سیما غفارزاده – نورث ونکوور
یکشنبه، ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، در سومین سالگرد سرنگونی پرواز پی‌اس۷۵۲ با شلیک دستِ‌کم دو موشک زمین‌به‌هوا از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به هواپیمای اوکراینی، مراسمی به دعوت انجمن خانواده‌های جانباختگان این پرواز در محل شیپ‌یاردزِ نورث ونکوور برگزار شد. پیش از آغاز این مراسم، جمعیت گسترده‌ای از ایرانیان علی‌رغم بارش شدید باران، از تقاطع خیابان‌های بیست و یکم و لانزدیل در امتداد خیابان لانزدیل به سمت شیپ‌یاردز راهپیمایی کردند و شعارهایی به زبان‌های فارسی و انگلیسی سر دادند.
پس از رسیدن جمعیت راهپیمایی‌کننده به محل شیپ‌یاردز و تجمع در فضای باز پشت ساختمان اصلی شیپ‌یاردز، و پس از صحبت‌های کوتاه مجریان برنامه، مریم ملک‌پور و میلاد پرپوچی، و سردادن شعارهایی، بوئن ما (Bowinn Ma)، نمایندهٔ مجلس استان از منطقهٔ ایرانی‌نشین نورث ونکوور-لانزدل در مجلس بریتیش کلمبیا، که به‌همراه نخست‌وزیر استان، دیوید ایبی (David Eby)، و تعدادی از نمایندگان مجلس در این مراسم شرکت کرده بود، به پشت میکروفون رفت. او پس از معرفی خودش، نخست‌وزیر و دیگر نمایندگان همراهش به‌زبان فارسی، از طرف خود و همراهانش به جمعیت حاضر تسلیت گفت و اظهار خوشحالی کرد که در کنار آن‌ها هستند. دیگر نمایندگان مجلس استان که در این مراسم حضور یافتند، عبارت بودند از: فین دانلی (Fin Donnelly)، نمایندهٔ مجلس استان از منطقهٔ ایرانی‌نشین کوکئیتلام-برک مانتِین، جنیفر وایت‌ساید (Jennifer Whiteside)، نمایندهٔ مجلس استان از منطقهٔ نیو وست‌مینستر، برندا بیلی (Brenda Bailey)، نمایندهٔ مجلس استان از منطقهٔ ونکوور-فالس کریک، ملانی مارک (Melanie Mark)، نمایندهٔ مجلس استان از منطقهٔ ونکوور-مانت پلزنت، بروس رالستون (Bruce Ralston)، نمایندهٔ مجلس استان از منطقهٔ سوری-والی، و سوزی چنت (Susie Chant)، نمایندهٔ مجلس استان از منطقهٔ ایرانی‌نشین نورث ونکوور-سیمور.
پس از آن دیوید ایبی سخنان کوتاهی ایراد کرد. او ابتدا از جمعیت برای حضور در این مراسم علی‌رغم باران شدید برای اعلام همبستگی با مردم ایران و خصوصاً خانواده‌های قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲، تشکر کرد. او گفت: «این خانواده‌ها شایستهٔ پاسخ‌اند و آن قربانیان شایستهٔ [اجرای] عدالت‌اند.» نخست‌وزیر همچنین اشاره کرد به وجود اقشار مختلفی همچون دکترها، دانشجویان، مادران، پدران و فرزندانی که خانواده‌ها و دوستانشان چشم‌به‌راه رسیدنشان بودند اما آن‌ها به‌دلیل بی‌عدالتی شرم‌آوری که همچنان به آن رسیدگی نشده است، هرگز به مقصد نرسیدند. او در ادامه گفت: «در عین حال، دنیا با وحشت شاهد آن است که چگونه مردم در خیابان‌های ایران برای حقوق بشر ایستادگی می‌کنند، برای دموکراسی ایستادگی می‌کنند، [برای] زن، زندگی، آزادی، و پاسخ کشتار است و اعدام. این غیرقابل‌قبول است. بریتیش کلمبیایی‌ها روی برنخواهند گرداند. ما چشم بر روی آنچه در ایران اتفاق می‌افتد، نخواهیم بست. ما از این تراژدی روی برنخواهیم گرداند. ما به یاد خواهیم سپرد و صدایمان را بلند خواهیم کرد. و به‌همین دلیل استان بریتیش کلمبیا کنار مردم ایران خواهد ایستاد. ما تعهد خواهیم داد که تا مبلغ ۱۰۰ هزار دلار به‌منظور ساخت یادمانی برای قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲ و مردمی که امروز در خیابان‌های ایران خواستار آزادی‌اند، اختصاص دهیم. برای اینکه بریتیش کلمبیا روی برنخواهد گرداند، ما خاموش نخواهیم ماند، ما صدایمان را برای مردمی که خواستار آزادی‌اند بلند خواهیم کرد؛ نه فقط مردم ایران بلکه مردم تمام دنیا، چرا که این چیزی است که بریتیش کلمبیا به آن باور دارد.»
