توضیح ضروری: پلتفرم احزاب فدرال کانادا برای انتخابات ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹ توسط این احزاب تهیه شده و به زبان‌های رسمی این کشور منتشر شده است. رسانهٔ همیاری با هر چهار حزب اصلی و فعالان جامعهٔ ایرانی که با این احزاب همکاری می‌کنند، تماس گرفته و از آن‌ها خواسته است در صورت امکان و به‌منظور سهولت دسترسی جامعهٔ فارسی‌زبان کانادا، کل پلتفرم، خلاصه‌ای از آن یا مطلبی دربارهٔ آن را به زبان فارسی برای انتشار در اختیار ما قرار بدهند. از قرار معلوم و همان‌طور که پیش‌بینی هم می‌شد احزاب صرفاً پلتفرم را به دو زبان رسمی کانادا یعنی انگلیسی و فرانسه منتشر کرده‌اند ولی فعالان نزدیک به احزاب لیبرال و دموکرات نوین مطالبی را در این زمینه برای ما فرستاده‌اند که در وب‌سایت رسانهٔ همیاری قرار خواهیم داد. در صورتی که هر مطلب دیگری در این زمینه تا زمان انتخابات به دست ما برسد، بلافاصله آن را منتشر خواهیم کرد.
مطلب زیر مروری است بر خاستگاه و نکات مهم پلتفرم انتخاباتی حزب دموکرات نوین کانادا برای انتخابات فدرال ۲۰۱۹. لطفاً توجه فرمایید که این مطلب از طرف حزب دموکرات نوین کانادا نیست و به تأیید این حزب نرسیده است. برای اطلاعات بیشتر و خواندن پلتفرم کامل حزب دموکرات نوین برای انتخابات فدرال ۲۰۱۹ از این صفحه دیدن کنید.
امیر باجه‌کیان – ونکوور
به‌طور معمول برنامه‌های انتخاباتی در روزهای نخستین کارزار انتخاباتی و در کنفرانس‌های مطبوعاتی توسط رهبران احزاب رونمایی می‌شود. اما این انتخابات یک استثنا بود. نخستین حزب، نیودموکرات‌ها بودند که برنامهٔ انتخاباتی‌شان را سه ماه زودتر منتشر کردند. بعد حزب سبز که در هفته‌های آغازین مبارزهٔ انتخاباتی این کار را کرد. برنامهٔ لیبرال‌ها در روز ۳۰ سپتامبر و سه هفته پیش از انتخابات بیرون آمد و محافظه‌کاران نیز عصر جمعه ۱۱ اکتبر، ده روز پیش از انتخابات (پیش از تعطیلات روز شکرگزاری) برنامه‌شان را منتشر کردند.
میثاق نوین (New Deal) چیست؟
پس از رکود بزرگ (Great Depression) در ایالات متحده و آثار سوء رکود اقتصادی در آن کشور، فرانکلین روزولت رئیس‌جمهور وقت آمریکا سلسله برنامه‌هایی را به اجرا گذاشت که به «میثاق نوین» معروف شدند. این برنامه‌ها شامل اصلاحات اقتصادی و بهبود قوانین، و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ عمومی و زیرساختی بودند که با هدف تسکین، اصلاح، و بهبود اوضاع کشور پس از رکود بزرگ اقتصادی به اجرا گذاشته شدند. این سرمایه‌گذاری‌ها و اصلاحات، موجب به راه افتادن دوبارهٔ چرخ اقتصاد و اشتغال میلیون‌ها آمریکایی شد.
در سال‌های اخیر برخی نمایندگان دموکرات کنگره از لزوم تهیه و اجرای طرحی مشابه با عنوان «میثاق نوین سبز» (Green New Deal) صحبت کرده‌اند و تأکید بسیار بر اصلاحات و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها برای افزایش عدالت اجتماعی و مبارزه با تغییرات جوی داشته‌اند.
