گفت‌وگو با بوئن ما، وزیر امور زیربنایی بریتیش کلمبیا، دربارهٔ اعتراضات اخیر ایران و همچنین راهبرد جدید واکنش فوری زمین‌لرزهٔ استانی
سیما غفارزاده – ونکوور
روز ۱۷ اکتبر دولت بریتیش کلمبیا «راهبرد واکنش فوری زمین‌لرزهٔ استانی» خود را منتشر کرد. این راهبرد جایگزین «طرح واکنش فوری زمین‌لرزه» در بریتیش کلمبیا خواهد شد که هفت سال پیش منتشر شده بود. به‌همین مناسبت روز بعد از انتشار این گزارش گفت‌وگویی داشتیم با بوئن ما، وزیر امور زیربنایی بریتیش کلمبیا و نمایندهٔ منطقهٔ نورث ونکوور-لانزدیل در مجلس قانونگذاری استان، تا دربارهٔ این راهبرد جدید بیشتر بدانیم و البته فرصتی هم دست داد تا با ایشان دربارهٔ اعتراضات اخیر ایران و واکنش دولت استان و جامعهٔ ایرانی بریتیش کلمبیا به آن صحبت کنیم که توجه شما را به آن جلب می‌کنیم.
با سپاس از وقتی که برای این گفت‌وگو گذاشتید، می‌دانم که موضوع اصلی صحبت ما امروز دربارهٔ راهبرد جدید استان دربارهٔ پاسخ به وضعیت‌های اضطراری خصوصاً زلزله است. ولی همان‌طور که می‌دانید، در حال حاضر مهم‌ترین موضوع برای جامعهٔ ایرانی در سراسر دنیا مسئلهٔ خیزش اخیر مردم ایران است که در پی کشته‌شدن مهسا امینی تحت بازداشت گشت ارشاد در اواسط سپتامبر آغاز شد. لطفاً پیش از شروع صحبتمان، بفرمایید این موضوع چه بازتابی در دولت استان داشته است؟
بله، حتماً، من می‌توانم از منظر یک نمایندهٔ استان صحبت کنم. این مسئله بسیار مایهٔ نگرانی من بوده است، و یکی دو بار هم به تجمعات اعتراضی در داون‌تاون ونکوور رفته‌ام تا ببینم چه تعداد از مردم در آن شرکت کرده‌اند، و باید بگویم میزان همبستگی مردم باورنکردنی بوده است؛ همبستگی‌ای که ما از طرف جامعهٔ ایرانی کانادا می‌بینیم و البته همچنین از طرف غیرایرانی‌ها، و عبارت «زن، زندگی، آزادی» حالا دیگر خیلی معروف شده است و حتی کسانی که فارسی صحبت نمی‌کنند، آن را تشخیص می‌دهند، خصوصاً اینجا در نورث ونکوور. من فکر می‌کنم جامعهٔ ایرانی طی سه سال گذشته رنج بسیار متحمل شده است. در نوامبر ۲۰۱۹ تجمعاتی اعتراضی در اینجا برگزار شد و آن زمانی بود که من دربارهٔ شعر «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند» دانستم و آن را یاد گرفتم، و جالب است بدانید که رسانه‌ای از تهران با دفتر من تماس گرفت برای اینکه بپرسد چرا من آن شعر را یاد گرفتم. و من خیلی صادقانه بهشان گفتم که من آن شعر را یاد گرفتم به‌خاطر رنج مردم ایران وقتی که رژیم ارتباط و تماس بین مردم را حین تظاهراتشان در نوامبر ۲۰۱۹ قطع کرد، و سپس البته مسئلهٔ سرنگونی پرواز پی‌اس۷۵۲ پیش آمد و کوتاهی پس از آن همه‌گیری کووید شروع شد؛ جامعهٔ ایرانی واقعاً دورهٔ سختی را پشت سر گذاشته است…
بله، کاملاً درست است، و واقعیت اینکه کووید به‌خودی خود روزگار سختی برای همگان به‌دنبال داشت، اما شاید برای جامعهٔ ایرانی در آن مقطع بدشانسی مضاعف بود چرا که به‌دلیل قرنطینه و محدودیت‌های سفت و سخت نتوانستند آن‌طور که باید در واکنش به مسئلهٔ سرنگونی هواپیمای اوکراینی تجمعات برگزار کنند و واقعیتش اگر چنان شرایطی نبود، احتمالاً ونکوور شاهد تجمعاتی به‌بزرگی آنچه امروز در شهر دیده می‌شود، بود.