ویدیویی از سخنان بوئن ما و دیوید ایبی را در اینجا ببینید:
پس از سخنان بوئن ما و دیوید ایبی، نوبت به لیندا بوکانان، شهردار نورث ونکوور، و اعضای شورای این شهر رسید. ابتدا لیندا بوکانان به جمعیت برای حضور در شهر نورث ونکوور خوشامد گفت و از سازمان‌دهندگان برنامه سپاسگزاری کرد که از او برای شرکت در مراسم دعوت به عمل آورده‌اند. وی سپس به معرفی اعضای شورای شهر که همراهش بودند، پرداخت: جسیکا مک‌ایلروی (Jessica McIlroy)، دان بل (Don Bell)، هالی بک (Holly Back)، انجلا جرارد (Angela Girard)، شروین شهریاری (Shervin Shahriari)، و تونی ولِنته (Tony Valente). لیندا بوکانان ضمن قدردانی از نخست‌وزیر دیوید ایبی و وزرای استان، اعضای شورای شهر، و همچنین ریچارد استوارت، شهردار کوکئیتلام و برای حضور در این مراسم مهم، گفت: «از طرف شهرداری و اعضای شورای شهر، ما می‌خواهیم از دولت استان بریتیش کلمبیا و نخست‌وزیر ایبی برای کمک مالی سخاوتمندانه‌شان تشکر کنیم؛ کمکی به‌منظور ساخت یادمانی در شهر نورث ونکوور به احترام و به یاد ۱۷۶ نفر از سراسر دنیا که تعداد زیادی از آن‌ها از کانادا بودند و هفت نفر از همین نورث شور، که جانشان را در سرنگونی پرواز پی‌اس۷۵۲ از دست دادند، و همچنین به‌منظور تصدیق مبارزه برای آزادی و عدالت در ایران.» وی سپس نام هفت نفر از جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲ را که ساکن نورث ونکوور بودند، خواند و یاد آنان را گرامی داشت. در ادامه، بوکانان گفت که تابستان گذشته اعضای شورای شهر نورث ونکوور طرح او را برای ساخت یادمانی به‌شکل اثری هنری را در مکانی عمومی به‌اتفاق آرا تصویب کردند، و اکنون با اختصاص ۱۰۰ هزار دلار از طرف دولت استان، ساخت این یادمان یک گام به واقعیت نزدیک‌تر شده است. وی همچنین از اعضای جامعهٔ ایرانی که طی دو سه سال گذشته به دفتر او رجوع کرده و ایدهٔ ساخت چنین یادمانی را طرح کرده‌اند، تشکر کرد. شهردار بوکانان در ادامهٔ سخنانش گفت: «چند سال گذشته برای همهٔ ما چالش‌برانگیز بوده است، اما برای آن‌ها که تحت تأثیر سرنگونی پرواز پی‌اس۷۵۲، انقلاب جاری در ایران و حمله به اوکراین قرار گرفته‌اند، بسیار دشوارتر از آن بوده که ما حتی بتوانیم تصور کنیم. جامعهٔ ایرانی-کانادایی بخش مهمی از شهر ما و هویت ماست. بسیار مهم است که ما در همبستگی با یکدیگر کنار هم بایستیم.» وی با اشاره به نورپردازی ساختمان شهرداری با رنگ‌های سبز و سفید و قرمز و نیز نیمه‌افراشته‌کردن پرچم‌ها در سیویک پلازا از جمعه (۶ ژانویه)، آن را کار کوچکی دانست که شهرداری برای به‌رسمیت‌شناختن جنبش اخیر انجام داده است. بوکانان در پایان سخنانش گفت که نام مهسا فراموش نخواهد شد و با آرزوی آزادی برای ایران، آزادی برای زنان و آزادی برای اوکراین، و آرزوی عشق، صلح و برابری، میکروفون را به شروین شهریاری سپرد.
