نماد سایت رسانهٔ همیاری

معرفی فیلم و سریال: پنگوئن – The Penguin

معرفی فیلم و سریال: پنگوئن - The Penguin - - - - - سریال پنگوئن، بی‌شک یکی از بهترین آثار تلویزیونی دنیای بتمن است. این سریال که داستان شخصیت پنگوئن را پس از وقایع فیلم بتمن (۲۰۲۲) دنبال می‌کند، نه‌تنها دنیای جنایتکارانهٔ گاتهام را از زاویه‌ای جدید نشان می‌دهد، بلکه به درون پیچیدگی‌های روانی شخصیت‌ها پرداخته و رابطه‌ای عمیق با قدرت، فساد و بقا در این شهر تاریک برقرار می‌کند...  #فیلم #سریال #اوتیسم #سینما #هنر #رسانهٔ_همیاری #رسانه_همیاری

معرفی فیلم و سریال: پنگوئن - The Penguin - - - - - سریال پنگوئن، بی‌شک یکی از بهترین آثار تلویزیونی دنیای بتمن است. این سریال که داستان شخصیت پنگوئن را پس از وقایع فیلم بتمن (۲۰۲۲) دنبال می‌کند، نه‌تنها دنیای جنایتکارانهٔ گاتهام را از زاویه‌ای جدید نشان می‌دهد، بلکه به درون پیچیدگی‌های روانی شخصیت‌ها پرداخته و رابطه‌ای عمیق با قدرت، فساد و بقا در این شهر تاریک برقرار می‌کند...  #فیلم #سریال #اوتیسم #سینما #هنر #رسانهٔ_همیاری #رسانه_همیاری

مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور

پنگوئن مینی‌سریال تلویزیونی درام و جنایی آمریکایی‌ست که لورن لفرانک آن را برای سرویس پخش فیلم اچ‌بی‌او ساخته است. این مینی‌سریال بر پایهٔ شخصیتی به‌همین نام متعلق به دی‌سی کامیکس است و اسپین‌آفی* از فیلم ابرقهرمانی بتمن ۲۰۲۲ محسوب می‌شود که به‌قدرت‌رسیدن پنگوئن در دنیای تبهکاران گاتهام سیتی را بررسی می‌کند. این مجموعه را دی‌سی استودیوز با مشارکت برادران وارنر ساخته است.

در این مینی‌سریال، کالین فارل که در فیلم بتمن حضور داشت، بار دیگر نقش اصلی پنگوئن را بازی می‌کند و کریستین میلیوتی، رنزی فلیز، دیدره اوکانل، کلنسی براون، کارمن اجوگو، مایکل زیگن، برتو کولون، جیمز مادیو، جاشوا بیتون، دیوید اچ. هولمز، شهره آغداشلو و دنیل جی واتس، دیگر بازیگران این مجموعه‌اند.

فیلمبرداری این مینی‌سریال در مارس ۲۰۲۳ در نیویورک آغاز شد و در ژوئن همان سال به‌دلیل اعتصاب انجمن نویسندگان آمریکا به حال تعلیق درآمد. فیلمبرداری در اواخر نوامبر از سر گرفته شد و در فوریهٔ ۲۰۲۴ به پایان رسید. پنگوئن نخستین‌بار در ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۴ از طریق اچ‌بی‌او در ایالات متحده پخش شد و تا ۱۰ نوامبر شامل هشت قسمت بود. این مجموعه نقدهای مثبتی از سوی منتقدان دریافت کرد.

خلاصهٔ داستان

سریال «پنگوئن» داستان خود را درست یک هفته پس از وقایع فیلم «بتمن» (۲۰۲۲) از سر می‌گیرد؛ ویرانی حاصل از آب‌گرفتگی دامن همه را گرفته و با اینکه خبری از شوالیهٔ شنل‌پوش نیست، اما در زیر پوست شهر خبرهای زیادی هست؛ جایی که در آن مواد مخدر، جنگ‌های مافیایی، ناپدیدسازی و قتل به امور روزمره تبدیل شده است. هنگامی‌که اسوالد کابلپات ملقب به پنگوئن، گانگستر پرآوازهٔ شهر گاتهام شده است و برای به‌دست‌گرفتن افسار جنایتکاران این شهر نمایشی به راه می‌اندازد. این سریال سیر صعودی این شخصیت شرور از یک گانگستر معمولی به یک ابرجنایتکار را روایت می‌کند.

