علیرضا فدایی – ونکوور
همیشه ورزشکاران معلول جایگاه ویژه‌ای برای من داشته‌اند. وقتی می‌بینید که تعداد بسیاری از افراد از نظر جسمی کاملاً سالم هیچ تلاش و پشتکاری در هیچ کاری از خود نشان نمی‌دهند، ارزش کار ورزشکاران معلول بیشتر نمایان می‌شود. بی‌شک باید افرادی را هم که به‌صورت مادرزادی دچار معلولیت نبوده‌اند و به‌هر دلیلی دچار حادثه و یا بیماری شده‌اند، تحسین کرد.
ورزش پرورش اندام ازجمله ورزش‌هایی است که ظرف ۲۰ سال گذشته به جمع ورزش‌های قابل‌اجرا برای معلولان پیوسته است. از قدیم‌الایام داشتن عضلات حجیم و تراشیده سمبل قدرت بوده و در جوامع مختلف مورد تحسین قرار گرفته است. ورزشکاران پرورش اندام مانند یک مجسمه‌ساز بر روی بدن خود کار می‌کنند و تردیدی نیست که از دههٔ ۶۰ میلادی این رشته در دنیا مورد توجه قرار داشته است و در ایران هم طرفداران فراوان دارد. هرچند این ورزش با بدبینی‌های مربوط به استفاده از مواد نیروزا و استروئید در سطح گسترده مواجه بوده است، از ارزش کار ورزشکاران این رشته نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. هیچ مقدار داروی نیروزا و استروئید نمی‌تواند بدون کار بسیار سخت و تغذیهٔ بسیار خاص شما را صاحب بدنی شکیل کند.
در این شماره این شماره، گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم با آقای رضا تبریزی، قهرمان پرورش اندام معلولان جهان، که دو سال به‌دنبال ارسال پستی اعتراضی در شبکهٔ اجتماعی‌اش در ایران دستگیر شد و پس از ده ماه حبس، با قید وثیقه از زندان آزاد شد و به کانادا آمد و چندی است در ونکوور ساکن شده است که از نظر شما می‌گذرد.
لطفاً خودتان را معرفی کنید و از سوابق ورزشی‌تان بگویید.
من رضا تبریزی هستم متولد سال ۱۹۷۹ میلادی و از خانواده‌ای ورزشکار می‌آیم. یک سال است که به کانادا مهاجرت کرده‌ام و در حال حاضر ساکن ونکوورم. در سن ۱۸سالگی، در یک حادثهٔ رانندگی دچار مشکل نخاع شدم و مدتی طول کشید که بتوانم از نظر روحی خود را بازیابم، بر افسردگی غلبه کرده و ورزش را شروع کنم. خوشبختانه در این بین با ورزش پرورش اندام با ویلچر آشنا شدم و به‌کمک ورزش توانستم که با عصا راه بروم. ازجمله مقام‌های من، می‌توان از قهرمانی استان خراسان در سال ۱۹۹۷ در پرورش اندام وزن ۸۵ کیلوگرم، مقام دوم تک‌پرس کشور در سال ۲۰۰۹، مدال نقرهٔ پرورش اندام با ویلچر مسابقات جهانی اسپانیا در سال ۲۰۱۱ و مدال طلای این مسابقات در سال ۲۰۱۶ نام برد. من دارای مدرک مربیگری از فدراسیون بین‌المللی پرورش اندام هستم و همچنین دارای مدارک متعدد مانند مربیگری، تغذیه و توصیهٔ مکمل از فدراسیون پرورش اندام ایران می‌باشم.
چطور به ورزش پرورش اندام علاقه‌مند شدید و الگوهای ورزشی شما چه کسانی بوده‌اند؟
من در خانواده‌ای ورزشکار رشد کرده‌ام و پدر و مادر من مشوق ما برای ورزش‌کردن بودند. الگوی من برادران بزرگ‌ترم بوده‌اند که همه دارای مدارک قهرمانی جهان‌اند. در بین قهرمانان غیرایرانی می‌توانم از شاون ری، کوین لورون و فلکس ویلر نام ببرم.