شهریاری پس از ایراد سخنان کوتاهی به انگلیسی، سخنانش را به فارسی این‌‌گونه بیان کرد: «به‌نام خداوند رنگین‌کمان، برای خدانور، مهسا و کیان. سه سال بعد از فاجعهٔ پی‌اس۷۵۲ هنوز خانواده‌های غم‌دار منتظر اجرای عدالت‌اند. من هم در کنار این خانواده‌ها هستم. جوان‌های معترض همین‌طور کشته می‌شوند. مردم که خواستار کرامت، آزادی و عدالت‌اند و شعار زن، زندگی، آزادی را فریاد می‌زنند، با آن‌ها با گلوله برخورد می‌شود. در کشوری که اولین منشور حقوق بشر را به دنیا اهدا کرد، کسی که اعتراض کند، یا به او شلیک می‌شود یا در خیابان کشته می‌شود یا به دار آویخته می‌شود. من در کنار این مردم هستم و خواهم بود. به امید پیروزی نور بر تاریکی، زن، زندگی، آزادی.»
ویدیویی از سخنان لیندا بوکانان و شروین شهریاری را در اینجا ببینید:
پس از صحبت‌های شروین شهریاری، لیندا بوکانان بیانیهٔ رسمی (proclamation) شهرداری شهر نورث ونکوور با عنوان «روز یادبود قربانیان فجایع هوایی و سرنگونی پرواز ۷۵۲» را به بهشته رضاپور، مادر زنده‌یاد بهاره کرمی مقدم از جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲، و هوریران سهراب، مادر زنده‌یاد نگار برقعی از جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲، تقدیم کرد.
پس از آن جاناتان ویلکینسون، نمایندهٔ نورث ونکوور در مجلس عوام کانادا و وزیر منابع طبیعی، سخنانی ایراد کرد. وی با تشکر از حضور جمعیت شرکت‌کننده در این مراسم به زبان فارسی، و با اشاره به سومین سالگرد فاجعهٔ ازدست‌دادن دوستان، همسایه‌ها، اعضای خانواده، و همکارانِ جامعهٔ ما در سرنگونی بی‌رحمانهٔ پرواز پی‌اس۷۵۲، گفت: «از بین ۵۵ شهروند کانادایی و ۳۰ مقیم دائم کانادا که در آن روز از دست رفتند، هفت نفرشان نورث شور را خانهٔ خود می‌دانستند. کانادا تعداد زیادی از انسان‌های باهوش، سخت‌کوش و عمیقاً متعهد خود را در آن روز از دست داد؛ افراد دانشگاهی و نیز صاحبان کسب‌وکار محلی مشخصاً چنین فقدانی را لمس کردند و همهٔ ما بسیار غمگین بوده و هستیم، و زندگی افراد بسیاری عمیقاً تحت تأثیر [این فاجعه] قرار گرفت.» وی در ادامهٔ سخنانش گفت که مسیر دادخواهی برای قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲ و خانوادههایشان، راه پرچالشی بوده است، و کانادا تلاش کرده است که آن‌ها را به‌شیوه‌های مختلف حمایت کند و به‌همراه متحدان بین‌المللی خود به‌دنبال شفافیت و عدالت از رژیم ایران بوده است. او افزود: «ما همچنان متعهدیم که ایران را پاسخ‌گو نگه داریم و به عدالت دست یابیم.» ویلکینسون با اشاره به بیانیهٔ مشترک کانادا با کشورهای اوکراین، بریتانیا و سوئد که در ۲۸ دسامبر منتشر شد و روندی را آغاز کرد تا ایران را به‌طور قانونی وادار به پاسخ‌گویی کند، و با تأکید بر اینکه او و دیگر همکارانش در مجلس فدرال فارغ از هر حزبی، عمیقاً متعهدند که دادخواهی را برای قربانیان این پرواز و نیز معترضانی که این رژیم