نماد سایت رسانهٔ همیاری

خودداری از اسراف در مواد غذایی، راهی مؤثر برای کمک به زمین و زمینیان

خودداری از اسراف در مواد غذایی، راهی مؤثر برای کمک به زمین و زمینیان - تالین ساهاکیان

تالین ساهاکیان – آلمان

بر اساس اطلاعات منتشرشده توسط سازمان جهانی غذا، فائو (FAO)، یک سوم مواد غذایی تولیدشده در دنیا دور ریخته می‌شود. این مقدار، معادل ۱٫۳ میلیارد تن غذا در سال است. در کشورهای فقیر، مقدار زیادی از این اسراف نتیجهٔ استفاده از روش‌های نادرست برداشت، جابه‌جایی و انبارکردن محصولات کشاورزی است، در حالی که در کشورهای پیشرفته، مقدار زیادی از این اسراف نتیجهٔ دورریز مواد غذایی توسط مصرف‌کنندگان بزرگ و شخصی است. به آمار برخی از کشورها و مناطق دنیا توجه کنید:

پیامدهای اسراف در مواد غذایی

یک سوم مواد غذایی تولیدشده در دنیا در حالی هدر داده می‌شود که ۸۰۰ میلیون انسان گرسنه در دنیا وجود دارد و این یعنی ۸۰۰ میلیون دلیل محکم برای پایان‌دادن به این همه اسراف! ولی دود این اسراف، تنها به چشم انسان‌های گرسنه نمی‌رود، زمین و همهٔ ساکنان آن هزینهٔ بسیار گزافی برای این اسراف پرداخت می‌کنند. برای آنکه متوجه بشویم این اسراف چه هزینه‌ای برای زمین دارد، بد نیست نگاهی به واقعیت‌های مربوط به تولید غذا بیاندازیم:

مخصوصاً تولید گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ، آب، زمین و انرژی خیلی بیشتری مصرف می‌کند و آلودگی خیلی بیشتری ایجاد می‌کند، چون به‌جای آنکه محصولات کشاورزی مستقیماً به مصرف انسان‌ها برسد، به مصرف دام‌ها می‌رسد. در دامداری‌های صنعتی که بیشتر فرآورده‌های حیوانی از آن‌ها می‌آیند، معمولاً به حیوانات سویا، گندم یا غلات دیگر خورانده می‌شود. برای تولید هر کیلوگرم گوشت گاو، حدود ۱۵ کیلوگرم سویا و غلات به گاوها خورانده می‌شود در حالی که این مقدار سویا و غلات می‌توانست انسان‌های خیلی بیشتری را سیر کند و نیاز به کشاورزی را کمتر کند. به گفتهٔ فائو، یک سوم زمین‌های قابل استفاده در دنیا به نگهداری دام‌ها اختصاص داده شده‌اند و دامداری، مسئول نابودی یک سوم گونه‌های جانوری در دنیاست. ۳۰ درصد زمین‌های کشاورزی دنیا، یعنی ۵۰۰ میلیون هکتار زمین صرف کاشت غذای دام‌ها می‌شود.

برای جلوگیری از هدررفتن مواد غذایی چه کاری از دست ما بر می‌آید؟

هدردادن یک سوم غذای تولید شده، فاجعه است ولی قضیه به اینجا هم ختم نمی‌شود: با توجه به رشد بی‌رویهٔ جمعیت بشر و پیش‌بینی جمعیت ۹ میلیارد نفری کرهٔ زمین در سال ۲۰۵۰، ادامهٔ این روند وضعیت را به‌صورت تصاعدی وخیم‌تر خواهد کرد. همهٔ ما باید سعی کنیم با مدیریت بهینه، میزان مصرف خود را کاهش دهیم و میزان ایجاد آلودگی را به حداقل برسانیم. در غیر این صورت، کرهٔ زمین به‌زودی به جهنمی تمام‌عیار برای انسان‌ها و موجودات دیگر تبدیل خواهد شد.

در مورد هدررفتن غذا در هنگام برداشت محصول، بسته‌بندی، جابه‌جایی و انبارکردن مواد، کار زیادی از دست بیشتر ما که مصرف‌کنندگان نهایی هستیم، بر نمی‌آید. بهینه‌سازی در این مراحل، نیاز به سیاست‌گذاری‌های درست کشاورزی، اقتصادی و سیاسی دارد ولی قسمت زیادی از اسراف غذا، مربوط به دورریز غذاست، جایی که هر کدام از ما می‌توانیم تأثیر به‌سزایی در جلوگیری از آن داشته باشیم. همچنین، با توجهِ بیشتر به الگوهای مصرف خود، می‌توانیم ردّ پای بیولوژیکی کوچک‌تری از خود به‌جا بگذاریم:

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع:

http://www.wwf.de/aktiv-werden/wwf-magazin/essen-umwelt-april-2015

http://www.fao.org/docrep/014/mb060e/mb060e.pdf

خروج از نسخه موبایل