محبوبیت این گفتمان از مرزهای همسایهٔ جنوبی ما فراتر رفته و اکنون حزب نیودموکرات کانادا به رهبری جاگمیت سینگ برنامهٔ انتخاباتی خود را «میثاق نوین برای مردم» نام نهاد.
اصول برنامه
برنامهٔ نیودموکرات‌ها ریشه در آرمان‌هایی دارد که موجب شکل‌گیری این حزب شده و طرح‌هایی که دهه‌هاست برای آن‌ها مبارزه کرده است. این برنامه بر سه اصل مشخص، و مرتبط استوار است:
- کاهش هزینه‌های زندگی (Affordability)
- گسترش بیمه‌های درمانی
- مبارزه با تغییرات اقلیمی
این اصول با هم ارتباط تنگاتنگ دارند، چرا که بدون سلامتی و عدالت اجتماعی، نمی‌توان به مبارزهٔ مؤثر با تغییرات اقلیمی پرداخت و تغییرات اقلیمی تأثیر نامتقارنی روی سلامت اقشار کم‌درآمد و طبقهٔ متوسط به پایین دارد.
در راستای این اصول، تمرکز تبلیغات نیودموکرات‌ها بر روی این قسمت‌هاست:
گسترش پوشش بیمه‌های درمانی: بیمهٔ درمانی همگانی در کانادا ابتدا در استان ساسکاچوان و توسط دولت تامی داگلاس، نخست‌وزیر وقت استان در سال ۱۹۴۶ برقرار شد. داگلاس که ۱۷ سال حکومت ساسکاچوان را در دست داشت، بعدها از پست خود استعفا داد و به نمایندگی مجلس عوام کانادا انتخاب شد. در سال ۱۹۶۶، بیست سال بعد از ساسکاچوان، دولت اقلیت لیبرال در اتاوا به نخست‌وزیری لستر بی پیرسون، در رأس کار بود و برای ادامهٔ حکومت به رأی اعتماد نیودموکرات‌ها نیاز داشت. در این سال، لایحهٔ بیمهٔ درمانی با همکاری دو حزب لیبرال و نیودموکرات تهیه شد و به تصویب رسید که سنگ بنای بیمهٔ درمانی همگانی در سراسر کشور بود. به‌همین دلیل است که تامی داگلاس به عنوان «پدر بیمهٔ درمانی همگانی» در کانادا شناخته می‌شود.
طرح نیودموکرات‌ها در واقع ادامهٔ یکی از پایه‌های فعالیت حزبی آن‌هاست. از نظر جاگمیت سینگ و تیم او، دلیلی وجود ندارد که دندان‌پزشکی، چشم‌پزشکی، دارو، و بهداشت روان تحت پوشش بیمهٔ درمانی عمومی نباشد.
بر اساس این طرح، دندان‌پزشکی نیز تحت پوشش قانون خدمات درمانی کانادا (Canada Health Act) قرار خواهد گرفت و صددرصد هزینهٔ خدمات دندان‌پزشکی برای خانوارهایی که زیر هفتاد هزار دلار در سال درآمد دارند، شامل بیمهٔ خدمات درمانی خواهد بود و برای خانوارهای با درآمد سالانه بین ۷۰ تا ۹۰ هزار دلار این میزان به نسبت درآمد تغییر خواهد کرد. بنا بر برآورد دفتر بودجهٔ پارلمان، هزینهٔ این طرح در حدود ۸۵۰ میلیون دلار در سال خواهد بود و سالانه بین ۳۱۰ تا ۱۲۴۰ دلار در هزینه‌های هر شخص صرفه‌جویی به همراه خواهد داشت.
همچنین نیودموکرات‌ها متعهد شدند که بیمهٔ درمانی شامل داروهای تجویزشده توسط پزشکان نیز باشد. وعدهٔ بیمهٔ دارویی در کانادا چیز جدیدی نیست و لیبرال‌های فدرال از سال ۱۹۹۳ چنین وعده‌ای را داده‌اند. همچنین هیئت مشاوران منصوب‌شده توسط دولت آقای ترودو در گزارش خود در ماه ژوئن، ایجاد بیمهٔ همگانی دارویی را توصیه کرد. در این گزارش آمده است که با اجرای این برنامه، سالانه ۵ میلیارد دلار در هزینه‌های دارو صرفه‌جویی خواهد شد.