وحشی هم‌اکنون آن‌ها را سرکوب و زندانی می‌کند، ادامه دهند، افزود: «کانادا به افزودن تحریم‌های شدید علیه رژیم ایران ازجمله سپاه پاسداران ادامه خواهد داد. ما مطمئن خواهیم شد که دستاوردهای غیرقانونی افراد وابسته به رژیم ضبط و بلوکه شوند.» او همچنین اشاره کرد که پس از آنچه که نمایندگان مجلس فرانسه و آلمان انجام دادند، ۱۵ نمایندهٔ حزب لیبرال از استان بریتیش کلمبیا نیز کفالت سیاسی تعدادی از زندانیان، خصوصاً آن‌هایی را که با حکم اعدام مواجه‌اند، پذیرفته‌اند و امیدوار است که این مسئله به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای در روند این محکومیت‌ها تغییر ایجاد کند. ویلکینسون همچنین عمیقاً از خبر اعدام محمد حسینی و محمدمهدی کرمی در روز قبل (۷ ژانویه) عمیقاً اظهار تأسف کرد و گفت: «ما به بازنشر خبرهای زندانیان در ایران ادامه خواهیم داد و تلاش خواهیم کرد صدای آن‌ها باشیم و اطمینان خواهیم یافت که رژیم ایران بداند چشم کانادا و در واقع دنیا به آن‌هاست.» او در پایان سخنانش تأکید کرد که در همین مراسم تعهد می‌دهد که دادخواهی را برای خانواده‌های قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲ و نیز آن‌ها که هم‌اکنون در ایران برای حقوق و آزادی خود مبارزه می‌کنند، ادامه خواهد داد.
ویدیویی از سخنان جاناتان ویلکینسون را در اینجا ببینید:
در این مراسم همچنین ریچارد استوارت، شهردار کوکئیتلام، و کوین فالکون، رهبر حزب بی‌سی لیبرال و اپوزیسیون رسمی استان بریتیش کلمبیا، هم طی سخنان کوتاهی با خانواده‌های جانباختگان و نیز جامعهٔ ایرانیان بریتیش کلمبیا ابراز همبستگی کردند.
طی این مراسم، آرمان ابطحی، برادر زنده‌یاد مهران ابطحی از جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲، و حمیدرضا برقعی، برادر زنده‌یاد نگار برقعی از جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲، بیانیهٔ انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲ را به ترتیب به زبان‌های فارسی و انگلیسی خواندند. متن این بیانیه از این قرار است:
«پیروزی با عدالت است.
در سحرگاه روز هجدهم دی‌ماه ٩٨، ساعاتی بعد از حملهٔ جمهوری اسلامی ایران به پایگاه‌های خالی آمریکا در عراق، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با شلیک دست‌کم دو موشک به پرواز PS752 از خطوط هوایی اوکراین، ۱۷۶ انسان بی‌گناه و کودکی به‌دنیانیامده را قتل‌عام کرد. سه دقیقه و چهل و دو ثانیه از شلیک اول تا سقوط هواپیما به درازا انجامید و هیچ‌کس ندانست در آن لحظات رعب‌آور چه بر مسافران و خدمهٔ بی‌گناه رفته است.
شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی که تحت نظارت مستقیم رهبر این حکومت فعالیت می‌کند، آسمان ایران را باز گذاشته بود تا با ایجاد سپر انسانی امکان مقابله‌به‌مثل ارتش آمریکا را کاهش بدهد و در صورت بالاگرفتن جنگ، با قربانی‌کردن هواپیماها خود را از مخمصه نجات دهد.
