قسمت اول این مطلب را در اینجا بخوانید.
در این بخش به‌طور خلاصه و در تکمیل بخش اول مطلبِ شمارهٔ پیش – جهتِ اطلاع شما از سوابق رئیس دولت استان بریتیش کلمبیا و وزیر آموزش و پرورش وقت – ابتدا خلاصه‌ای از این سوابق ارائه می‌شود و سپس سرفصل آموزشی جدید استان و آنچه که باید والدین دربارهٔ این سرفصل درسی جدید از آموزگاران بپرسند، پرداخته می‌شود.
سوابق کریستی کلارک، رئیس دولت استان بریتیش کلمبیا
کریستی کلارک، سی‌و‌پنجمین رئیس دولت استان بی‌سی و دومین زنی است که به این مقام می‌رسد. وی از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ به عضویت مجلس درآمد و از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ در مقام نایب‌رئیس دولت گوردن کمبل بود. وی سال ۲۰۰۵ سیاست را ترک کرد و مجری برنامه رادیویی «کریستی کلارک» شد. سال ۲۰۱۱، پس از آن که گوردن کمبل حوزهٔ انتخاباتی خود را در وست پوینت گری ونکوور ترک کرد، کریستی کلارک در انتخابات ویژه (by-election) به پیروزی رسید. اما سال ۲۰۱۳ او در حوزهٔ انتخاباتی خودش، رأی نیاورد و دیوید ابی از NDP جای او را گرفت. وی همان سال در انتخابات ویژهٔ دیگری در وست ساید کلونا به پیروزی رسید و با پیروزی حزب لیبرال بی‌سی، ریاست دولت استان را به‌عهده گرفت. پسر کلارک در مدرسهٔ سنت جورجز که بهترین مدرسهٔ خصوصی ونکوور است، تحصیل می‌کند. از آنجا که کلارک همواره نقش تعداد دانش‌آموزان کلاس را موضوعی بی‌اهمیت دانسته است، موضوع تحصیل پسرش در مدرسهٔ خصوصی که همواره نسبت به مدارس دولتی تعداد کمتری دانش آموز در هر کلاس دارند، در نامه‌ها، وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی دستاویزی برای اعتراض به او شد، زیرا معترضان معتقد بودند که وی دغدغهٔ مدارس دولتی را ندارد و در صدد خصوصی‌کردن مدارس است. در جریان اعتصابات و درحالی‌که مدارس دولتی تعطیل، اما مدارس خصوصی و کاتولیک باز بودند، تعدادی از معترضان جلوی مدرسهٔ سنت جورجز با گرفتن پلاکاردهایی در دست به اعتراض پرداختند [منبع].
یکی از اعتراض‌هایِ برحق آنان، تأمین یارانهٔ ۵۰ درصدی از دولت بی‌سی است. مدارس خصوصی در این استان برخلاف سایر استان‌ها ۵۰ درصد از دولت، یارانه می‌گیرند. علی‌رغم آنکه هزینهٔ بسیار گزافی را از دانش‌آموزان دریافت می‌کنند[منابع: ۱ و ۲ و ۳].
با این‌حال، همان‌زمان دولت بی‌سی شایعات مبنی بر خصوصی‌سازی مدارس را رد کرد[منبع].
سوابق پیتر فسبندر، وزیر وقت آموزش استان بریتیش کلمبیا
او دارای تحصیلات دانشگاهی نیست و سوابقش بیشتر در حیطهٔ بازاریابی و ارتباطات است. فسبندر اواخر دههٔ ۷۰ از اعضای هیئت امنای مدرسه‌ای بود که رویکرد سنتی وی برای اعمال تنبیه بدنی همواره انتقادات بسیاری را به همراه داشته است [منبع].
سرفصل درسی جدید استان بی‌سی
در بازبینی‌ای کلی در طرح آموزش و پرورش استان بی‌سی، امتحانات استانی در مقطع دبیرستان حذف می‌شود و دربارهٔ چگونگی پیشرفت درسی فرزندان و نحوهٔ دسترسی به چگونگی این پیشرفت از اواخر ماه ژوئن تا اکتبر از والدین نظرسنجی خواهد شد. در طرح تازه، تعداد امتحانات استانی از پنج به دو کاهش می‌یابد و به ریاضی و مهارت خواندن و نوشتن محدود خواهد شد. وزیر آموزش و پرورش، مایک برنیر می‌گوید: «ارزیابی دانش‌آموزان از ارزیابی استانی به ارزیابی در سطح مدرسه تغییر خواهد کرد و بر این اساس که هر معلمی از دانش‌آموزان خود شناخت بیشتری دارد، می‌تواند برای سنجش میزان یادگیری او از روش‌های بهتر و متفاوت استفاده کند و بر نقاط قوت دانش‌آموزان خود تمرکز بیشتری داشته باشد. از سپتامبر ۲۰۱۷، دانش‌آموزان برای فارغ التحصیلی مجبور به گذراندن درس «آموزش و آشنایی با مشاغل» خواهند بود. هدف این درس، آشنایی با رابطهٔ میان دروس و فرصت‌های شغلی‌ست. سرفصل درسی جدید برای مقطع تحصیلی پیش‌دبستانی تا مقطع کلاس ۹ از پاییز امسال شروع می‌شود. فدراسیون آموزگاران بی‌سی از این تغییرات استقبال می‌کند و معتقد است که حذف امتحانات استانی که از مدت‌ها قبل پیشنهاد فدارسیون بوده است، باعث می‌شود تمرکز دانش‌آموزان بر یادگیری بیشتر شود. همچنین این فدراسیون امیدوار است که دولت منابع مالی کافی برای تأمین منابع مورد نیاز اعم از کتاب یا سایر وسایل آموزشی را در اختیار آن‌ها قرار دهد. زیرا برای این تغییر معلمان نیاز به وقت بیشتر و آموزش ضمن خدمت دارند. افزون بر آن، چون تمرکز معلم بر نیازهای فردی هر دانش‌آموز است، تعداد کم دانش‌آموزان در هر کلاس، دانش‌آموزان با نیازهای خاص و معلم متخصص برای این‌گونه دانش‌آموزان باید تأمین و حمایت شوند[منبع].