مسکن ارزان: در سال‌های دههٔ ۷۰ میلادی دولت اقلیت لیبرال به رهبری پییر ترودو (پدر نخست‌وزیر کنونی) قدرت را در اتاوا در دست داشت و برای پیشبرد برنامه‌های خود به رأی نیودموکرات‌ها نیازمند بود. در سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴ یکی از شروط دیوید لوئیس، رهبر نیودموکرات‌ها، برای حمایت از دولت لیبرال، تهیهٔ راهبرد مسکن ارزان‌قیمت در کانادا بود. در نتیجهٔ این راهبرد طی دههٔ هفتاد تا ۹۰ میلادی، واحدهای اجاره‌ای فراوان در سراسر کانادا ساخته شد، از جمله آنکه تنها در سال ۱۹۷۲ حدود ۳۰ هزار واحد مسکن ارزان‌قیمت در سراسر کانادا ساخته شد. به‌گفتهٔ جین سوانسون، عضو شورای شهر ونکوور، مشکل بی‌خانمان‌ها در ونکوور در دهه‌های هفتاد و هشتاد به هیچ‌رو به اندازهٔ امروز نبود و از زمانی به حالت بحرانی رسید که دولت فدرال راهبرد ملی مسکن را متوقف کرد و بار این مشکل به دوش استان‌ها و شهرها افتاد. و هنوز هم اگر مسکن ارزان‌قیمت اجاره‌ای می‌بینیم، باقی‌ماندهٔ همان واحدهای قدیمی ۳۰-۵۰ ساله است.
نیودموکرات‌ها بر این باورند که خانواده‌ها نباید بیش از ۳۰ درصد درآمد ماهیانهٔ خود را صرف مسکن کنند. حزب دموکراتیک نوین برنامهٔ ساخت ۵۰۰ هزار واحد مسکن ارزان‌قیمت را طی ۱۰ سال در سراسر کانادا در نظر دارد، به‌طوری که نیمی از این واحدها در مدت پنج سال ساخته شوند. این برنامه با سرمایهٔ ۵ میلیارد دلاری در یک سال و نیم نخست دولت آغاز خواهد شد و برای تشویق به ساخت مسکن ارزان‌قیمت، این واحدها از مالیات فروش فدرال (GST) معاف خواهند بود.
همچنین برای آسان‌تر ساختن خرید خانه، دولت نیودموکرات مدت‌زمان بازپرداخت وام مسکن را به ۳۰ سال باز خواهد گرداند، و اعتبار خرید خانه را دوبرابر کرده و به ۱۵۰۰ دلار افزایش خواهد داد. به جز این‌ها، نیودموکرات‌ها بر این باورند که مبارزه با پولشویی در بخش مسکن باید در اولویت قرار گیرد و با ایجاد یک بانک داده‌های مالکیت مسکن، اطلاعات مربوط به مالکان خانه‌ها و اشخاص ذی‌نفع به طور عمومی در دسترس باشد تا تبهکاران نتوانند از بازار مسکن برای پنهان کردن عملیات غیرقانونی خود استفاده کنند.
