علیرضا فدایی – ونکوور
با سلام و سپاس از وقتی که برای این گفت‌وگو گذاشتید، لطفاً خودتان را معرفی کنید و از سوابق ورزشی و تحصیلی‌تان بگویید.
با سلام خدمت شما، من مسلم ایمانی هستم، متولد یزد، فارغ‌التحصیل کارشناسی و ارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی و دانشجوی سابق دکترای تربیت بدنی، گرایش حرکات اصلاحی.
سوابق ورزشی‌ام به این شرح است: فعالیت در رشتهٔ ورزشی دو و میدانی در دوهای نیمه‌استقامت و استقامت، شنا، تکواندو، بدمینتون، سوارکاری، فوتبال و تنیس روی میز در سطح استان و سپس شروع دوچرخه‌سواری با دوچرخهٔ معمولی و ورود به مسابقات آموزشگاه‌های کشور با دوچرخهٔ کورسی و کسب عناوین متعدد و در نهایت عضویت در تیم ملی دوچرخه‌سواری.
پس از پایان دوران ورزشی‌ام به‌عنوان عضو تیم‌های ملی و همچنین تحصیلات آکادمیک، وارد حیطهٔ مربیگری آمادگی جسمانی و بدن‌سازی تخصصی بازیکنان فوتبال شدم. مشاور آکادمی هندبال پیشگامان در امور بدن‌سازی و آمادگی جسمانی بودم و سابقهٔ تدریس در چندین دانشکدهٔ تربیت بدنی و علوم ورزشی در استان اصفهان را دارم.
همچنین چندین مجموعهٔ ورزشی را مدیریت کرده‌ام و سوابق اجرایی هم در این حوزه دارم.
لطفاً از افتخارات و تجربیات خود در دوچرخه‌سواری بفرمایید.
شروع دوچرخه‌سواری‌ام با دوچرخهٔ معمولی بود و پس از آن با دوچرخهٔ کورسی و کوهستان به مسابقات آموزشگاه‌های کشور وارد شدم و عناوین مختلفی کسب کردم، ازجمله کسب عنوان سوم مسابقات قهرمانی آسیا، دور امتیازی در شانگهای، کسب عنوان چهارم مسابقات قهرمانی آسیا، ۴ کیلومتر تعقیبی تیمی در شانگهای، کسب بیش از ١٠ عنوان قهرمانی و ۵ نایب‌قهرمانی دوچرخه‌سواری کشوری در ردهٔ جوانان و بزرگسالان، کسب عناوین قهرمانی و نایب‌قهرمانی انفرادی در مسابقات دوچرخه‌سواری دانشجویان کشور، کسب عنوان سوم تیمی مسابقات دانشجویان کشور، کسب رنکینگ نخست دوچرخه‌سواران آسیایی در تورنمنت بلک فارست فرایبورگ در آلمان، فعالیت در زمینهٔ سایکل توریست و انجام برنامه‌هایی چون طی مسافت یزد-مشهد از مسیر شمال کشور (تورهای ٧ تا ١٠ روزه)، انجام تور ١۴ روزهٔ ایالت شوارتزوالد در آلمان (بلک فارست).
در فوتبال و بدن‌سازی فوتبال با چه تیم‌هایی کار کرده‌اید؟
دو سال با تیم فوتبال زیر ٢٠ سال ذوب آهن اصفهان در لیگ برتر امیدهای کشور کار کرده‌ام. همچنین دو سال هم با تیم فوتبال بزرگسالان ذوب آهن اصفهان در لیگ برتر کشور کار کرده‌ام. دو سال هم با تیم فوتسال گیتی‌پسند اصفهان در لیگ برتر فوتسال کار کرده‌ام و با همین تیم به مقام قهرمانی لیگ برتر کشور رسیدیم. همچنین با تیم فوتسال گیتی‌پسند اصفهان به مقام قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا در کویت رسیدیم. با تیم فوتسال مس سونگون ورزقان به نایب‌قهرمانی لیگ برتر فوتسال رسیدیم و با تیم‌های فوتبال و فوتسال پاس اصفهان نایب‌قهرمان زیرگروه کشور شدیم.
بهترین خاطرهٔ شما چیست؟
بهترین خاطرهٔ کاری من کسب عنوان قهرمانی در جام باشگاه‌های فوتسال آسیا به‌همراه تیم گیتی‌پسند و مورد دیگرش هم حفظ و بقای تیم فوتبال ذوب آهن در لیگ برتر فوتبال در سال بحرانی آن باشگاه بوده است. اما بهترین خاطرهٔ خود من رضایت، شادی و لبخند پدر و مادرم است.
