قسمت قبلی این مطلب را در اینجا بخوانید
دکتر امیرعباس روائی – ونکوور
بخش اول
جملات شرطی برای بیان موقعیت‌های فرضیِ به‌کار می‌رود و گویندهٔ آن، چنین جملاتی را برای حدس و گمان استفاده می کند و نمی‌‌داند که آیا چیزی اتفاق خواهد افتاد یا نه.
جملات شرطی نوع اول
ساختار:
زمان حال ساده+will,زمان حال ساده+If
استفاده: جملات شرطی نوع اول بیانگر موقعیتی هستند که احتمال وقوع آن زیاد است.
نکتهٔ اول: چنانچه جملهٔ شرط ابتدا ذکر شود و سپس جملهٔ نتیجه، بین دو جمله علامت comma قرار می‌گیرد و اگر جای جملات جابه‌جا شود، نیازی به comma نیست.
|
جملات |
شرط |
نتیجه |
|
– If I study for the test, I will get a good grade. – I will get a good grade if I study for the test. |
studying | good grade |
|
– If Mr. Smith has a second cup of coffee, he will probably be late for work. – Mr. Smith will probably be late for work if he has a second cup of coffee. |
having a second cup of coffee |
late for work |
|
– If they rehearse a lot, they’ll be ready for their concert next week. – They’ll be ready for their concert next week if they rehearse a lot. |
rehearsing |
ready for concert |
| – If she doesn’t buy a new suit, she won’t have anything to wear to the interview.
– She won’t have anything to wear to the interview if she doesn’t buy a new suit. |
buying a new suit |
something to wear to the interview |
نکتهٔ دوم: ممکن است جملهٔ شرط، جملهٔ نتیجه یا هردو منفی باشند.
– If I don’t pass this test, my parents will be very angry.
– If I forget to water plants, they won’t survive.
– If I am not late for work again, I won’t have to look for another job.
نکتهٔ سوم: اگر چه خیلی متداول نیست، ولی می‌توان در جملهٔ نتیجه به‌جای will + verb از to be going to و یا زمان حال استمراری برای آینده استفاده کرد.
– If it doesn’t rain, we will go for a walk.
– If it doesn’t rain, we are going to go for a walk.
– If it doesn’t rain, we are going for a walk.
قسمت بعدی این مطلب را اینجا بخوانید.