قبل از شلیک، یک دستگاه پدافند را در نزدیکی فرودگاه کار گذاشته بودند تا به هواپیما شلیک کند. ساعاتی بعد از سرنگون‌کردن هواپیما، درحالی‌که می‌دانستند چه کرده‌اند تا سه روز در تلویزیون‌های رسمی خود از فتوحاتشان در پایگاه‌های آمریکایی حرف می‌زدند و هیچ سخنی از این جنایت نبود.
بولدوزرهای سپاه را بلافاصله به صحنهٔ جرم فرستادند. تمام اموال مسافرین را به سرقت بردند، با بولدوزرها از روی پیکر مسافرین و قطعات هواپیما رد شدند و تمام موبایل‌های پیداشده را دست‌کاری یا تخریب کردند. درحالی‌که هم‌زمان خود و همدستانشان با تکیه بر جعلیاتِ نقص فنی هواپیما به تمام دنیا دروغ می‌گفتند.
۱۷۷ بستهٔ برزنتی را در تابوت‌های مهروموم‌شده در پرچم جمهوری اسلامی به‌عنوان پیکر مسافرین به خانوادههایشان تحویل دادند که بعدها مشخص شد بررسی DNA هم به‌درستی بر آن‌ها انجام نشده است.
سه سال گذشته است. در این سه سال دشوار انجمن خانواده‌های جانباختگان شکل گرفته است که خانوادهٔ ۱۴۲ نفر از جانباختگان را نمایندگی می‌کند. انجمن کارزاری طولانی و جانفرسا را تا به امروز پیش برده است تا بالاخره چهار دولت متضرر یعنی اوکراین، کانادا، بریتانیا و سوئد در روز ۲۸ دسامبر ۲۰۲۲ تصمیم بگیرند راه حقوقیِ بردن جمهوری اسلامی را به دیوان بین‌المللی دادگستری آغاز کنند. به جرم انجام جنایتی عامدانه و بر اساس مسئولیت‌های کیفریِ هر جنایتکاری که در ارتکاب این جنایت نقشی ایفا کرده است.
سه سال گذشت و در سال سوم این جنایت، فریاد ایران برای آزادی و عدالت تمام دنیا را درنوردید. انجمن خانواده‌ها که این جنایت را حلقه‌ای از زنجیرهٔ جنایات جمهوری اسلامی ایران در ۴۴ سال فساد و آدمکشی می‌داند، تلاش کرد به این انقلاب مترقی بپیوندد. ما خود را بخشی از انقلاب بزرگ زن، زندگی و آزادی در ایران می‌دانیم و اطمینان داریم با تلاش آزادی‌خواهان و عدالت‌خواهان روزی نه چندان دور ثمره‌ٔ این مبارزات دیده خواهد شد، حکومت جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد و دادگاه‌هایی عادلانه در سراسر ایران برای بررسی تمام جنایات این حکومت شکل خواهند گرفت.
خواسته‌های مشترکی در سراسر دنیا وجود دارد که خواستهٔ انجمن خانواده‌ها را بازتاب می‌دهد:
۱. از دولت‌های غربی می‌خواهیم به مذاکره با جمهوری اسلامی پایان دهند و سفرای خود را فرا بخوانند.
۲. از دولت‌های غربی می‌خواهیم با فشار فزاینده مانع از اجرای احکام اعدام در ایران شوند و جمهوری اسلامی را ناگزیر کنند تا تمام زندانیان سیاسی را آزاد کند.
۳. از دولت‌های غربی می‌خواهیم تمام نوکیسه‌های وابسته به جمهوری اسلامی را از کشور خود اخراج کنند و با آن‌ها همان کنند که با وابستگان پوتین کردند.
۴. از دولت‌های غربی می‌خواهیم یک‌بار برای همیشه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در لیست گروه‌های تروریستی بگذارند.
