دکتر امیرحسین توفیق – ونکوور
بر اساس اعلام وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا، مقرر شد برای برنامهٔ اسپانسرشیپی والدین، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در سال ۲۰۲۳، مشابه سال گذشته، از بین علاقه‌مندانی که در سال ۲۰۲۰ ثبت‌نام کرده‌اند، تعداد ۲۴٬۲۰۰ متقاضی علاقه‌مند به‌قید قرعه انتخاب شوند و انتخابشان از طریق ایمیل به آن‌ها اعلام شود. این وزارتخانه تصمیم دارد که این تعداد علاقه‌مند را انتخاب کند تا از بین آن‌ها بتواند به هدف خود که تخصیص سهمیهٔ ۱۵ هزار پروندهٔ تکمیل‌شده است، دست یابد.
علی‌رغم آنکه وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا در سال ۲۰۲۰ اعلام کرده بود که فقط افراد واجد شرایط ثبت‌نام کنند، در همان سال ۲۰۲۰ متوجه شدند که بسیاری از ثبت‌نام‌کنندگان، واجد شرایط نبودند و از سال بعد، تعداد انتخاب‌شدگان، بیشتر از میزان واقعی و سهمیهٔ تخصیص‌داده‌شدهٔ سالانه بود تا این وزارتخانه بتواند به هدف سالانه‌اش برسند. فرایند پذیرش مهاجر در این برنامهٔ مهاجرتی از سال ۲۰۱۸ به‌صورت قرعه‌کشی تعریف شد. به‌دلیل تعداد بسیار زیاد ثبت‌نام‌کنندگان در سال ۲۰۲۰ که دلیلش مدت‌زمان طولانی برای ثبت‌نام بود، این چهارمین سال است که انتخاب از محل پایگاه داده‌ها در سال ۲۰۲۰ صورت می‌‌‌گیرد. بر اساس اعلام وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا، بیش از ۱۸۰ هزار نفر به‌عنوان علاقه‌مند در سال ۲۰۲۰ ثبت‌نام کرده‌اند که از قرار معلوم بسیاری از آن‌ها واجد شرایط نبودند. هنوز مشخص نیست که آیا در سال‌های آینده هم این وزارتخانه از همان منبع برای انتخاب متقاضیان استفاده خواهد کرد یا خیر.
بر همین اساس مقرر شد که انتخاب‌شوندگانِ خوش‌شانس، از روز سه‌شنبه ۱۰ ماه اکتبر سال ۲۰۲۳ به‌مدت دو هفته (در زمان انتشار این نوشته، ارسال دعوت‌نامه‌ها آغاز شده است) مشخص و از طریق ایمیل دعوت‌نامه برای تشکیل پرونده را دریافت کنند. متقاضی می‌بایستی در مدت‌زمان مشخص‌شده در دعوت‌نامه، دو پرونده (پروندهٔ ارزیابی اسپانسرشیپی و پروندهٔ اقامت دائم والدین) را به‌صورت آنلاین و هم‌زمان به وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا، ارسال نماید. همچنین تأکید شده است که متقاضیان علاقه‌مند از این تاریخ به‌مدت دو هفته، علاوه بر این‌باکس ایمیلی که با آن در سال ۲۰۲۰ ثبت‌نام کرده‌اند، اسپم یا جانک ایمیل خود را برای ازدست‌ندادن فرصت، کنترل کنند.
مجدداً تأکید می‌شود که علی‌رغم تعریفی که این شیوهٔ پذیرش مهاجر تحت عنوان قرعه‌کشی یا لاتاری شده است، به‌واقع لاتاری نیست و اگر متقاضی واجد شرایط نباشد، هیچ شانسی برای تشکیل پرونده ندارد.
عزیزانی که بدون درنظرگرفتن واجدِ شرایط بودن یا نبودن، فرض را بر شانس گذاشته و ثبت‌نام کرده‌اند مسلماً حق بسیاری از افرادی را که واجدِ شرایط بوده‌اند و بعضاً سال‌ها در انتظار مانده‌اند، ضایع کرده‌اند. این افراد اگر واجد شرایط نیستند و دعوت‌نامه دریافت کردند، باید از اقدام خودداری کنند چرا که پرونده‌شان به آن‌ها مسترد خواهد شد.