بله، دقیقاً همین‌طور است، و حالا ما می‌بینیم که چه واکنشی به مسئلهٔ مهسا امینی نشان داده شده است، اما من همچنین می‌دانم که این تجمعات اعتراضی حالا دربارهٔ چیزی ورای مهسا امینی است، دربارهٔ تمام زنان در ایران است و شاید حتی بتوان گفت دربارهٔ همهٔ مردمی که تحت حاکمیت رژیم سرکوبگر زندگی می‌کنند، و مردمی که به‌پا خاسته‌اند… و من فکر می‌کنم گرچه ما بسیار از ایران دوریم، کاری که جامعهٔ ایرانی در اینجا می‌کند توجهات را به‌سوی آنچه که در ایران می‌گذرد جلب می‌کند و کمک می‌کند تا رژیم بداند که دنیا دارد تماشا می‌کند و آن‌ها نمی‌توانند بی‌سروصدا به کارشان ادامه دهند. نخست‌وزیر جان هورگان چندی پیش بیانیه‌ای مطبوعاتی در حمایت از تظاهرات منتشر کرد، و ما همچنین بیانیه‌هایی از طرف مقامات دولت فدرال داشته‌ایم که بسیار بسیار مهم است چرا که هرگونه روابط دیپلماتیک با ایران به دولت فدرال برمی‌گردد.
خیلی ممنون برای اینکه نظر خودتان را در این زمینه با ما در میان گذاشتید. حال برای شروع گفت‌وگویمان، لطفاً کمی در مورد «راهبرد واکنش فوری زمین‌لرزهٔ استانی» که قرار است جایگزین «طرح واکنش فوری زمین‌لرزه» بشود که هفت سال منتشر شد، و همچنین نکات برجسته در این راهبرد جدید، به‌ویژه در مقایسه با طرح قدیمی، برایمان بگویید.
بله، حتماً. این راهبرد اساساً آن طرح [قبلی] را به‌روز می‌کند و به‌ویژه شامل دیدگاه‌ها و ملاحظات بومی بیشتری است. بنابراین تعهد استان به اعلامیهٔ سازمان ملل متحد دربارهٔ حقوق مردمان بومی به این معناست که ما واقعاً باید کوشش بیشتری برای همکاری با ملل نخستین و جوامع بومی در همهٔ جنبه‌های کاری‌مان انجام بدهیم. بنابراین این طرح از نظر شراکت ما و نحوهٔ همکاری ما با ملل نخستین بسیار به‌روزتر است.
همچنین به مسئلهٔ عدالت توجه بیشتری شده است، مانند ایمنی فرهنگی و تأثیر شرایط اضطراری بر زنان در مقایسه با مردان؛ درک درست مواردی مانند اینکه زنان اغلب مسئولیت‌های فرزندآوری بیشتری دارند، و آن‌ها ممکن است در مکان‌های متفاوت بیشتر تجمع کنند. و مسئلهٔ دیگر، درپیش‌گرفتن رویکردی کلی در دولت و کل جامعه است. بنابراین به‌جای محدودکردنِ پاسخ اضطراری به یک وزارتخانه یا یک سازمان، ما پذیرفته‌ایم که اگر زمین‌لرزه‌ای با بزرگیِ قابل‌توجهی رخ دهد، به‌احتمال زیاد همه‌چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بنابراین همهٔ ما باید آماده باشیم. و همهٔ ما به‌عنوان کل دولت و همچنین جامعه باید برای چنین شرایطی آمادگی داشته باشیم.
بنابراین، یکی از نکات کلیدی‌ای که ما واقعاً می‌خواهیم مردم از آن آگاه باشند، این است که همه باید برای حصول اطمینان از وجود کیت شرایط اضطراری در خانه‌شان مسئول باشند. هر کسی آن را ندارند، اما بسیار بسیار مهم است که همه آن را داشته باشند. ما نمی‌دانیم چه زمانی وضعیت اضطراری رخ می‌دهد به‌همین دلیل هر خانواده باید یک کیت ۷۲ ساعته برای شرایط اضطراری داشته باشد. من خودم یکی در خانه دارم. البته من وقت نداشتم خودم آماده‌اش کنم و در نهایت آن را خریدم، اما شما می‌توانید خودتان آن را آماده کنید. این کیت معمولاً یک کوله‌پشتی است که شما مدارک اضطراری و غذا و آب به‌اندازهٔ کافی برای حداقل ۷۲ ساعت را در آن قرار می‌دهید. چون اگر شرایط اضطراری قابل‌توجهی پیش بیاید، ممکن است برای مدتی کوتاه کمکی نرسد، چرا که ما باید به جنبه‌های دیگری از جامعه اولویت دهیم، مثلاً باید دسترسی به آب را دوباره تأمین کرد، باید جاده‌ها را پاک‌سازی کرد، و ممکن است برای مدتی امکان رسیدگی به افراد وجود نداشته باشد.
