علی زندگی‌اش عاشقانه بود

این مطلب در شمارهٔ ۸۵ رسانهٔ همیاری، ویژه‌نامهٔ زنده‌یاد علیرضا احمدیان، منتشر شده است. برای خواندن سایر مطالب این ویژه‌نامه اینجا کلیک کنید.

پویا صادقی‌پور- ونکوور

از دوستی صحبت می‌کنم که هر روز ما رو شاد و شیرین کرد. لبخند و خنده از نگاه علی نمی‌رفت. همیشه با شوق و امید به هر روز، زندگی می‌کرد. جزو نادر آدم‌هایی بود که همیشه به فکر دیگران بود و به فکر ساختارسازی و درک زیبایی. وقتی خبر رو شنیدم، چهرهٔ دوستی یادم افتاد که در بدترین روزهای زندگی، شوق به حیات رو می‌داد. امید و روحیه دیگه پیش ما نیست، خنده پیش ما نیست، اما فکرش همیشه پیش ما هست. 

به یاد دوستِ همیشه‌شاد