هدف از درمان ارتودنسی بهبودی وضعیت سلامت دهان و دندان می‌باشد. تحقیقات فراوان نشان می‌دهد که سلامت دهان و دندان رابطهٔ مستقیم با سلامت عمومی دیگر اعضای بدن مخصوصاً قلب و معده دارد.
به‌طور کلی محدودیت سنی برای درمان ارتودنسی وجود ندارد. اگر فردی بزرگسال از سلامت عمومی برخوردار باشد و همچنین دندان‌ها، لثه و استخوان فکی سالمی داشته باشد، در هر سنی می‌تواند از درمان ارتودنسی بهره‌مند شود.
پیش از درمان
مرتب‌کردن دندان‌های نامرتب با درمان ارتودنسی، کار تمیزکردن دندان‌ها و لثه را آسان‌تر می‌نماید و در نتیجه به سلامت محیط دهان کمک می‌کند.
رابطهٔ غیرنرمال دندان‌ها می‌تواند باعث ناراحتی مفصل فکی (TMJ) و سردردهای مزمن در سنین بزرگسالی گردد. در این موارد معمولاً دندانپزشک خانواده ممکن است Night Guard تجویز کند. بعضی از این بیماران ممکن است با استفاده از این وسیله تا حدودی بهبود پیدا کنند، حال آنکه مشکل اصلی هنوز حل‌نشده باقی می‌ماند. در چنین مواقعی جهت تشخیص و درمان مؤثر، مشورت با متخصص ارتودنسی پیشنهاد می‌شود.
پیش از درمان
درمان ارتودنسی در بزرگسالان در مقایسه یا نوجوانان به‌دلیل توقف رشد و تفاوت در ساختار استخوانی کمی آهسته‌تر انجام می‌گیرد.
متخصصان ارتودنسی با دانش کافی می‌توانند با تشخیص درست، طرح درمان مناسبی را برای فرد بزرگسال پیشنهاد و طراحی کنند. امروزه به‌دلیل پیشرفت تکنولوژی و کاربرد تکنیک‌های جدید، کار ارتودنسی برای بزرگسالان آسان‌تر شده است. برای مثال امروزه درمان ارتودنسی با Invisalign یکی از روش‌های مدرن بسیار متداول بین بزرگسالان می‌باشد.
پیش از درمان
در بعضی از موارد افراد بزرگسال ممکن است نیاز به درمان جامع ارتودنسی نداشته باشند و با حداقل زمان و هزینهٔ کم بتوانند دندان‌های جلوی خود را جهت درمان‌های ترمیمی و زیبایی متعاقب درمان ارتودنسی، مرتب نمایند.
در موارد خاصی مثل دیابت کنترل‌نشده و خانم‌هایی که دچار پوکی استخوان‌اند و از داروهای ضد پوکی استخوان استفاده می‌کنند، درمان ارتودنسی پیشنهاد نمی‌شود. در این موارد حتماً قبل از شروع هرگونه درمان ارتودنسی، مشورت با متخصص ارتودنسی لازم است.