بسیار عالی، به کیت‌های اضطراری اشاره کردید، این در واقع یکی از سؤالات من بود. می‌خواستم بپرسم که توصیهٔ شما به مردم در مورد نحوهٔ آماده‌کردن این کیت چیست، مثلاً از کجا می‌توانند اطلاعاتی به‌دست آورند تا بدانند واقعاً چه چیزهایی در آن کوله‌پشتی بگذارند یا آن را کجای خانه نگهداری کنند. آیا دستورالعملی برای این موارد هست؟
مردم می‌توانند به آدرس اینترنتی PreparedBC.ca مراجعه کنند. در آن وب‌سایت مردم می‌توانند اطلاعات مربوط به کیت اضطراری را به‌دست آورند، اما به‌طور کلی شما به مواد غذایی فاسدنشدنی نیاز دارید، مانند غذاهای کنسروشده، بارهای گرانولا، به آب نیاز دارید، می‌توانید آن را در بطری‌های آب داشته باشید یا می‌توانید بسته‌های کوچک آب بخرید. به یک جعبهٔ کمک‌های اولیه نیاز دارید. به چراغ قوه و باتری نیاز دارید، البته باید باتری‌ها را از چراغ قوه جدا نگه دارید، چون اگر آن‌ها را داخل آن بگذارید، رسوب می‌کنند. حتی خوب است یک رادیو هم داشته باشید. امروزه پیداکردن رادیو کار سختی است، اما اگر بتوانید یک رادیو آنالوگ پیدا کنید، خوب است. چون در مواقع اضطراری همه از تلفن‌های همراه خود استفاده می‌کنند و دکل‌های تلفن همراه ممکن است فعال باشند، اما حتی اگر فعال هم باشند، به‌دلیل استفادهٔ هم‌زمان عدهٔ زیادی از مردم از آن‌ها، وصل‌شدن بهشان دشوار خواهد بود.
همچنین به کپی مدارک مهمتان نیاز دارید؛ فتوکپی گذرنامه یا کارت شناسایی‌تان برای موقعی که خود کارت‌ها را همراه نداشته باشید. افرادی که نوزاد دارند، باید شیر خشک اضافی را به خاطر بسپارند، و کسانی که حیوان خانگی دارند غذای اضافی برای حیوانات خانگی به همراه داشته باشند. و بعد اینکه کوله‌پشتی را نزدیک در خروجی خانه قرار بدهید. چون ایده این است که اگر زلزله‌ای رخ دهد، باید بنشینید، به زیر میز بروید و محکم پایهٔ میز را بگیرید که در این راهنما نحوهٔ انجام آن توضیح داده شده است، ولی وقتی زمین‌لرزه تمام می‌شود، شما می‌خواهید کوله‌پشتی خود را بردارید و از خانه خارج شوید، بنابراین بهترین جا برای نگهداری آن حوالی در خروجی خانه است.
خیلی ممنون. تصور می‌کنم سرویسی در وب‌سایت EmergencyInfoBC معرفی شده است مبنی بر اینکه می‌شود با ثبت‌نام از طریق ایمیل، هشدارهای مربوط به سونامی را دریافت کرد. هشدارهایی که از طریق مرکز ملی هشدار سونامی در آمریکا برای پدیده‌هایی که بریتیش کلمبیا را ممکن است تحت تأثیر قرار دهد، ارسال می‌شود. آیا استان بی‌سی برنامه‌ای برای ایجاد سیستم هشداردهندهٔ مشابهی برای تشخیص زلزله پیش از شروع لرزه دارد؟
دولت استان با دولت فدرال کاری اشتراکی را برای ایجاد و اجرای یک سیستم هشدار زلزله پیش‌ازوقوع در بریتیش کلمبیا شروع کرده است. در ماه مارس، دولت فدرال، دولت استان و بی‌سی فِریز اعلام کرد که ادارهٔ منابع طبیعی کانادا اولین حسگر یا سنسور سیستم هشدار پیش‌ازوقوع زلزله را در پایانهٔ کشتی‌های فِری در هورس‌شو بِی نصب کرده است. سیستم هشدار زلزله پیش‌ازوقوع، سریعاً زلزله را با استفاده از شبکهای از حسگرهایی در منطقه تشخیص می‌دهد و پیش از آنکه لرزه‌های تخریب‌کننده آغاز شوند، هشدار می‌دهد. این سیستم می‌تواند به مردم، کسب‌وکارها و سیستم‌های خودکار چند هشدار در ثانیه‌های بحرانی بدهد تا آن‌ها بتوانند اقدامات پیشگیرانه برای نشستن، رفتن به زیر میز و گرفتن پایهٔ آن، بازکردن