آنچه که روش تمرین‌های پیلاتس را از دیگر ورزش‌های تناسب اندام متمایز می‌سازد، شش اصل اساسی به همراه توجه به «مرکز قدرت بدن» است.
این شش اصل به این ترتیب‌اند:
۱. کنترل
۲. مرکزیت قدرت بدن
۳. دقت
۴. تمرکز
۵. اجرای روان حرکات
۶. تنفس کامل
این در حالی است که در ورزش‌های دیگر مانند یوگا، هنرهای رزمی و رقص تمام این‌ها به تفکیک مورد استفاده قرار می‌گیرند. این شش اصل در قلب هر حرکت پیلاتس، باید هماهنگ با یکدیگر اجرا شوند. مرکز قدرت بدن در پیلاتس شامل عضلات شکمی، لگنی، پایین‌ترین قسمت کمر و باسن است. عضلات عرضی شکمی، مهم‌ترین ماهیچه در این قسمت است و در عمیق‌ترین لایهٔ عضلات شکم قرار دارد و تمامی مرکز قدت بدن را احاطه کرده است. هنگامی‌که سرفه می‌کنید، محل این عضلات را به‌خوبی متوجه می شوید.
پس از دانستن مفهوم مرکز قدرت بدن و اصول شش‌گانهٔ پیلاتس، نوبت به فراگیری «جعبهٔ پیلاتس» می‌رسد. جعبهٔ پیلاتس را به این ترتیب می‌توانید تجسم کنید:
دو خط فرضی موازی رسم کنید که یکی سر شانه‌ها را به هم وصل می‌کند و دیگری سراستخوان‌های لگن را به یکدیگر متصل می‌کند. سپس دو خط فرضی از دو طرف لگن به سرشانه‌ها ترسیم کنید، به این ترتیب یک مستطیل فرضی برای بالاتنهٔ خود رسم کرده‌اید که به شما کمک می‌کند تا شناخت بهتری از بالاتنهٔ خود داشته باشید، زیرا در تمرین‌های پیلاتس تمام تلاش بر این است که شما با تصور «جعبهٔ پیلاتس» لگن را به شکل صاف، استخوان دنبالچه را عمود بر زمین و نه رو به عقب، شانه‌ها را در یک خط صاف و عضلات شکم را کاملاً به داخل بکشید و محکم نگه دارید، تا بالاتنه‌ای قوی، متعادل، صاف و همچنین مرکز قدرت بدنی قوی‌ای داشته باشید.
اگر تمرین‌های پیلاتس از بیست دقیقه تا یک‌ساعت، سه تا چهار بار در هفته انجام شوند، قادر خواهند بود که در کمترین زمان، بیشترین نتیجه را روی بدن داشته باشند.
این مدت زمان را می‌توان در هرگونه زندگی پرمشغله و در هر مکانی مانند منزل، محل کار، پارک، هتل و هر کجای دیگر گنجاند واز نتایج مثبت آن لذت برد.
حرکات پیلاتس به سه گروه تقسیم می‌شوند:
– ابتدایی
– متوسط
– پیشرفته
سطح انجام این حرکات بر اساس توانایی بدنی افراد تعیین خواهد شد تا ضمن کسب بیشترین نتیجه بالاترین سطح رضایت را برای ورزشکاران به‌همراه داشته باشد، انجام این حرکات بیشتر قدرتی و تعادلی بوده و بر داخلی‌ترین سطوح اعضا، تاندون‌ها و ماهیچه‌ها بدون آسیب بر بدن تاثیرخواهد گذاشت.
برای افراد مبتدی پیشنهاد می‌شود تا از مجموعه‌های ورزشی و زیر نظر مربیان شروع کنند تا انجام صحیح حرکات را در دامنهٔ درست و حاشیهٔ امنیتی بالاتر آموزش ببینند. بر اساس نظر «جوزف پیلاتس»، اگر بتوانید حرکات ایستاده و نشستهٔ پیلاتس را به‌خوبی انجام دهید، به هیچ وسیلهٔ تمرینی دیگری نیاز ندارید.