یک نمونه
فرزاد و فرحناز در اواسط سال ۲۰۱۱ از طریق برنامهٔ نیروی متخصص وارد کانادا شدند و اقامت دائم کانادا را دریافت کردند. هر دو تصمیم گرفتند که در ابتدا با ثبت‌نام در دوره‌های آموزشی، دانش علمی خود را برای پیداکردن کار با تخصص قبلی بالا ببرند و هم‌زمان کارهای معمولی برای کسب درآمد و گذران امور زندگی خود انجام دهند. پایان سال ۲۰۱۲ بود که دوره‌های علمی را به پایان رساندند و رزومهٔ کاری خود را به‌روزرسانی کردند و شروع به اقدام برای یافتن کار تخصصی‌شان به‌صورت آنلاین یا حضوری کردند. پس از حدود چهار ماه و چندین مصاحبهٔ کاری، سرانجام فرزاد مشغول به کار شد و یک ماه بعد هم فرحناز کار مورد نظر خود را در یکی از شرکت‌های نسبتاً بزرگ و خوب در شهر میسیساگا پیدا کرد. سال ۲۰۱۶ آن‌ها بر اساس قانون واجد شرایط شدند که برای اسپانسری والدینشان اقدام کنند و چشم‌انتظار سال ۲۰۱۷ و اعلام تاریخ شروع پذیرش این پرونده‌ها از طریق اخبار وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا بودند که آن سال دولت کانادا اعلام کرد سیستم پذیرش این برنامهٔ مهاجرتی از طریق قرعه‌کشی انجام خواهد شد که این خبر همچون آواری بود که بر سر این دو زوج زحمت‌کش ویران شد. آن‌ها در آن سال و سال‌های بعد تا سال ۲۰۲۰ در زمان اعلام‌شده از طرف این وزارتخانه جلوی کامپیوتر خود می‌نشستند تا بتوانند ثبت‌نام کنند اما هر بار، سهمیهٔ اعلام‌شده در چند دقیقه تکمیل می‌شد و آن‌ها ناکام می‌ماندند. سال ۲۰۲۰ سرانجام هر دو ثبت‌نام کردند اما بخت با آن‌ها یار نبود و هیچ‌کدام برای تشکیل پرونده انتخاب نشدند و دعوت‌نامه دریافت نکردند و ناامیدی آن‌ها زمانی تبدیل به خشم و ناراحتی شد که متوجه شدند، بسیاری از افرادی که ثبت‌نام کرده بودند، از ابتدا واجد شرایط نبوده و فرض را بر شانس گذاشته بوده‌اند. شش سال از واجد شرایط بودن آن‌ها می‌گذرد و امسال، چشم دوخته‌اند به ایمیلشان و با امید به آنکه، پس از این‌همه سال، بخت به آن‌ها رو بیاورد.
بسیاری از متقاضیان یا واجدان شرایط که امسال یا در سه سال گذشته امکان اسپانسری والدینشان را به دست آورده‌اند، از تصمیم وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا برای شیوهٔ انتخاب و ارسال دعوت‌نامه برای پذیرش سال ۲۰۲۳ مشابه سه سال گذشته، خشمگین شده‌اند و اقبالشان را برای امسال هم ازدست‌رفته می‌بینند که طبعاً حق هم دارند.
به‌عقیدهٔ نگارنده، اگر کسانی که سال ۲۰۲۰ ثبت‌نام کرده‌اند، پس از اطمینان از واجد شرایط بودن نسبت به ثبت‌نام اقدام می‌کردند، قطعاً این تعداد بسیار زیاد متقاضیِ ثبت‌نام‌شده وجود نمی‌داشت و حق‌ها ضایع نمی‌شد. دولت کانادا می‌بایستی فکری اساسی، درست و منطقی برای پذیرش پرونده جهت این برنامهٔ مهاجرتی انجام دهد و سیستمی جدید و کارآمد را جایگزین سیستم قرعه‌کشی فعلی نماید. به‌امید آنکه کارشناسان این وزارتخانه که کم هم نیستند، در فکر راهکاری درست برای سال آینده و سال‌های بعد باشند.
پایان