مبارزه با تغییرات اقلیمی و آثار آن: حزب نیودموکرات خود را به تعهدات معاهدهٔ تغییرات اقلیمی پاریس مبنی بر محدود کردن افزایش دمای کرهٔ زمین به ۱٫۵ درجه پایبند می‌داند و به‌همین منظور اهدافی بلندپروازانه و مبتنی بر دانش روز را برای دولت در زمینهٔ کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای معین خواهد نمود. همچنین برای نظارت بر پیشرفت این اهداف، یک دفتر پاسخگویی اقلیمی (Climate Accountability Office) در مجلس فدرال تأسیس خواهد شد تا با بازرسی‌های مستمر، میزان پایبندی کشور به این اهداف را مورد نظارت قرار دهد. و معافیت شرکت‌های آلایندهٔ بزرگ از تعهدات در زمینهٔ کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای حذف خواهد شد. دولت نیودموکرات با بهینه‌سازی ساختمان‌های فدرال، جایگزینی خودروهای دولتی با اتومبیل‌های برقی تا سال ۲۰۲۵، و سپردن قراردادهای دولتی به شرکت‌های فعال در انرژی‌های پاک، خود نمونه‌ای برای کشور و در سطح جهانی خواهد بود. حزب دموکراتیک نوین برای پایان وابستگی اقتصادی به سوخت‌های فسیلی، زمینهٔ گذار کارگران و کارمندان فعال در این بخش را به صنایع پاک فراهم خواهد نمود تا ۳۰۰ هزار فرصت شغلی جدید در سراسر کشور ایجاد شود. این امر با همکاری با استان‌ها، کارفرمایان، و کارگران انجام خواهد شد تا این افراد بتوانند فرصت دریافت آموزش‌های لازم برای موقعیت‌های تازه را داشته باشند و در این مدت حقوق و مزایای خود را از دست ندهند.
یکی دیگر از راه‌های مبارزه با تغییرات اقلیمی، بهبود شبکهٔ حمل‌ونقل عمومی کشور است. ما باید به سمت حمل‌ونقل عمومی رایگان حرکت کنیم و با لغو میلیاردها دلار یارانه به تولیدکنندگان سوخت‌های فسیلی، این مبالغ را به توسعهٔ طرح‌های کاهش استفاده از کربن اختصاص دهیم و به‌عنوان مثال در برقی ساختن قطارها و اتوبوس‌های شهر بکوشیم.
هزینهٔ این طرح‌ها از کجا می‌آید؟
خدمات دولتی، اجتماعی و بهداشتی در کانادا از محل مالیات تأمین می‌شود. برای تأمین هزینه‌های مورد نظر در برنامه‌های نیودموکرات‌ها، این حزب به «عدالت مالیاتی» پرداخته است. یکی از طرح‌های حزب، طرح مالیات بر ثروت است. به‌طوری که آن‌هایی که بیش از ۲۰ میلیون دلار ثروت دارند یک درصد بیشتر مالیات بپردازند. همچنین مالیات بر درآمد افراد با درآمد بیش از ۲۱۰ هزار دلار در سال به میزان ۲ درصد افزایش خواهد یافت. سومین قسمت برنامهٔ نیودموکرات‌ها، مبارزه با فرار مالیاتی ثروتمندان و خروج سرمایه‌های آنان به «بهشت‌های مالیاتی» است.
بنا بر برآورد دفتر بودجهٔ پارلمان (Parliamentary Budget Office)، این طرح‌ها موجب ایجاد درآمدی معادل ۷۰ میلیارد دلار برای دولت در طی ده سال خواهد شد.
لازم به ذکر است که تخفیف‌های مالیاتی پیشنهادی لیبرال‌ها و محافظه‌کاران سالانه بین ۵-۶ میلیارد دلار برای دولت هزینه دارد و به اندازهٔ طرح‌هایی چون گسترش بیمهٔ همگانی در هزینه‌های خانواده‌ها صرف‌جویی نخواهد کرد.
طرح‌های نیودموکرات‌ها تلاشی هستند برای رفع نابرابری و برقراری عدالت اجتماعی در کانادا. این طرح‌ها در بسیاری از کشورهای غربی اجرا شده‌اند و نتایج آن ساخت جامعه‌ای عادلانه‌تر، سالم‌تر، و آماده‌تر برای چالش‌هایی چون تغییرات جوی است.
و اما ایران …
با اینکه تمرکز برنامه‌های احزاب بر روی ایران و روابط ایران و کانادا به اندازهٔ انتخابات قبلی نیست، با بررسی عملکرد احزاب و گفته‌های سیاستمداران می‌توان به جمع‌بندی کلی از نوع نگرش آن‌ها به این مسئله رسید.
