نگار ابراهیمی – ونکوور
جوزف پیلاتس در نهم دسامبر سال ۱۸۸۳ در آلمان به دنیا آمد. پدرش ژیمناست حرفه‌ای با جایزه‌های بین‌المللی و مادرش پرستار بود. او دوران کودکی سختی داشت و از بیماری‌هایی چون نرمی استخوان (راشیتیسم)، آسم و تب‌های رماتیسمی رنج می‌برد. پدر و مادرش در زندگی حرفه‌ای این کودک رنجور تأثیر بسزایی داشتند. پدر عشق به ورزش و مادر تفکر و ژرف‌اندیشی دربارهٔ فیزیولوژی را در او ایجاد کردند.
جوزف مطالعات بسیاری در خصوص حرکت‌های ورزشی شرق و غرب انجام داد و آن‌چنان عضلات خود را پرورش داد که در ۱۴ سالگی از تصویر بدن او برای نمایش آناتومی استفاده می‌شد. پزشکی که اوراق قدیمی در مورد آناتومی بدن را به او داده بود، باعث تشویق بیشتر او در شناخت عضلات بدن شد.
او ساعت‌ها در جنگل پیاده‌روی می‌کرد و حرکات حیوانات را مشاهده می‌کرد تا دریابد چطور آن‌ها اندام خود را برای حرکت به‌کار می‌برند.
در سنین نوجوانی قبل از ترک آلمان مشغول انجام ورزش‌هایی نظیر شنا، شیرجه، ژیمناستیک، بوکس و اسکی بود.
در ۱۹۱۲ برای یادگیری بیشتر به انگلستان رفت و تا دو سال به‌عنوان بازیگر سیرک مشغول به کار بود. با شروع جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴، به‌همراه دیگر هم‌وطنان آلمانی خود دستگیر و به لانکستر برده شد. حتی در بازداشتگاه، او به دوستانش کشتی و دفاع شخصی را آموزش می‌داد با این هدف که قدرت و توان بدنی آن‌ها از زمان ورود به بازداشتگاه بیشتر شود. او روش ورزشی خود را که در همان زمان طراحی کرد، «کنترولوژی» نامید.
در همان دوران، او به بازداشتگاه دیگری منتقل شد و با زندانیان زیادی که درگیر بیماری‌های شایع زمان جنگ و دوران حبس بودند، به‌عنوان پرستار کار می‌کرد. سپس او برای معالجات توان‌بخشی از تخت‌ها و فنرهای قدیمی و ابزار خراب و کهنهٔ بیمارستان برای ساخت وسایل ورزشی استفاده کرد.
در ۱۹۱۹ بعد از پایان جنگ، ژزف به آلمان بازگشت و در بخش دفاع شخصی ارتش هامبورگ مشغول به کار شد. او تا ۱۹۲۵ با تمام دستگاه‌هایی که اختراع کرده بود با افراد مبتلا به رماتیسم و مشکلات بدنی کار و تمرین می‌کرد. او حرکاتی را طراحی کرد که با قدرت و توان بدنی زیاد، ولی بسیار آهسته بودند و بخش‌های بسیار عمیق عضلات را در اجرای حرکات درگیر می‌کردند که نتایج بسیار مثبتی از این حرکات به‌دست آمد. در سال ۱۹۲۵ از او دعوت شد تا ارتش جدید آلمان را آموزش دهد، ولی او به‌دلیل نارضایتی از سیستم سیاسی آلمان تصمیم گرفت کشورش را ترک کند و با کمک دوستانش راهی آمریکا شد و در همین سفر با همسرش کلارا آشنا شد.
در ۱۹۲۶ در نیویورک او و کلارا مرکز ورزشی خود را در خیابان هشتم پایه‌ریزی کردند، درست در جایی که چندین مدرسهٔ باله و مراکز ورزشی وجود داشت. در همین‌جا بود که جوزف حرکات کنترلوژی را بخش اصلی تمرینات ورزشکارانش قرار داد و وقتی همگان متوجه تأثیر بسیار خوب آن شدند، بسیاری از مربیان و سرمربیان و حتی ورزشکاران حرفه‌ای آسیب‌دیده برای ترمیم اندام آسیب‌دیده‌شان نزد او می‌آمدند. حتی برخی از مربیان شاگردان خود را برای افزایش قدرت و توان بدنی نزد او می‌فرستادند.