دربارهٔ سریال

سریال پنگوئن، بی‌شک یکی از بهترین آثار تلویزیونی دنیای بتمن است. این سریال که داستان شخصیت پنگوئن را پس از وقایع فیلم بتمن (۲۰۲۲) دنبال می‌کند، نه‌تنها دنیای جنایتکارانهٔ گاتهام را از زاویه‌ای جدید نشان می‌دهد، بلکه به درون پیچیدگی‌های روانی شخصیت‌ها پرداخته و رابطه‌ای عمیق با قدرت، فساد و بقا در این شهر تاریک برقرار می‌کند. 

در وهلهٔ اول، یکی از جنبه‌های برجستهٔ پنگوئن فضاسازی و طراحی جهان است. گاتهام در این سریال دیگر صرفاً یک پس‌زمینه نیست، بلکه به‌عنوان یک شخصیت زنده و تأثیرگذار در روند داستان عمل می‌کند. این شهر که به‌طور سنتی نماد فساد، خشونت و هرج‌و‌مرج است، در پنگوئن به‌شکلی فراگیر و ملموس‌تر به نمایش در می‌آید. کارگردانی به‌ویژه در استفاده از نور و سایه‌ها توانسته است این فضا را به‌بهترین نحو خلق کند. گاتهام در این سریال مثل نسخهٔ سینمایی به‌شدت تیره و سرد است شاید حتی خیلی تیره‌تر و سردتر از آن. انتخاب رنگ‌های مات، آبی‌های سرد و استفاده از نورهای قرمز چرک در صحنه‌ها، فضایی دلهره‌آور ایجاد کرده که به‌خوبی وضعیت روانی شخصیت‌ها و شرایط موجود در شهر را بازتاب می‌دهد.

این فضاسازی نه‌تنها به‌شکل بصری جذاب است، بلکه به‌شدت در عمق داستان تأثیرگذار است. گاتهام در پنگوئن مکانی پر از فساد و بی‌عدالتی است که در آن هیچ‌چیز، انسانی به نظر نمی‌رسد. در این شهر، رقابت‌های پیچیده‌ای میان تبهکاران و گروه‌های مختلف وجود دارد و قدرت، خیانت و جاه‌طلبی در هر گوشه‌ای از آن جریان دارد. این شرایط به‌خوبی در طراحی صحنه‌ها و جزئیات کوچک فضای شهری نشان داده می‌شود؛ از خیابان‌های تاریک و بارانی گرفته تا ساختمان‌های متروکه و کوچه‌های شلوغ، هرچیزی که در گاتهام دیده می‌شود، گویای ناپایداری و تنش‌های درونی شخصیت‌هاست.

سازندگان این سریال موفق شده‌اند تا با تلفیق سبک‌های کلاسیک و مدرن، داستانی هیجان‌انگیز و در عین حال پر از لحظات روان‌شناختی خلق کند. کارگردان‌ها در هدایت بازیگران بسیار موفق عمل می‌کنند. کارگردانی در این سریال به‌نوعی در خدمت روایت روان‌شناختی شخصیت‌ها و برجسته‌کردن ابعاد تاریک آن‌ها قرار دارد. به‌ویژه در صحنه‌هایی که پنگوئن با دیگر تبهکاران گاتهام درگیر است، به‌شکلی هوشمندانه نشان می‌دهد که قدرت در این دنیای فاسد، چیزی جز ترس، زور و خیانت نیست. فضای سریال به‌گونه‌ای ساخته‌شده که هم‌زمان حس تهدید و البته پوچی این دنیای تبهکارانه را به مخاطب منتقل کند.

فیلمبرداری، از نقاط قوت سریال است. استفاده از نماهای بلند، کادرهای بسته و تغییرات مداوم در زاویه‌دید دوربین، باعث می‌شود که تماشاگر هم‌زمان احساس قربانی و نظاره‌گر را تجربه کند. این انتخاب‌های بصری دقیق، به‌خصوص در صحنه‌های پرتنش، تأثیر زیادی در انتقال هیجان و استرس به مخاطب دارند. دوربین به‌طور پیوسته همراه شخصیت‌ها حرکت می‌کند و مخاطب را درگیر وضعیت روانی آن‌ها می‌سازد، به‌ویژه در صحنه‌هایی که پنگوئن در حال تصمیم‌گیری در مورد دشمنان خود است، دوربین به‌خوبی اضطراب و احساس فشار درونی او را منعکس می‌کند.

