پوریا اقبال – ونکوور
روزهای گرم ۲۰۲۰ در حال پایان است، تابستانی همراه با ماسک و فاصلهٔ اجتماعی و البته کوشش برای سفرهای درون‌شهری و استانی به‌جای سفر به دوردست‌ها.
امسال گشت‌و‌گذارهای این‌چنینی، چیزهای جدیدی به ما یاد داد؛ اینکه الزاماً برای تفریح نیاز نیست صدها کیلومتر از خانه فاصله بگیریم یا اینکه در سفر با دوستان، در یک خودرو و در یک چادر با هم باشیم و ده‌ها مورد دیگر که قبلاً برایمان غیرعادی به‌نظر می‌رسید.
این موارد را یادآوری کردم تا به آن دسته از دوستانی که هنوز همراه خانواده یا دوستان به ترا نوا (Terra Nova) نرفته‌اند، بگویم که آن را امسال و قبل از شروع فصل سرد از دست ندهند.
ترا نوا، واژه‌ای لاتین و به‌معنای سرزمین جدید است. برای همین این نام‌گذاری برای سرزمین‌های متعددی در کشورهای لاتین‌تبار و خصوصاً اسپانیایی‌زبان مورد استفاده قرار گرفته است.
این منطقه ابتدا محل شکار و ماهیگیری بومیان ماسکوییم بود و پس از آن مهاجران اروپایی بخش مهمی از تاریخ ماهیگیری و کشاورزی این منطقه را با تلاش خود ثبت کردند. پارک از پایان سال ۱۸۰۰ بدون توسعه و دست‌نخورده باقی ماند تا آغاز بهره‌برداری از آن که به سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد. پارک ترا نوا با ۶۳ هکتار مساحت واقع در شمال غربی شهر ریچموند و در محلهٔ تامپسون، در فاصلهٔ نیم‌ساعتی از مرکز شهر ونکوور واقع شده است و دوچشم‌انداز منحصربه‌فرد دارد؛ یکی از رودخانهٔ فریزر و دیگری سی آیلند که فرودگاه ونکوور، بزرگ‌ترین مرز هوایی غرب کانادا، در آن واقع شده است.
این پارک زیبا یکی از بهترین مکان‌ها برای پیک‌نیکی نیم‌روزه است که امکانات کافی برای تفریحات چندجانبه هم برای بزرگ‌ترها و هم برای کودکان، فراهم می‌کند. فضای کافی برای پارک خودرو نیز یکی دیگر از مزایای این پارک است.
پارک بازی کودکان که شهرداری ریچموند تلاش کرده پاسخی قانع‌کننده به کتاب ریچارد لوو ( Last Child in the Woods) باشد، اینکه دور شدن انسان خصوصاً کودکان از طبیعت را دلیل بسیاری از کمبودهای روحی و روانی می‌داند، با بهره‌گیری از طراحی‌های هنرمندانهٔ چوب و استفادهٔ بسیار محدود از فلزات، تبدیل به الگویی موفق برای استان‌های دیگر کانادا شده است.
سرسره‌ای مهیج از دل خانهٔ بزرگ درختی، بلندترین زیپ‌لاین رایگان کودکان در استان با طول ۳۵ متر و تفریحات دیگر، دل هر کودکی را به دست می‌آورد.
تریل ساده و همسطح این پارک، مناسب پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری برای همهٔ سنین است و چشم‌اندازی متفاوت از تنگهٔ جورجیا را در غرب و فضای سبز و انبوه را در شرق برای افراد رقم می‌زند. این تریل به‌طول ۸ کیلومتر بخشی از تریل معروف West Dyke Trails را نیز در برمی‌گیرد.
برای کسانی که به دیدن پرندگان علاقه دارند، در هر فصلی خصوصاً زمستان، این مکان مقصدی کم‌رقیب است که شانس دیدن شاهین، عقاب جغد در آن بالاست. برای این منظور، در مسیرهای درون پارک محل‌هایی توصیه و علامت‌گذاری شده است. قرار گرفتن در مسیر مهاجرت پرندگان، دلیل تجمع پرندگان مختلف در این پارک است.
یکی دیگر از دلایل شهرت این پارک، غروب‌های زیبای آن است که تصویربرداری از آن برای علاقه‌مندان پرجاذبه است. دیدن غروب آفتاب همیشه در موقعیت‌هایی بدون وجود موانع طبیعی یا مصنوعی، تجربهٔ کاملی را به‌دست می‌دهد، و من نیز یکی از بهترین تجارب غروب را در این پارک داشتم.
شهرداری ریچموند برای علاقه‌مندان به تاریخ که در جستجوی آثاری از روزهای نخستین این سرزمین‌اند، مسیری را مشخص کرده تا بتوانند ساختمان‌ها و خانه‌های قدیمی‌ای را که به دوران ماهیگیری سنتی برمی‌گردد، مشاهده کنند.
پیشینهٔ منطقه و حمایت از ایدهٔ غذای سالم محلی، باعث به‌وجود آمدن مزرعه‌ای زیبا برای کاشت و پرورش محصولات کشاورزی شده است که نه‌تنها به مردم این محله فضا و امکانات ویژه تخصیص داده، بلکه محلی برای کارهای آکادمیک مدارس ریچموند نیز است.
در سالی که کماکان باید در اطراف محیط سکونت به تفریح بپردازیم، ورود به مناطق بکر و با فاصله‌ای اندک از محل زندگی‌مان می‌تواند ایده‌ای باارزش و سرگرم‌کننده باشد.
امیدواریم از بازدید بعدی خود لذت کافی ببرید.
