دکتر امیرحسین توفیق – ونکوور
همان‌طور که در مطالب پیش از این هم عنوان شد، هیئت مهاجرت و پناهندگی کانادا (Immigration and Refugee Board (IRB)) که سازمانی دولتی بوده و در عین حال وظایفش با وزارت مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا متفاوت است، از چهار بخش شامل بخش مهاجرت یا Immigration Division، بخش فرجام‌خواهی مهاجرت یا Immigration Appeal Division، بخش حمایت از پناهندگان یا Refugee Protection Division و بخش فرجام‌خواهی پناهندگان یا Refugee Appeal Division تشکیل شده است که وظیفهٔ هرکدام از بخش‌های ذکرشده با یکدیگر متفاوت است. بر اساس اعلام رسمی هیئت مهاجرت و پناهندگی کانادا، از تاریخ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، تغییرات زیر در قوانین بخش فرجام‌خواهی مهاجرت Immigration Appeal Division یا IAD اعمال خواهد شد و نظر به مهم‌بودن این تغییرات، لازم است متقاضیانی که بنا به‌هر دلیلی قصد فرجام‌خواهی و تشکیل پرونده دارند، این موارد را مدنظر داشته باشند.
پیش از اشاره به تغییرات انجام‌گرفته، لازم است تأکید شود که وظیفهٔ بخش فرجام‌خواهی مهاجرتِ هیئت مهاجرت و پناهندگی کانادا رسیدگی به چهار نوع پرونده است. اول فرجام‌خواهی پرونده‌های اسپانسرشیپی مردودشده، دوم رسیدگی به فرجام‌خواهی پرونده‌های مردودشده در بخش مهاجرت یا فرجام‌خواهی دستور اخراج صادرشده توسط افسر آژانس خدمات مرزی کانادا، سوم تجدیدنظر پرونده‌هایی که به‌دلیل رعایت‌نکردن الزام اقامت مقیمان دائم کانادا مردودشده است (منظور افرادی است که الزام حداقل اقامت فیزیکی ۷۳۰ روز در کانادا را در طول اعتبار کارت اقامت خود رعایت نکرده‌اند) و چهارم تجدیدنظر در پرونده‌هایی که در بخش مهاجرت این هیئت یا Immigration Division قبول شده‌اند اما نمایندهٔ وزیر که در تمام بخش‌های این هیئت یک طرف مناقشه است نسبت به تصمیم گرفته‌شده اعتراض دارد.
و اما تغییرات به شرح زیر است:
۱- برای فرجام‌خواهی پرونده‌های اسپانسرشیپی مردودشده و همچنین پرونده‌های الزام اقامت فیزیکی در کانادا، نمایندهٔ وزیر ۶۰ روز فرصت خواهد داشت تا گزارش فرجام‌خواهی (Appeal Record) خود را به این بخش ارائه کند. پیش از این نمایندهٔ وزیر ۱۲۰ روز برای انجام این کار فرصت داشت.
۲- برای فرجام‌خواهی پرونده‌های مربوط به دستور اخراج صادرشده و همچنین فرجام‌خواهی نمایندهٔ وزیر، بخش مهاجرت یا نمایندهٔ وزیر ۳۰ روز فرصت دارند تا گزارش فرجام‌خواهی را ارائه نمایند. پیش از این زمان لازم ۴۵ روز برای ارائهٔ این گزارش بود.
۳- طرفین مناقشه ۶۰ روز فرصت دارند تا مستندات خود را برای حمایت از گزارش فرجام‌خواهی ارائه دهند. این مدت پیش از این ۲۰ روز بود.
۴- قانون جدیدی هم اضافه شده است مبنی بر آنکه اگر طرفین مناقشه قصد ارائهٔ مدرکی را برای حمایت از فرجام‌خواهی خود نداشته باشند، ملزم به اعلام آن در ظرف مدت ۶۰ روز می‌باشند.
۵- همچنین به قانون اضافه شده است که اگر طرفین مناقشه در طول مدت زمان ۶۰ روز، مستندات خود را ارائه نکنند و همچنین عدم تمایل به ارائهٔ مستندات را اعلام نکنند، فرجام‌خواهی لغو خواهد شد.
۶- زمانی که یکی از طرفین مناقشه قصد پاسخگویی به مستندات یا شواهد ارائه‌شده توسط طرف دیگر مناقشه را داشته باشد، ۳۰ روز فرصت خواهد داشت. این زمان پیش از این ۱۰ روز در قانون تعیین شده بود.
۷- به قانون بخش فرجام‌خواهی مهاجرتِ هیئت یادشده اضافه شده است که اگر یکی از طرفین مناقشه، مستندات خود را ارائه کند اما مدت زمان تعیین‌شده در قانون را رعایت نکرده باشد، بخش فرجام‌خواهی مهاجرت باید عوامل جدیدی را بررسی کند تا مشخص شود مستندات مربوط را به‌عنوان حمایت از پروندهٔ فرجام‌خواهی مدنظر قرار خواهد داد یا خیر.
۸- در صورتی‌که یکی از طرفین مناقشه قصد معرفی شاهد برای حمایت از پروندهٔ فرجام‌خواهی خود را داشته باشد، ملزم به معرفی شاهد در مدت‌زمان ۳۰ روز است که پیش از این زمان مشخص‌شده ۲۰ روز در قانون تعریف شده بود.
۹- در قانون جدید همچنین اضافه شده است که اطلاعات شاهد در قالب دلیل شهادت و هدف آن هم باید مشخص شود.
۱۰- از این پس مستندات ارائه‌شده در حل‌وفصل غیررسمی محرمانه نبوده و می‌تواند در فرجام‌خواهی‌های احتمالی آینده مورد استفاده قرار گیرد هرچند موضوع‌های مورد گفت‌وگو همچنان محرمانه خواهد بود.
۱۱- از این پس درخواست تغییر زمان یا روز فرجام‌خواهی می‌بایستی ظرف سه روز کاری اعلام شود مگر آنکه با ارائهٔ گواهی پزشک، این امکان وجود نداشته باشد. پیش از این مهلت قانونی دو روز کاری بود.
۱۲- برگزاری جلسهٔ استماع دادرسی به قوانین بخش فرجام‌خواهی مهاجرت اضافه شده است. این جلسه پیش از این مگر با تشخیص عضو هیئت یا درخواست یکی از طرفین و توافق عضو هیئت، تشکیل می‌شد و اغلب بدون جلسه، تصمیم‌گیری‌ها انجام می‌شد.
۱۳- همچنین به قانون اضافه شده است که امکان بازگشایی دوبارهٔ پرونده‌ها وجود خواهد داشت.
نکتهٔ بسیار مهم در مورد این تغییرات این است که به‌جز بند‌های ۱، ۲، ۳، ۶ و ۱۰ که در این مطلب آمده است، این تغییرات شامل همهٔ پرونده‌های‌تشکیل‌شده از پیش از ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳ می‌شود.
پایان