بدن‌سازی فوتبال و دوچرخه‌سواری چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟
در ابتدا لازم می‌دانم که موضوعی را در خصوص تفاوت فیزیولوژیکی دوچرخه‌سواری و فوتبال یادآوری کنم. در دوچرخه‌سواری پاها با زمین برخورد (ایمپکت) ندارند و در نتیجه هر چه ورزشکار آماده‌تر باشد عضلات خیلی سفت نیستند، اما در فوتبال با توجه به دویدن و جهش و پرش و تغییر جهت‌های مداوم، عضلات سفت‌تر می‌شوند.
دوچرخه‌سواری به سه حیطهٔ بزرگ ماده‌های سرعت، نیمه‌استقامت و استقامت تقسیم می‌شود و با توجه به این تقسیم‌بندی، هر ورزشکار در مادهٔ تخصصی خود نیاز به ایجاد آمادگی جسمانی متناسب با آن ماده دارد، برای مثال دوچرخه‌سوارانِ رشته‌های مسافت طولانی نیاز به تمرکز روی سیستم غالب هوازی و تمرکز روی سیستم تنفسی و قلبی-عروقی و افزایش حجم ضربه‌ای قلب دارند و هم‌زمان نیاز به توسعهٔ قدرت عضلات و پایداری قدرت در زمان طولانی (استقامت عضلانی) دارند، درحالی‌که دوچرخه‌سوارانِ سرعتی نیاز به افزایش قدرت و حجم عضله و افزایش توان انفجاری عضلات در زمان کوتاه دارند، زیرا زمان رقابت برای آن‌ها بسیار کوتاه و قدرت و تکنیک بسیار مهم است. در دوچرخه‌سوارانِ نیمه‌استقامت نیز تمرکز روی سیستم افزایش تحمل اسید لاکتیک با چاشنی قدرت و مقدار کمی استقامت است، اما یک فوتبالیست جدای از پست تخصصی بازی‌اش در زمین، با توجه به ماهیت بازی فوتبال و زمان ٩٠ دقیقه‌ای آن، ابتدا باید تمرکز را روی سیستم غالب فوتبال که سیستم هوازی است قرار دهد و سیستم تهویهٔ ریوی و قلبی-عروقی را توسعه دهد، سپس مواردی از قبیل افزایش استقامت، قدرت، سرعت، چابکی، زمان عکس‌العمل، توان انفجاری، هماهنگی عصبی عضلانی، انعطاف پذیری و… را تقویت کند.
در دوچرخه‌سواری چه شاخه‌ها و رشته‌هایی برای رقابت وجود دارند؟
دوچرخه‌سواری در المپیک چهار گروه دوچرخه‌های کورسی، کوهستان، بی‌ام‌ایکس و دوچرخه‌سواریِ پیست (Track cycling) را شامل می‌شود. دوچرخه‌های کورسی در مسابقات جاده و پیست استفاده می‌شوند.
مسابقات جاده، شامل استقامت جاده، تایم تریل تعقیبی انفرادی و تایم تریل تیمی است. مسابقات پیست، شامل ٢٠٠ متر سرعت، المپیک اسپرینت، ۴ کیلومتر تعقیبی تیمی، ١ کیلومتر انفرادی، دور حذفی، دور امتیازی، اسکرچ، امدادی، کایرین و… است. مسابقات کوهستان شامل کراس کانتری ماراتن، دانهیل و کراس فور است. دوچرخه‌سواری شاخه‌های دیگری چون سایکلوکراس، بی‌ام‌ایکس سوپر کراس، آزاد و تریال را هم شامل می‌شود.
زمانی که در دوچرخه‌سواری رقابت می‌کردید، برنامهٔ تمرین و تغذیهٔ شما چگونه بود؟
با توجه به نوع تمرینات و تنوع آن‌ها برای تمرینات مسافت‌های طولانی، برنامهٔ غذایی ما حاوی منابع زیاد کربوهیدراتی و همچنین برای رشته‌های پیست حاوی پروتئین کافی بود و در طول روز چندین مرتبه نیاز به استفاده از غذاهای پُرکربوهیدراتی داشتیم که با توجه به تمرکز روزانهٔ برنامهٔ تمرینی متفاوت بود.
