رسانهٔ همیاری – نورث ونکوور
روز یکشنبه، ۱۷ ژوئن، شش روز پس از حادثهٔ آتشسوزی عظیم در منطقهٔ لین ولی، برنامهای از ساعت ۴ بعد از ظهر تا ۶ عصر در سالن کاردینالِ مرکز اجتماعات لین ولی واقع در شهر نورث ونکوور برگزار شد که طی آن یاد و خاطرهٔ دو قربانی این حادثهٔ تلخ، الهام (نرگس) کاسنژاد و پسر ۷ سالهاش، سپهر خوشخوی دلشاد، گرامی داشته شد. علیرغم زمان بسیار کوتاه فراخوان برای برگزاری این مراسم، استقبال بسیار خوبی از این برنامه شد و کوتاهمدتی پس از آغاز مراسم همهٔ صندلیهای سالن پر شد، بهگونهای که عدهٔ قابل توجهی دورتادور سالن ایستاده برنامه را دنبال کردند.
آذر ضیامنش، از اعضای هیئت مدیرهٔ جامعهٔ فرهنگی زنان ایرانی در ونکوور، که مدیریت این برنامه را بهعهده داشت، در ابتدا از حاضران در جلسه خواست که به پا خیزند و بنا به اعتقاد خود با دقیقهای سکوت یا خواندن فاتحهای، به درگذشتگان ادای احترام نمایند.
سپس فرهاد کاسنژاد، همسر خواهر زندهیاد الهام کاسنژاد، به نمایندگی از طرف خانوادهٔ درگذشتگان ضمن ایراد سخنانی به زبان فارسی و انگلیسی، از گروه افرادی که آن مراسم را ترتیب داده بودند، تشکر و قدردانی کرد.
سپس امیر باجهکیان، عضو شورای چندفرهنگی بیسی، چند کلامی به زبان انگلیسی صحبت کرد. در میان شرکتکنندگان در این برنامه، تعدادی غیرایرانی از جمله ویکتوریا روباثم (Victoria Rowbotham)، دستیار دفتری جاناتان ویلکینسون، نمایندهٔ منطقهٔ نورث ونکوور، بهنمایندگی از طرف وی در این برنامه حضور یافته بود.
در ادامه، سیما غفارزاده، سردبیر و مدیر مسئول رسانهٔ همیاری، و ترانه یادگاری، از اعضای هیئت مدیرهٔ جامعهٔ فرهنگی زنان، سخنان کوتاهی ایراد نموده و تسلیت گفتند.
پس از آن، اسلایدشویی از تصاویر دو تازهدرگذشته پخش شد و سپس الی لطفی پیام تسلیتی را از طرف زری بهبهانی، مدیر کانون سینیورهای همدل، خواند و بهدنبالِ آن خانم نهضت اشعاری از حافظ را خواند. بعد نوبت به مهدیار بیاضی رسید تا پیام بوئن ما، نمایندهٔ استانی حوزهٔ نورث ونکوور-لانزدیل، را برای شرکتکنندگان در جلسه بخواند.
در ادامه، حمید رضازاده، که اخیراً برادر خود را در سانحهٔ کشتی سانچی از دست داده بود، ضمن ابراز همدردی با بازماندگان، دو سه آواز از آوازهای مورد علاقهٔ زندهیاد الهام کاسنژاد را خواند.
سپس، مینا سبزواری، مدیر دفتر ونکوور خیریهٔ پردیس، طی سخنانی ضمن تسلیت به بازماندگان، از مشارکت خوب مردمی و همچنین گروهها و نهادهای فرهنگی و اجتماعی شهر برای حمایت از بازماندگان این حادثهٔ تلخ قدردانی کرد و یاد درگذشتگان را که با رفتنشان «غمی سبز» بر دلهای اعضای جامعهٔ ایرانی ونکوور نشاندهاند، گرامی داشت.
وی از آن جهت این غم را سبز نامید که گرچه همه را اندوهگین کرده، باعث اتحاد جامعهٔ ایرانی ونکوور شده است؛ بهگونهای که در این حادثه، مردم تنها به خانواده و بازماندگان تسلیت نمیگویند، بلکه به یکدیگر و به جامعهٔ ایرانی تسلیت میگویند. و در آخر، مینو لالمی، از دوستان بسیار نزدیک این خانواده، طی ایراد صحبتهایی از قدمت کوتاه اما پربار دوستیاش با زندهیاد الهام کاسنژاد گفت.
از اینکه او انسانی بود مسئولیتپذیر، وقتشناس و منظم که با لبخندی بر چهرهاش، میشد حضور ذهن و هوشیاریاش نسبت به پیرامون را حس کرد. وی او را انسانی فرشتهصفت با روحی بزرگ و قلبی مهربان توصیف کرد که خلأ وجودش همواره احساس خواهد شد.
با سخنان مینو لالمی، در واقع بخش اول برنامه به پایان رسید و خانواده و نزدیکان قربانیان این حادثه سالن را ترک کردند. در ادامهٔ این برنامه، شرکتکنندگان با اهدای مبالغ نقدی یا چک، یا خرید آثار هنری تعدادی از هنرمندان شهر که کارهایشان را به همین منظور اهدا کرده بودند، موجبِ جمعآوری مبلغی بالغ بر ۱۲٬۰۹۵ دلار شدند که همانجا به خانوادهٔ پدرود، مسئول صفحهٔ جمعآوری کمک آنلاین از طریق وبسایت GoFundMe، تقدیم شد. همچنین مبلغ ۱٬۴۵۰ دلار نیز در روزهای پس از این مراسم اهدا شده بود، به خانوادهٔ پدرود تحویل داده شد.