رژیا پرهام – ادمونتون
امروز یک بلوز خوشرنگ و قدیمی خودم را که قابل استفاده نبود، برای کاردستی در اختیار بچهها گذاشتم که قیچی کنند و هر طرحی که میخواهند ازش در بیاورند.
یکی از بچههای سهسالونیمه بهمحض دیدنِ بلوز، گفت: «رژیا، یادمه اینو قبلاً پوشیدی، دیگه بزرگ شدی و اندازهات نیست؟»
با ژستی جدی مقولهٔ رشد آدمها تا سنی خاص را باز کردم و در موردش توضیح دادم…
دخترک بدون اینکه جوابی بدهد، فقط گوش کرد. دوستش که دختر چهارسالهٔ باهوشی است، بدون اینکه سرش را از روی کاردستیاش بلند کند، گفت:
Razhia, maybe she is talking about your tummy!
(رژیا، شاید دربارهٔ شکمت داره حرف میزنه!)
واقعیت تلخی بود. بدون اینکه شک کنم خندیدم و ادامه دادم، «بله، میگفتم… آدم بزرگها بعد از یه سنی طولی بزرگ نمیشن، ولی بسته به اینکه چقدر شکمو باشند، احتمال بزرگشدنِ عرضیشون هست!»