نماد سایت رسانهٔ همیاری

معرفی فیلم برای آخر هفته: گلوریا بل (Gloria Bell)، محصول ۲۰۱۸

معرفی فیلم برای آخر هفته: گلوریا بل (Gloria Bell)، محصول ۲۰۱۸

آرام روانشاد – ایران

در این سال‌ها که سینما مملو شده از جلوه‌های ویژه و تصاویر کامپیوتری، بعضی فیلم‌ها هستند که در عین سادگی، خودِ زندگی‌اند. فیلم‌هایی که ما را امیدوار می‌کنند به اینکه سینما هنوز زنده است و می‌تواند هنر هفتم باشد، نه صنعت. فیلم‌هایی که زندگی‌ست.

«گلوریا بل» یکی از همین فیلم‌هاست که در عین سادگی شما را شگفت‌زده خواهد کرد. کارگردان اهل شیلی، سباستین للیو (Sebastian Lelio) این بازسازی از فیلم اسپانیایی خودش، محصول سال ۲۰۱۳ را به‌خاطر درخواست ستارهٔ فیلم یعنی جولیان مور‌ (Julianne Moore) خلق کرد که بی‌شک یکی از بهترین بازی‌های جولیان مور در یک دههٔ اخیر است. زنی پنجاه و چند ساله که نمی‌خواهد تسلیم میانسالی شود. می‌خواهد زندگی کند. عاشق شود. در کلوب‌های شبانه برقصد، مست کرده و اوج لذت را تجربه کند. وقتی ما با گلوریا آشنا می‌شویم، او ۱۲ سال است که طلاق گرفته. بچه‌های او از آب و گل درآمده‌اند، دختر و پسرش ازدواج کرده و دنبال زندگی خودشان‌اند. شوهر سابقش ازدواج کرده و خانوادهٔ جدیدی دارد. اما گلوریا، به زندگی بی‌هدفش قانع است. او سر کار می‌رود، کارش را به بهترین شکل انجام می‌دهد. در راه آمدن به خانه آهنگ‌های پاپ معروف دههٔ هشتاد را توی ماشینش می‌گذارد و همراه با آن‌ها می‌خواند. شب‌ها به دیسکوها و کلوب‌های شبانه می‌رود و با آهنگ‌هایی که مدت‌ها پیش معروف بوده‌اند و دیگر خیلی محبوب نیستند و تاریخ انقضایشان گذشته، به‌تنهایی می‌رقصد. در یکی از همین شب‌ها با آرنولد (جان تورتورو (John Turturro)) آشنا می‌شود. مردی خجالتی که چند سال از گلوریا بزرگ‌تر است و مدام نگرانی دارد. رابطهٔ آن‌ها در نگاه اول مثل رابطه‌ای است که از نگاه دو طرف رضایت‌بخش است، تا وقتی که واقعیت مداخله می‌کند. علی‌رغم اینکه او می‌گوید «عاشق» گلوریا است، آرنولد از نظر احساسی غیرقابل‌ دسترسی است. دختران آرنولد از ازدواج سابقش، به‌شدت به او وابستگی مالی و عاطفی دارند و این رابطهٔ آن‌ها را تحت‌ تأثیر قرار می‌دهد و… 

این فیلم درخشان بار دیگر تصدیق می‌کند که بهترین داستان‌ها می‌توانند بی‌نهایت بار گفته شوند، به‌شرطی که درست گفته شوند. جولیان مور این بازیگر بزرگ و بدون تاریخ مصرف، تک تک لحظات را در پوست آن شخصیت زندگی می‌کند و تا آخرین فریم باشکوه فیلم، جادویی باقی می‌ماند. این فیلم با وجود اینکه اختصاصاً راجع به عمیق‌ترین احساسات انسانی است، بدون افتادن در دام سانتی‌مانتالیسم به‌زیبایی تنهایی انسان‌ها و تلاششان برای زندگی کردن را به تصویر می‌کشد. نقش‌آفرینی مور به این معنی است که ما در هر قدم از این راه همراه گلوریا هستیم، و تمامی موفقیت‌های کوچک او و پسرفت‌‌های تکان‌دهنده‌اش را با او تقسیم می‌کنیم.

شک نکنید که شما می‌توانید عاشق‌ «گلوریا» شوید. با او زندگی کنید. با ناامیدی‌اش، محزون شده و با شادمانی‌های گذرایش خوشحال شوید و همچنان فکر کنید که «گلوریا بل» یک بازآفرینی قابل تحسین است که روی پای خودش می‌ایستد در حالی‌که به اثر اصلی هم ادای دین می‌کند. مور نقش گلوریا را با چنان درخششی در چشمانش ایفا می‌کند که او را برای تماشاچی بسیار دوست‌داشتنی کرده و حسرتی را که برای رابطهٔ موفق دارد، قابل تعمیم می‌کند. داستان «گلوریا بل»، اگر بخواهیم صادق باشیم، کمی ساده است. برای بار هزارم، جنس مؤنث توسط جنس مذکر ناامید شده، و این تمام قصه است، اما قصه‌ای که متفاوت بیان می‌شود. از دریچه و زاویه‌ای جدید که نشان می‌دهد موضوعِ تکراری مهم نیست، نگاه متفاوت و نو مهم است که این فیلم دارد. نبوغ مور، چقدر متقاعدکننده و چقدر صبورانه است که چنین فضاهای زندگی روزمره را پر می‌کند. بی‌شک بار اصلی فیلم بر دوش مور است که به درخشانی از عهدهٔ نقشش برآمده و شخصیتی را برای ما به نمایش می‌گذارد که پس از تمام شدن فیلم هم به زندگی‌اش در ذهن ما ادامه می‌دهد.

«گلوریا بل» را حتماً ببینید. چرا که قصهٔ آدم‌هایی از جنس خودمان است. می‌توانیم هر کدام از ما، چه زن و چه مرد، گلوریا باشیم.

تیزر این فیلم را در اینجا تماشا کنید:

این فیلم در اغلب کتابخانه‌های مترو ونکوور شامل شعب کتابخانه‌های ونکوور (VPL) و کتابخانه‌های وست ونکوور، بخش نورث ونکوور (District of North Vancouver)، برنابی، پورت مودی، کوکئیتلام و پورت کوکئیتلام برای امانت گرفتن، به رایگان در دسترس است ولی هنوز در کتابخانهٔ شهر نورث ونکوور (North Vancouver City) واقع در تقاطع خیابان چهاردهم با لانزدیل در دسترس نیست. همچنین اگر مشترک Amazon Prime هستید، می‌توانید این فیلم را در سرویس Prime Video تماشا کنید. علاوه بر این می‌توانید این فیلم را از طریق سرویس‌ Apple TV بخرید یا اجاره کنید.

این مطلب توسط آرام روانشاد، نویسنده، روزنامه نگار و مدیر کانال سینمایی اوتوپیا نوشته شده است. این کانال به معرفی و نقد آثار برتر سینمای جهان می‌پردازد. همچنین در کنار سینما مطالبی در حوزهٔ فلسفه و ادبیات هم با مخاطب به اشتراک می‌گذارد. با پیوستن (Join) به این کانال به یک نشریهٔ سینمایی، هنری آنلاین در سطح بالا دسترسی پیدا خواهید کرد.

https://t.me/Utopiafilm

خروج از نسخه موبایل