سیما غفارزاده – ونکوور
نه، راستش نمی‌توانم بگویم انگار همین دیروز بود. مثل برق و باد هم نگذشت. درست پنج سال پیش بود. ۲۶۰ هفته پیش، اول آوریل سال ۲۰۱۶ و همراه با آغاز فصل شکوفه‌ها، ما با قدم‌هایی نه چندان مطمئن اولین شمارهٔ «رسانهٔ همیاری» را منتشر کردیم. ۲۶۰ هفته گذشته است و اکنون ما با شمارهٔ ۱۳۰، اولین شماره از سال ششم، همچنان شما را در کنارمان داریم و به خود می‌بالیم. پنج سال پُرفرازونشیب گذشته است و ما خوشحال‌ایم که توانسته‌ایم در حد امکان و توانمان به اهداف و چشم‌اندازی که برای خود ترسیم کرده بودیم، دست یابیم. ما با شما و با خود عهد بستیم که در نشریه‌مان محتوایی دست‌اوّل ارائه دهیم و از کپی‌کاری و انتشار مطالبی که پیش‌ازاین چاپ شده‌اند، اجتناب کنیم و افتخار می‌کنیم که توانسته‌ایم به این عهدمان به‌طور تمام و کمال وفا کنیم. خشنودیم که توانسته‌ایم در حد توان خود به مسائل و دغدغه‌های جامعهٔ ایرانی در کانادا و به‌خصوص جامعهٔ ایرانیِ استان بریتیش کلمبیا بپردازیم و در همین ارتباط، طی پنج سال گذشته، صدها مقاله از متخصصان در حوزه‌های مختلف دربارهٔ پرسش‌های متداول اعضای گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» در زمینه‌هایی چون مهاجرت، پناهندگی و شهروندی، حقوق خانواده، حقوق مالک و مستأجر، حقوق مصرف‌کنندگان، خشونت خانگی، سلامت و بهداشت و به‌ویژه بهداشت روان، آموزش و به‌ویژه آموزش زبان انگلیسی، آشنایی با سیستم‌های مالی و مدیریت پول در کانادا، کاریابی و آشنایی با مؤسسات کمک به مهاجران و موارد دیگر منتشر کرده‌ایم، با بیش از ۲۰۰ تن از افراد تأثیرگذار جامعهٔ ایرانی و غیرایرانی، از جمله تعداد بسیاری از سیاستمداران بلندپایه و رهبران احزاب سیاسی کانادا و استان بی‌سی گفت‌وگو کرده‌ایم و با گزارشات متعددی اغلبِ برنامه‌های خیریه، فرهنگی، هنری، اجتماعی و سیاسی مربوط به جامعهٔ فارسی‌زبان را پوشش داده‌ایم. و البته مایهٔ افتخار ماست که تلاش‌هایمان مورد توجه «شورای ملی نشریات و رسانه‌های قومی کانادا» (National Ethnic Press and Media Council of Canada) قرار گرفته است و طی دو سال متوالی – ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ – موفق به دریافت جایزهٔ سالانهٔ این شورا شده‌ایم.
با انتشار شمارهٔ گذشته، کتاب سال پنجم «رسانهٔ همیاری» بسته شد و ما تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا سال ششم را هر چه پُربارتر در خدمت شما باشیم. و اما این همه بدون پشتیبانی صاحبان کسب‌وکار که حامیان مالی نشریه بوده‌اند و دلگرمی‌هایی که از شما خوانندگان عزیز از طریق ایمیل و تلفن دریافت می‌کنیم، امکان‌پذیر نبوده و نخواهد بود.