معبر آتش‌نشانی‌ها، توقف قطارها یا درنگ در انجام جراحی‌ها، انجام دهند. البته باید توجه داشت که این سیستم زمین‌لرزه را پیش‌بینی نمی‌کند. سیستم هشدار زلزله پیش‌ازوقوع با سیستم‌های پایش لرزه‌ای که شامل شبکهای از حسگرهای واقع در مناطق با فعالیت لرزه‌ای بالا، مراکز داده‌پردازی، و زیرساخت‌های مخابراتی قوی است، کار می‌کند. عموم مردم هشدارهای این سیستم را از طریق سیستم‌های ملی پیام‌رسانی برای هشدارها، که در بی‌سی همان پیامک است که مورداستفادهٔ آرسی‌ام‌پی در مواقع اضطراری نیز است، و نیز از طریق دیگر وسایل خبررسانی دریافت خواهند کرد. برای اطلاعات بیشتر در این‌باره، مردم می‌توانند به این وب‌سایت مراجعه کنند:
https://earthquakescanada.nrcan.gc.ca/eew-asp/system-en.php
خیلی ممنون. تصور می‌کنم یک رویداد سالانهٔ آمادگی برای زلزله هست که در سراسر دنیا برگزار می‌شود و اینجا در استان ما BC ShakeOut خوانده می‌شود، که قرار است دو روز دیگر [۲۰ اکتبر] در اینجا برگزار شود. در عین حال، استان بی‌سی رویداد بسیار بزرگ‌تری را در این زمینه برای فوریهٔ ۲۰۲۳ تدارک دیده است. چه چیزی دربارهٔ این رویداد ویژه است، خصوصاً در مقایسه با رویداد سالانه؟
برنامهٔ آمادگی سالانه بیشتر فرصتی است که به مردم داده می‌شود تا وضعیت اضطراری را تمرین کنند و برای وقتی که زلزله اتفاق می‌افتد آماده باشند. برای مثال، من قرار است دو روز دیگر در مجلس باشم و ما نیز این تمرین را انجام خواهیم داد، یعنی سر یک ساعتی، آژیر هشدار به صدا در خواهد آمد و ما همه مجبور خواهیم شد به زیر میزهایمان برویم، کاری که برای هر کسی الزاماً ساده نیست اما شما باید این کار را انجام دهید تا بدانید واقعاً چه حسی دارد، بعد باید تا زمانی که لرزه‌ها برای مدت مشخصی متوقف شوند، منتظر شوید و سپس باید راه خروجی را در پیش بگیرید، که اینجا در مجلس مارشال‌های آتش‌نشانی هستند، یعنی افرادی که آموزش دیده‌اند تا مردم را به بیرون هدایت کنند. و وقتی به فضای بیرون می‌رسید، کسی در آنجا حضور و غیاب می‌کند و مطمئن می‌شود که همه از ساختمان خارج شده‌اند. شرکت‌های مختلف و مدارس هم همین کار را می‌کنند، خصوصاً در مدارس که آموزش بچه‌ها برای اینکه چگونه زیر میزهایشان بروند و اینکه همهٔ بچه‌ها را بتوان از ساختمان خارج کرد و حضور و غیاب کرد، کار ساده‌ای نیست. ولی برنامه‌ای که برای فوریه تدارک دیده شده، برای سناریوهای مختلف با جزئیات بیشتر است، مانند وقتی که هواپیمایی سقوط می‌کند و اینکه چگونه و در چه زمانی باید به آن واکنش نشان داد و عمل کرد. در فوریهٔ ۲۰۲۳، دولت استان برنامهٔ تمرین مواجهه با زلزله در ابعاد وسیعی را به اجرا خواهد گذاشت. این تمرین Exercise Coastal Response نام دارد و تمرینی است برای پاسخی یک‌پارچه با همکاری دولت فدرال، دولت‌های مردمان بومی و محلی، و نیز متصدیان زیرساخت‌های بحرانی و سازمان‌های غیردولتی. این در واقع تمرینی آموزشی برای دولت، متصدیان زیرساخت‌ها و سازمان‌های غیردولتی است تا آمادگی‌شان را برای واکنش بهتر در برابر وقوع زلزله و دیگر بلایای طبیعی بالا ببرند. این تمرین فرصتی خواهد بود تا معتبربودنِ عناصر راهبرد جدید استان برای واکنش به زلزله که در ابتدای این گفت‌وگو دربارهٔ آن صحبت کردیم، مورد آزمایش قرار گیرد و اهمیت مشارکت‌های بین‌ِحوزه‌ای در شرایط اضطراری تقویت شود.