آیا در مسابقات پرورش اندام جوایز نقدی هم وجود دارد؟
تا جایی که اطلاع دارم، در مسابقات مستر المپیا جوایز نقدی پرداخت می‌کنند. ازجمله دیگر مسابقات غیررسمی می‌توان از Muscle Show نام برد که در کشور دوبی برگزار می‌شود و همچنین مسابقات قطر کلاسیک که در کشور قطر برگزار می‌شود.
مراحل آماده‌سازی برای مسابقات پرورش اندام چیست؟
بسته به فیزیک بدن و شرایط آمادگی جسمانی مراحل آماده‌سازی فرق می‌کند، ولی به‌طور کلی مراحل آماده‌سازی عبارت‌اند از مرحلهٔ حجم که تمرکز بر روی اضافه‌کردن وزن و بزرگ‌شدن عضلات است. مرحلهٔ دوم به‌اصطلاح کات‌کردن یا خشک‌کردن است که تمرکز بر روی کاستن از چربی و آب بدن و تفکیک عضلات است و در نهایت مرحلهٔ استراحت و ترمیم بدن.
در حال حاضر برنامهٔ تمرینی و تغذیهٔ شما چگونه است؟
در زمانی که مسابقه‌ای نزدیک نیست، روزی یک بار ورزش می‌کنم. دو تا سه ماه مانده به مسابقه، تمرین به دو بار در روز افزایش می‌یابد و در بین دو تمرین باید استراحت و تغذیهٔ مناسب وجود داشته باشد. در آن زمان باید هر سه ساعت غذاهای مقوی و مغذی مصرف کرد.
کمابیش در جریان اتفاقی که دو سال پیش در ایران برایتان افتاد، هستیم. آیا این اتفاق تأثیری بر فعالیت‌های ورزشی شما گذاشت؟
من دو سال پیش در شرایط بدنی بسیار خوبی بودم و قرار بود که در مسابقات حرفه‌ای بین‌المللی تورنتو شرکت کنم و ویزا هم گرفته بودم. متأسفانه به‌دلیل ارسال یک پست اعتراضی، بیست روز پیش از مسابقات از طرف نیروهای امنیتی دستگیر شدم و ده ماه در زندان به‌سر بردم و تمام زحماتی که برای آمادگی کشیده بودم، نقش بر آب شد. پس از ده ماه به‌قید وثیقه آزاد شدم و چون ویزای کانادا داشتم به این کشور مهاجرت کردم. در حال حاضر هم در حال آماده‌شدن برای شرکت در مسابقات جهانی و سپس مسابقات مستر المپیا هستم.
لطفاً در مورد رشتهٔ ویلچر بادی بیلدینگ بیشتر توضیح دهید. و اینکه در دنیا توسط چه نهادی اداره می‌شود؟
من از طریق برادرم با این ورزش آشنا شدم و این ورزش تاریخی طولانی در سطح جهان ندارد. همهٔ شرکت‌کنندگان از ناحیهٔ کمر به پایین دچار معلولیت‌اند. این مسابقات بدون محدودیت و طبقه‌بندی وزنی است و برنده با سنجش تناسب اندام، حجم عضلات و تفکیک عضلات و پوست نازک و چربی پایین اعلام می‌شود. این رشته در حال رشد است و ارگان‌هایی مثل فدراسیون بین‌المللی پرورش اندام و NPC بانیان و ناظران این رشته‌اند. در حال حاضر، امکان دریافت کارت حرفه‌ای هم در این رشته وجود دارد.
باخبر شدیم شما در ونکوور هم به مربیگری پرداخته‌اید لطفاً بفرمایید علاقه‌مندان چطور می‌توانند در کلاس‌های شما شرکت کنند؟
بله، من در ونکوور کار مربیگری را شروع کرده‌ام. علاقه‌مندان می‌توانند برای اطلاعات بیشتر با شمارهٔ تلفن ۶۰۴-۵۱۸-۰۰۵۷ تماس بگیرند.
با سپاس از وقتی که برای این گفت‌وگو به ما دادید.