در آغاز ششمین سال کار نشریه، مایل‌ام از تمام دوستانی که خالصانه و صمیمانه زحمت می‌کشند تا «رسانهٔ همیاری» همچنان کار خود را باکیفیت ادامه بدهد، سپاسگزاری و قدردانی کنم. پیش و بیش از همه، از دوست و همکار عزیزم، هومن کبیری پرویزی، مدیر رسانه‌های دیجیتالی، سپاس ویژه دارم. بی‌تردید مدیر رسانه‌های دیجیتالی تنها عنوانی شغلی است و بس، چرا که وی همواره سهم و نقشی بسیار پُررنگ و مهم در تمامی بخش‌های نشریه داشته و دارد و اساساً بدون حضورش، «رسانهٔ همیاری» تولد نمی‌یافت. همچنین مایل‌ام از دیگر دوستان و همکارانم که در طول این پنج سال، بلندمدت یا کوتاه‌مدت، در زمینه‌های مختلف اعم از صفحه‌آرایی، طراحی گرافیک، امور تبلیغات، ترجمهٔ مطالب، آثار هنری و صدالبته قلم‌زدن و نیز همفکری در کنار ما بوده‌اند، صمیمانه سپاسگزاری کنم. در این فضای محدود و مجال اندک، تنها می‌توانم بسنده کنم به نام‌بردن از این دوستان گرامی و امیدوارم اگر عزیزی را از قلم انداخته باشم، مرا ببخشایند. از دکتر محرم آقازاده، زهرا آهن‌بر، امیر اسلامی، یلدا احمدوند، عبدالرحیم احمد پروانی، آرش ازرحیمی، آرنوش ازرحیمی، پوریا اقبال، امیر باجه‌کیان، امیر بیات، مهدیار بیاضی، دکتر سارا بیگی، معصومه پرایس، رژیا پرهام، محبوبه پولادی، دکتر امیرحسین توفیق، علی تهرانی آزرم، دکتر سارا جلالی، زهرا جناب، فرناز جعفرزادگان، کافیه جلیلیان، دکتر سودابه جولایی، ساناز داودزاده‌فر، دکتر مهدی راسل، مریم رجائی، دکتر راضی رحیمی، دکتر محمدرضا رخشانفر، دکتر حمیدرضا رضازاده، آرام روانشاد، دکتر امیرعباس روائی، فرید روحانی، فردین مکس زاهدی، حمید زرگرزاده، آرین زند، تالین ساهاکیان، مینا سبزواری، افشین سبوکی، مجید سجادی تهرانی، پریسا سمرقندی، دکتر شیرین شاد، نغمه شاهرضایی، ستیلا شیرخانی، غزال صحرائی، فرهاد صوفی، شیده طالبان، مجتبی طالقانی، مریم عابدی، دکتر مصطفی عابدینی‌فرد، دکتر کوروش عدالتی، طاهره علی‌پناه جهرودی، ژوبین غازیانی، فرزاد غفارزاده، منیژه غفاری، مهرخ غفاری مهر، دکتر ناهید غنی، نیکی فتاحی، محمدرضا فخرآبادی، علیرضا فدایی، حسین فرامرزی، پرستو فرخ‌یار، دکتر مهسا فرشچی، صدیقه فیروزی، مریم قربانی‌نیا، آرزو قهرمانی، عنایت کشاورزی، عباس گلی، سُلماز لک‌پور، محمد محمدعلی، داود مرزآرا، مرتضی مشتاقی، دکتر سعید ممتازی، مژده مواجی، سیما میرزاآقایی، مجید میرزایی، فریده نقش، دکتر فرشته وزیری نسب، دکتر امیرهوشنگ هاشمی، رضا هوشمند، حمیدرضا یعقوبی و دکتر سیدعلى یوسفى نمین، بسیار سپاسگزارم و دست همگی‌شان را به گرمی می‌فشارم. در پایان، خاطرهٔ دوست و همکارِ بسیار عزیزمان زنده‌یاد علیرضا احمدیان را گرامی می‌دارم. هفته‌ای نیست که یاد او از ذهن من و همکارانم نگذرد؛ او تا ابد در قلب‌های ما جای دارد.