اما مهم‌ترین بخش این سریال، فیلمنامه است که به‌طور مؤثر شخصیت‌ها و جهان پنگوئن را تعریف می‌کند. فیلمنامه‌نویسان به‌خوبی توانسته‌اند پیچیدگی‌های شخصیت پنگوئن را نمایان کنند. برخلاف نسخه‌های قبلیِ این شخصیت در کمیک‌ها و فیلم‌های سینمایی، پنگوئن در این سریال انسان پیچیده‌تری است. او نه‌تنها یک جنایتکار بی‌رحم است، بلکه درگیری‌های درونی‌اش با قدرت، ترس از ضعف و تلاش برای اثبات خود به‌عنوان فرمانروای گاتهام، او را به شخصیتی چندبعدی تبدیل کرده است. در هر لحظه، تماشاگر می‌تواند هم او را به‌عنوان یک تهدید ببینید و هم به‌نوعی با درگیری‌های درونی‌اش ‌همدردی کند.

 فیلمنامه نه‌تنها به‌دنبال ارائهٔ داستانی هیجان‌انگیز از جنایت و خیانت است، بلکه به‌درستی به بررسی عواقب روحی و روانی اعمال شخصیت‌ها پرداخته و ابعاد انسانی آن‌ها را برجسته می‌کند. روابط پیچیدهٔ پنگوئن با دیگر شخصیت‌ها، ازجمله رقابت‌های او با دیگر جنایتکاران گاتهام و تعاملاتش با افرادی که برای او کار می‌کنند، به‌نوعی به بازی‌های قدرت و اعتماد تبدیل می‌شود. هر یک از این روابط به‌دقت در فیلمنامه طراحی شده‌اند و باعث می‌شوند داستان به‌شکلی قابل‌قبول پیش برود.

در نهایت، بازیگری در پنگوئن به‌ویژه نقش پنگوئن، یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های سریال است. کالین فارل در این نقش، کاراکتری را به نمایش می‌گذارد که در عین بی‌رحمی و خشونت، انسانی آسیب‌دیده و با اضطراب‌های درونی است. بازی او از نظر احساسی بسیار غنی‌ست و توانسته است به‌خوبی بین جنبه‌های تاریک و انسانی پنگوئن تعادل برقرار کند. حضور فارل در این نقش به سریال عمق می‌بخشد و باعث می‌شود که مخاطب نه‌تنها از دیدن رفتارهای وحشیانهٔ او شگفت‌زده شود، بلکه در عین حال نسبت به وضعیت درونی او نیز احساس همدلی کند. کالین فارل آن‌قدر در نقش پنگوئن می‌درخشد که سریال را به شوی تک‌نفرهٔ خودش تبدیل می‌کند. در هر صحنه‌ای که او حضور دارد، وزنهٔ بازی او آن‌قدر سنگین است که انگار فقط فارل باقی می‌ماند.

در مجموع، سریال پنگوئن اثری است که نه‌تنها برای طرفداران دنیای بتمن جذاب است، بلکه کسانی که به‌دنبال داستان‌های عمیق‌تر و پیچیده‌ترند، می‌توانند از آن لذت ببرند. کارگردانیِ دقیق، فضاسازی بی‌نظیر، فیلمنامهٔ هوشمندانه و بازی‌های فوق‌العادهٔ بازیگران، این سریال را به تجربهٔ تلویزیونی فراموش‌نشدنی‌ای تبدیل کرده است. پنگوئن به‌عنوان پیش‌درآمدی بر شخصیت پنگوئن و گاتهام، دنیای جدیدی را برای طرفداران این دنیای کمیک باز می‌کند و در عین حال داستان انسانی و روان‌شناختیِ بی‌نظیری را روایت می‌کند.

این سریال هنوز در کتابخانه‌های مترو ونکوور در دسترس نیست و تنها راه تماشای آن خرید اشتراک سرویس کریو (Crave) است.


*اسپین‌آف (انگلیسی: Spin-off) به‌معنی برگرفته از یا مشتق، به یک رمان، برنامهٔ رادیویی، برنامهٔ تلویزیونی، بازی ویدئویی، فیلم یا هر کار روایتی‌ای گفته می‌شود که بر اساس داستان یا مفهوم اثر دیگری باشد. اسپین‌آف ممکن است جزئیات بیشتری از آن را روایت کند، یا روایتگر داستان متفاوتی باشد. اسپین‌آف‌ها معمولاً بر اساس کارهای بسیار موفق ساخته می‌شوند و گاه بر اساس شخصیت‌های فرعی آن داستان‌اند.

منبع: ویکی‌پدیا

خروج از نسخه موبایل