در ژانویهٔ ۱۹۶۶ ساختمان آن‌ها آتش گرفت و جوزف برای جلوگیری از خسارت به وسایل ورزشی، داخل ساختمان رفت که ناگهان کف ساختمان زیر پایش آتش گرفت و او برای مدت طولانی از میله‌ای آویزان بود تا بالاخره مأموران آتش‌نشانی رسیدند و او را نجات دادند. این اتفاق مرگ جوزف پیلاتس را تسریع کرد و موجب شد که او در سال ۱۹۶۷ و در سن ۸۳ سالگی فوت کند. پس از او همسرش کلارا تا ده سال بعد به مربیگری و ادامهٔ راه او مشغول بود و او نیز در ۱۹۷۷ درگذشت.
بعدها بنا به احترام جوزف پیلاتس که بنیان‌گذار علم «کنترولوژی» بود، این ورزش را «پیلاتس» نام نهادند.
پیلاتس راه نوینی در قرن بیستم برای حل مشکلات جسمی حاصل از زندگی ماشینی و مدرن با استفاده از فضای محدود و وسایل ارزان و کم است که درعین حال تأثیر بسزایی در افزایش سلامت و قدرت و توان بدنی دارد و اندام‌های آسیب‌دیده را ترمیم می‌کند.
کنترولوژی عبارت است از ایجاد هماهنگی کامل بین جسم ذهن و روح. در این ورزش افراد به‌شکل هدفمند از طریق ذهن و مغز خود جسم و عضلاتشان را کنترل می‌کنند. سپس با تکرار حرکات به‌تدریج به سطح پیشرفته می‌رسند و حالت‌ها و حرکت‌های نادرست بدن اصلاح می‌شود و بدن به نوعی هماهنگی طبیعی می‌رسد.
کنترولوژی نیروی بدن و توان ذهنی را هم‌زمان افزایش می‌دهد و رعایت دستورالعمل‌های آن پرورش بدن را به سطح دلخواه می‌رساند، مغز اختیار کامل عصب و عضله را در دست می‌گیرد و عضلات بدن از ارادهٔ فرد فرمان‌برداری می‌کنند.
افرادی که برای اولین بار پیلاتس را تجربه می‌کنند، با این تجربه که گویی ذهن و عضلاتشان پس از سال‌ها از خواب بیدار شده است، مواجه می‌شوند. علاوه بر این، کسانی که پیلاتس را انجام می‌دهند خوابِ بهتر، آرامش و توان بدنی بیشتر و خستگی کمتری را تجربه می‌کنند.
این ورزش در وضعیت‌های ایستاده، نشسته و خوابیده بدون طی مسافت و پرش و جهش است و به‌همین دلیل آسیب‌های ناشی از صدمات ورزشی را کاهش می‌دهد. تمرینات پیلاتس با اجرای تنفس‌های عمیق و انقباض‌های عضلانی انجام می‌شود و به‌همین دلایل گفته می‌شود که پیلاتس تبدیل به ورزشی محبوب نزد تمام اقشار شده است.
با شروع ورزش پیلاتس و اجرای صحیح حرکات می‌توان به اندامی زیبا و فرم بدن بهتر و همچنین توازن و کشیدگی و قامت باریک‌تر و انعطاف بیشتر دست یافت.
هدف پیلاتس از تقویت قوای بدنی حفظ سلامت بدن همراه با ذهنی سالم برای انجام بهتر کارهای روزانه است؛ به‌قول جوزف پیلاتس پس از ده روز انجام این ورزش خود شما، پس از بیست روز خانواده و نزدیکان و پس از یک‌ماه اطرافیان شما و همکاران متوجه تغییرات مثبت بدن شما خواهند شد.
با آرزوی تندرستی و پیروزی شما دوستان در تمام مراحل زندگی.
قسمت بعدی این مطلب را در اینجا بخوانید