گفت‌وگو با ارسلان عزیزی، استاد بزرگ تکواندو ساکن ونکوور
علیرضا فدایی – ونکوور
وقتی به کانادا مهاجرت کردم، دفترچهٔ راهنمای زردرنگ آن زمان را ورق می‌زدم تا باشگاهی رزمی برای ادامهٔ تمریناتم پیدا کنم. آگهی باشگاهی به چشمم خورد که نام استادش ایرانی بود ولی متأسفانه از من فاصلهٔ بسیاری داشت. سال‌ها بعد بود که ایشان را حضوری در باشگاهشان ملاقات کردم. شاید به چشم خیلی‌ها نیاید، ولی باشگاه‌داری بیش از سی سال با هزینه‌های بالای این شهر و تغییرات چشمگیر در بازاریابی اصلاً کار ساده‌ای نیست. در این شماره گفت‌وگویی داشتیم با استاد ارسلان عزیزی که از نظر شما می‌گذرد.
لطفاً بفرمایید چطور به ورزش‌های رزمی جذب شدید و چطور در این بین تکواندو را انتخاب کردید؟
آغاز تمرینات من به دههٔ هفتاد میلادی برمی‌گردد. در کودکی لاغر ولی خیلی پرانرژی بودم. ورزش‌های مختلفی را از هفت‌سالگی شروع کردم مثل شنا، ژیمناستیک، دو و میدانی. از دوازده سالگی کاراته و کونگ‌فو را شروع کردم و بعد به‌دلیل جذابیت و کارایی لگدها به تکواندو روی آوردم.
در مورد سوابق و درجات خود در ورزش‌های رزمی بگویید.
من چند ورزش رزمی مختلف را انجام داده‌ام ازجمله کاراته، جودو، کونگ‌فو، بوکس و کوک سول وان، و در برخی از آن‌ها کمربند مشکی دارم. بالاترین درجهٔ من در حال حاضر دان هشت تکواندو از فدراسیون جهانی تکواندو در کرهٔ جنوبی است.
چند سال به تدریس ورزش‌های رزمی پرداخته‌اید و لطفاً بفرمایید در طول این سالیان ادارهٔ باشگاه رزمی چه تغییراتی کرده است؟
از سال ۱۹۸۰ تدریس هنرهای رزمی کرده‌ام و از سال ۱۹۹۰ باشگاه خودم را اداره می‌کنم. در طول سالیان تغییرات بسیاری ایجاد شده است. یکی از آن‌ها ایدهٔ هنرهای رزمی ترکیبی است که به‌نحوی به دست بروس لی پرطرفدار شد، هرچند پیش از وی هم وجود داشت و در اوایل دههٔ نود میلادی با مسابقات UFC پرطرفدارتر هم شد. مورد دیگر تأثیر اینترنت در همهٔ امور ازجمله تبلیغات است.
فکر می‌کنید شاگردان قدیمی سخت‌کوش‌تر بودند؟
کارایی انسان‌ها در ورزش پیشرفت کرده ولی عموم مردم تنبل‌تر شده‌اند. اغلب مردم خواستار رسیدن به نتیجهٔ سریع‌اند بدون آنکه بخواهند انضباط داشته باشند یا کار و زحمت صرف کنند.
شناخته‌شدن تکواندو به‌عنوان ورزش رسمی در المپیک چه تأثیری بر آن گذاشته است؟
تکواندو با ۷۰ میلیون ورزشکار در دنیا، پرطرفدارترین ورزش رزمی است. راهیابی آن به المپیک بخشی از محبوبیت آن است ولی برخی معتقدند که با این کار روح فلسفی و ورزشی آن گرفته شده است.
یکی از انتقادات به این رشته تجاری‌شدن آن است. آیا شما با این انتقاد موافقید؟
باشگاه‌های بسیاری در سراسر دنیا وجود دارند که تمرکزشان بر جنبهٔ هنر رزمی است تا ورزش و رقابت. تجاری‌شدن بخشی از استراتژی برای راهیابی به المپیک و در آنجا ماندن بود. برخی از رشته‌ها از المپیک حذف شدند ولی تکواندو هنوز در مسابقات المپیک وجود دارد.
چطور می‌شود از شما کمربند مشکی گرفت؟
باید پنج سال و حداقل دو بار در هفته تمرین کنید.
فلسفهٔ شما در تدریس چیست؟
به‌عنوان کارشناس تربیت بدنی و کسی که در تمام عمر بزرگسالی مشغول ورزش بوده است، اعتقاد دارم ورزش رزمی باید روح و جسم و ذهن را برای یک زندگی متعالی هماهنگ کند.
در مورد برنامهٔ تمرین و تغذیهٔ خودتان بگویید.
در دههٔ شصت زندگی‌ام هنوز به‌طور مداوم تمرین می‌کنم و هنوز عضلات شکم من نمایان است. هر سال در ماه ژانویه عکسی از عضلات شکم خودم می‌گیرم و به شاگردانم نشان می‌دهم تا تأثیر تمرین ورزش‌های رزمی را برای ساختن بدنی سالم و آماده ببینند، حتی در سال‌هایی که بسیاری از مردم به فکر بازنشستگی‌اند. همچنین یافته‌های علم تغذیه را دنبال می‌کنم و در تمام دوران بزرگسالی به‌عنوان رژیم غذایی روزی فقط دو بار غذا خورده‌ام.
چطور در سنین بالاتر با توجه به محدودیت فیزیکی می‌توان به درجات بالاتر دست یافت؟
من خودم نمونه‌ای هستم که دارم برای دان ۹ که بالاترین درجهٔ تکواندو است، آماده می‌شوم. رزمی‌کاران می‌توانند با دانش و تدبیر از روند طبیعی بالارفتن سن لذت ببرند و با وجود محدودیت فیزیکی هنوز از تمرین‌کردن لذت ببرند. در ضمن می‌توانند وقت بیشتری بر روی فرم و کاتا بگذارند.
علاقه‌مندان چطور می‌توانند با شما تماس بگیرند؟
آدرس وب‌سایت، شماره تلفن و آدرس باشگاه ما به این شرح است:
604-321-3454
494 W 39th Ave. Vancouver