به‌طور کلی دوچرخه‌سواران استقامتی و مسافت طولانی منابع سوخت‌و‌ساز اصلی‌شان را از منابع کربوهیدراتی که در بدن به‌صورت گلیکوژن ذخیره می‌شوند، تأمین می‌کنند و با توجه به اینکه بدن انسان تنها قادر به ذخیرهٔ مقدار مختصری از کربوهیدرات‌هاست، نیاز به افزایش دفعات ذخیره‌سازی در آن اهمیت زیادی دارد. به‌طور مثال یک دوچرخه‌سوار غیرحرفه‌ای، برای تمرینی با شدت بالا نیاز به ۵ تا ٨ گرم کربوهیدرات به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن خود دارد و همچنین نیاز به پروتئین لازم برای ترمیم و بازسازی عضلات، چربی‌های اشباع‌نشده برای کاهش آسیب عضلانی و ویتامین‌ها و مواد معدنی برای کمک به رشد و ترمیم سلولی دارد.
برای کار مربیگری در کانادا چه روالی را طی کرده‌اید؟
با توجه به مهاجرت به کانادا و عدم امکان ارزشیابی مدارک مربیگری ایران در این کشور، همانند همهٔ همکاران محترم دیگر در این حوزه شروع به شناخت دوره‌های مربیگری قابل‌قبول در اینجا کردم، اما ابتدا در حوزهٔ دوچرخه و دوچرخه‌سواری با مجموعهٔ Yes Cycle شروع به کار کردم و دو سال ادامه دادم و سپس با تقویت دانش زبان انگلیسی و شناخت بهتر فرهنگ عمومی و ورزشی کانادا، وارد حوزهٔ نجات‌غریق و مربیگری شنا شدم و با توجه به سوابق قبلی‌ای که در ایران داشتم با مجموعه‌های Arbutus Club و YWCA شروع به همکاری کردم و سپس با گذراندن یک دورهٔ کوتاه و موفقیت در آزمون ACE / American Council on Exercise، وارد جامعهٔ تناسب اندام شدم و در حال حاضر نیز به‌صورت تمام وقت به‌عنوان مربی تناسب اندام مشغول به فعالیتم.
در حال حاضر به‌عنوان مربی ورزش چه فعالیت‌هایی دارید؟ آیا با قشر خاص با نیازهای خاص هم کار می‌کنید؟
با توجه به سابقه و تجربه در تمرینات اصلاحی و آسیب‌شناسی، بیشتر به حوزهٔ تمرینات بازتوانی و ورزش‌درمانی روی آوردم، سپس به مدت ١٠ ماه به‌عنوان داوطلب با گروه تحقیقاتی در دانشگاه یوبی‌سی با تمرکز بر روی افرادی که مشکلات پارگی رباط صلیبی و جراحی داشتند، برای دوران نقاهت و بازتوانی سریع آن‌ها با سرپرستی رایان لیور همکاری داشتم، سپس در دو کلینیک فیزیوتراپی مشغول به همکاری شدم و با افرادی که دورهٔ فیزیوتراپی‌شان رو به اتمام بود، تمرینات ورزشی مرتبط با آن آسیب را برای بازتوانی بهتر و سریع‌ترشان تعیین و تمریناتشان را نظارت می‌کردم.
با توجه به کار با سالمندان در دوران تحصیلات آکادمیک و تمرکز روی پایداری و بهبود و توسعهٔ تعادل آن‌ها و همچنین گذراندن دوره‌های تخصصی ورزش درمانی مخصوص بالاتنه، میان‌تنه و پایین‌تنه، با افرادی که مشکلاتی از قبیل کمردرد، گردن‌درد، درد شانه، دردهای مبهم لگن و… دارند، بیشتر همکاری می‌کنم و همچنین افرادی که در همهٔ سنین مختلف اعم از نوجوان، جوان، میانسال و… که به‌دلیل ارگونومی محیط کار یا عوامل دیگر دچار حالت بدن نامتوازن و نامتقارن‌اند، به ارتقاء و بهبود وضعیت حالت بدنشان کمک می‌کنم.
برنامه‌های شما برای آینده چیست؟
برنامهٔ آینده‌ام گسترش و ارائهٔ خدمات بیشتر در زمینهٔ حرکات اصلاحی و بازتوانی (توان‌بخشی) با حرکات ورزشی و همچنین اصلاح حالت بدن، نگاه ویژه به ارگونومی محیط کار افراد، حرکت و زندگی بدون درد، و پیشگیری و اصلاح نوسانات قامتی و ناهنجاری‌های وضعیتی افراد با توجه به وضعیت فعلی آن‌هاست.
علاقه‌مندان چطور می‌توانند با شما ارتباط برقرار کنند؟
راه‌های تماس با من از طریق تلفن ۷۷۸-۹۲۹-۱۸۰۲، آدرس ایمیل imanimani747@gmail.com، یا اکانت اینستاگرامم به آدرس @imani_imanii است.
با سپاس دوباره از وقتی که برای این گفت‌وگو گذاشتید.