برای اطلاعات بیشتر دربارهٔ این تمرین بزرگ در فوریهٔ ۲۰۲۳ و نیز اطلاعات دربارهٔ برنامهٔ آمادگی سالانه برای زلزله، مردم می‌توانند به این لینک‌ها مراجعه کنند:
ممنون از پاسخ شما. لطفاً دربارهٔ برنامه‌های مقاوم‌سازی ساختمانها در برابر زلزله برایمان بگویید، حال چه مقاوم‌سازی زیرساخت‌ها، چه ساختمان‌های عمومی مانند مدارس و مراکز تفریحی و ورزشی و امثالهم.
جالب است بدانید که پروژهٔ بحث‌برانگیز موزهٔ رویال بریتیش کلمبیا یک پروژهٔ مقاوم‌سازی بود که ما تلاش داشتیم انجام بدهیم که خب مورد موافقت قرار نگرفت، اما در رابطه با مدارس، ما مقاوم‌سازی ساختمانها را سرعت بخشیده‌ایم. این امر برای دهه‌های متوالی مشخص شده بود که مدارس به‌لحاظ مقاومت در برابر زلزله ایمن نیستند و تحت دولت قبلی استان، آن‌ها نمی‌خواستند برای این کار هزینهٔ زیادی بکنند، ولی ما به این امر سرعت بخشیده‌ایم و فکر می‌کنم تاکنون ما ۱٫۲ میلیارد دلار روی ۶۰ مدرسه هزینه کرده‌ایم و ۸۰۰ میلیون دلار دیگر در بودجهٔ امسال برای این کار در نظر گرفته‌ایم و همچنان به این کار ادامه خواهیم داد، ولی اینجا در نورث ونکوور، این منطقهٔ آموزشی در واقع یکی از اولین مناطق آموزشی استان است که مقاوم‌سازی ساختمان‌های همهٔ مدارس انجام شده است. علاوه بر آن، ما به‌طور فعال روی مقاوم‌سازی زیرساخت‌های راه‌وترابری کار می‌کنیم. اما باید تصریح کنم که پل‌ها و جاده‌های بسیار زیادی در سطح استان هست و ما قادر نیستیم که همهٔ آن‌ها را یک‌جا مقاوم‌سازی کنیم، با این‌حال، مقاوم‌سازی به‌طور فعال در حال انجام است، خصوصاً روی پل‌ها و تونل‌های اصلی، مثلاً ما روی تونل تقاطع جورج مَسی داریم کار می‌کنیم و بخشی از دلیل جایگزینی آن این است که بتن آن رو به تحلیل بوده، چیزی که به‌طور عامیانه سرطان بتن نامیده می‌شود ولی اصطلاح رسمی آن واکنش آلکالی-سیلیکا است، هرچند وقتی که ما آن را جایگزین کنیم، تونل جدید با استانداردهای مقاوم‌سازی مدرن مطابقت خواهد داشت، و در واقع هر مقاوم‌سازی جدیدی که انجام دهیم مطابق با استانداردهای مدرن خواهد بود. البته هر جا که ریسک بالایی داشته باشد، ما برآورد می‌کنیم ببینیم آیا می‌توانیم مقاوم‌سازی بکنیم یا خیر.
آیا بودجهٔ این مقاوم‌سازی‌ها فقط از خزانهٔ دولت استان تأمین می‌شود یا دولت فدرال هم کمک می‌کند؟ چون تا جایی که می‌دانم برخی پل‌ها و جاده‌ها در استان در حوزهٔ استحفاظی دولت فدرال قرار می‌گیرد، درست است؟
ما واقعاً امیدواریم که دولت فدرال ما را در انجام بیشتر این کارها کمک کند. ما خیلی امیدواریم که دولت فدرال برای هزینهٔ جایگزینی تونل تقاطع جورج مسی کمک کند و در حال حاضر ما با آن‌ها داریم در این‌باره صحبت می‌کنیم. اما در حال حاضر، همهٔ این‌ها از پول دولت استان است، ولی البته که هر چه بیشتر دولت فدرال ما را کمک کند، استان کارهای بیشتری می‌تواند انجام دهد و ما مقاوم‌سازی زیرساخت‌های بیشتر و بیشتری را می‌توانیم بر عهده بگیریم.
بار دیگر بسیار سپاسگزاریم از وقتی که برای این گفت‌وگو به ما دادید.