در سال ۲۰۱۵، جاستین ترودو وعده داد که در صورت پیروزی، روابط دیپلماتیک میان ایران و کانادا را دوباره برقرار خواهد کرد. اما پس از چهار سال، هنوز تغییری در این مسئله داده نشده و همچنین بر دشواری تقاضاکنندگان ایرانی اقامت و ویزای کانادا افزوده شده است.
در سال ۲۰۱۶ یک پتیشن پارلمانی توسط کنگرهٔ ایرانیان کانادا تهیه شد و آقای مجید جوهری، نمایندهٔ لیبرال در منطقهٔ ریچموندهیل آن را حمایت نمود. بیش از ۱۶ هزار نفر از سراسر کانادا این پتیشن را امضا کردند. اما آقای جوهری از ارائهٔ آن در مجلس سرباز زد و نهایتاً خانم الن لاوردیه، نمایندهٔ نیودموکرات از لوری – ویل ماری (کبک) بود که این درخواست را در پارلمان قرائت نمود.
همچنین در یک حرکت عجیب، نمایندگان لیبرال پارلمان به طرح محافظه‌کاران در مورد ایران رأی مثبت دادند. این طرح که توسط گارنت جنیوئس، نمایندهٔ محافظه‌کار شروود پارک – فورت ساسکاچوان (آلبرتا) به مجلس ارائه شده بود، از دولت می‌خواست که همهٔ تلاش‌ها برای برقراری روابط با ایران را متوقف کند و سپاه پاسداران را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار دهد. با رأی به این قطعنامه، حزب لیبرال عملاً به یکی از وعده‌های خود رأی منفی داد. تنها حزب رسمی‌ای که به این طرح رأی منفی داد، حزب نیودموکرات بود. این قطعنامه همچنین مشخص نمی‌کند که آیا افرادی که خدمت وظیفهٔ خود را در سپاه گذرانده‌اند نیز به عنوان تروریست مورد پیگرد قرار خواهند گرفت یا خیر. محافظه‌کاران مشخصاً گفته‌اند که در صورت انتخاب، سپاه را در لیست سازمان‌های تروریستی قرار خواهند داد. اما موضع حزب لیبرال مشخص نیست. حزب نیودموکرات همواره از برقراری مجدد روابط دیپلماتیک میان ایران و کانادا حمایت کرده است.
در مدتی که لیبرال‌ها در حکومت بوده‌اند، حزب نیودموکرات از طریق نمایندگان خود چون الن لاوردیه و جنی کووان (نمایندهٔ شرق ونکوور) همواره پیگیر تأخیر در پرونده‌های مهاجرتی ایرانیان بوده‌اند. استدلال دولت لیبرال در مورد این افراد «روند طولانی بررسی‌های امنیتی» است. اما وزیر مهاجرت توضیح نمی‌دهد که دلیل این تغییرات در بررسی‌های امنیتی چیست. به‌خصوص اینکه این بررسی‌ها در بسیاری موارد از زمان دولت آقای هارپر هم بیشتر طول کشیده‌اند.
نکتهٔ دیگری که مورد توجه حزب نیودموکرات بوده است، مسئلهٔ تسهیل ارزیابی مدارک تحصیلی و حرفه‌ای خارجی است. مطابق برنامهٔ حزب، یک دولت نیودموکرات با دولت‌های استانی همکاری خواهد کرد تا خلأهای موجود در خدمات کمک به مهاجران (Settlement Services) برطرف شود و ارزیابی مدارک تحصیلی و حرفه‌ای خارجی بهبود پیدا کند.
راستی! یادتان نرود حتماً رأی بدهید! برای رأی دادن می‌توانید روز دوشنبه ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹ از ساعت ۷ صبح تا ۷ شب به حوزه‌های رأی‌گیری رأی خود را به صندوق بیاندازید.