تغییرات سرفصل درسی بی‌سی و نقش دانش‌آموزان در یادگیری
در سرفصل جدید آموزشی، از دانش‌آموزان خواسته می‌شود تا «برنامهٔ یادگیری» را طرح‌ریزی کنند و برای پیشرفت درسی‌شان، «خود-ارزیابی» انجام دهند. از لحاظ تئوری، تعیین اهداف و تصمیم‌گیری دربارهٔ آنچه که می‌خواهند آموزش ببینند، بسیار ایده‌آل است. اما آیا برای آموزگاران این شرایط یا امکان فراهم است تا اهداف و برنامهٔ یادگیری هر یک از دانش‌آموزان را به‌صورت انفرادی برای تک‌تک درس‌ها و برای هر سال تعیین کنند؟ این برنامه نیازمند توجه به تک‌تک دانش‌آموزان و جلسات تک‌نفره است تا بتواند مؤثر واقع شود. در این حالت نقش آموزگار بیش از گذشته اثرگذار است، زیرا اگر دانش‌آموز از راهنمایی و حمایت کافی برخوردار نشود، اهداف و برنامهٔ یادگیری وی به اندازهٔ کافی برای دانش‌آموزان چالش‌برانگیز نخواهد بود و سطح مشارکت پویا و پیشرفت درسی وی را با اشکال مواجه خواهد کرد. سرفصل درسی تاکنون فرایندی با کارکرد «از بالا به پایین» بوده است و به آموزگار آزادی عمل می‌داد. اما سرفصل جدید، جهت این فرایند را معکوس می‌کند. این مسئله، برای دانش‌آموزان متوسط، جدی‌تر می‌شود، به این دلیل که ممکن است این دسته از دانش‌آموزان، به دلیل نبود انگیزهٔ کافی برای دروسی که در آن با مشکل مواجه هستند، به‌طور کلی آن دروس را از برنامهٔ یادگیری‌شان حذف کنند. در واقع تمرکز به جای آنکه بر یادگیری باشد، بر روی کسب نتیجه است.
در سرفصل درسی جدید و در بهترین حالت، آموزگار شناخت خوبی از دانش‌آموزانش دارد و می‌تواند بر اساس نیاز هر یک از آنان، راهنمایی لازم را ارائه کند. اما اینکه این مسئله در دنیای واقعی چقدر عملی باشد، به‌خصوص در مقطع دبیرستان که آموزگار با تعداد زیادی دانش آموز سر و کار دارد، نکته‌ای است مهم و شایان توجه. درحالی‌که دانش‌آموزان خودشان «برنامهٔ یادگیری» خود را طرح ریزی می‌کنند، نه‌تنها نقش آموزگار کلیدی‌تر می‌شود بلکه توجه و مشارکت و پدر و مادر را نیز می‌طلبد. پدر و مادر باید از برنامهٔ یادگیری فرزندشان، آگاه و دربارهٔ پیشرفت او با آموزگار مربوطه در ارتباط مداوم باشند. پدر و مادر می‌توانند هنگام دیدار با آموزگار این پرسش‌ها را مطرح کنند:
- آیا اهداف یادگیری فرزند من به قدر کافی چالش‌برانگیز است؟
- فرزند من می‌خواهد درس … (به‌طور مثال ریاضی) را بیشتر کار کند. اما ما نگران درس … (به‌طور مثال زبان انگلیسی) او هستیم، زیرا در آن درس نیاز به پیشرفت دارد؛ چه برنامه‌ای برای پیشرفت او در این درس در نظر گرفته شده است؟
- فرزند من چگونه متوجه می‌شود که به اهداف مورد نظر خود در درس‌های مزبور رسیده است؟
- پیشرفت فرزند من در کارنامهٔ او (به‌دلیل حذف نمره در کارنامه) چگونه ثبت می‌شود؟
در نهایت، انتخاب راه آسان برای رسیدن به «هدف» به‌جای یادگیری، ممکن است باعث شود تا دانش آموز برای محیط جدی‌تر تحصیل، یعنی دانشگاه، آمادگی کمتری داشته باشد. باید توجه داشت که آیا با اعمال سرفصل درسی جدید، معلمان امکان جامهٔ عمل پوشاندن به آن را دارند؟[منبع]