انقلاب ایران زنده است و زنده می‌ماند تا به نتیجه برسد. پایان این کابوس نزدیک است و راز آن در همبستگی و سازماندهی برای رهایی است. در سحرگاهی که چندان دور نیست، جهان روزی بدون جمهوری اسلامی ایران را آغاز خواهد کرد. ما جنایات جمهوری اسلامی را نه فراموش می‌کنیم و نه می‌بخشیم.»
علاوه بر سخنرانی‌های فوق، در این مراسم طی چند قسمت نام تمام قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲ توسط تعدادی از اعضای خانواده‌های پرواز به‌همراه نمایش عکس‌های آن‌ها، خوانده شد. سرودخوانی گروه Vancouver for Iran و نیز قطعاتی موسیقی از سوی گروه کُر ایرانیان ونکوور نیز ازجمله برنامه‌هایی بود که در این مراسم به اجرا درآمد.
به‌دنبال سخنرانی کوتاه دیوید ایبی در مراسم سومین سالگرد سرنگونی پرواز پی‌اس۷۵۲، و اعلام اختصاص ۱۰۰ هزار دلار بودجه به‌منظور ساخت یادمان جانباختگان این پرواز، در گفت‌وگوی کوتاهی با بوئن ما از ایشان خواستیم تا جزئیات بیشتری در این زمینه در اختیارمان بگذارد ازجمله روندی که منجر به گرفتن این تصمیم شد، اینکه قدم‌های بعدی چیست، آیا دولت استان از همهٔ هنرمندان برای ارائهٔ طرح این یادمان دعوت خواهد کرد یا تنها از هنرمندان ایرانی و همچنین اینکه در این مرحله آیا تاریخی برای تکمیل این پروژه مشخص شده است یا خیر. بوئن ما در پاسخ به سؤالات ما گفت:
در هشتم ژانویهٔ ۲۰۲۳، نخست‌وزیر دیوید ایبی اعلام کرد که ما با همکاریِ شهرداری نورث ونکوور یک یادمان دائمی در مکانی عمومی خواهیم ساخت؛ یادمانی به یادِ قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲ و به احترام نقش جامعهٔ مهاجر ایرانی-کانادایی در جنبش جهانی زن، زندگی، آزادی، و عدالت برای مردم ایران.
از زمانی‌که در سال ۲۰۲۰ رژیم اسلامی به هواپیما شلیک کرد، من به صحبت‌های بسیاری از اعضای جامعه گوش داده‌ام که می‌گویند چقدر مهم است که اتفاقی که برای پرواز پی‌اس۷۵۲ افتاد، هرگز فراموش نشده و نمی‌شود. این جنایتی که رژیم اسلامی مرتکب شد، در انزوا رخ نداد. مردم ایران سال‌هاست که تحت حکومت این رژیم مستبد دارند رنج می‌برند. یأس و خشم به‌حق علیه رژیم اسلامی برای شلیک به پرواز پی‌اس۷۵۲ و جنبشی که جرقه‌اش با مرگ مهسا امینی زده شد، خیلی به هم مرتبط‌اند. برای همین است که ما امیدواریم این یادمان بتواند علاوه بر حفظ یاد و خاطرهٔ قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲ و دادخواهی خانوادههایشان، مبارزات قدرتمند مردم ایران برای زن، زندگی، آزادی را به تصویر بکشد.
زمانی که هنوز جان هورگان نخست‌وزیر استان بود، من حدود یک‌سال قبل با دفتر نخست‌وزیری دربارهٔ ایدهٔ یادمان شروع به صحبت کرده بودم. با علم بر آنکه شهردار و اعضای شورای شهر نورث ونکوور نیز همسو با جامعهٔ ایرانی-کانادایی بوده‌اند، ما با آن‌ها تماس گرفتیم تا دربارهٔ امکان همکاری در این زمینه بحث و تبادل‌نظر کنیم. شهرداری نورث ونکوور از ژوئیهٔ گذشته و زمانی که طرحی را برای آغاز روند ایجاد یک اثر جدید هنری در مکانی عمومی تصویب کرد، گام‌هایی را در این راستا برداشته است. پس از آن من توانستم با نخست‌وزیر جدید، دیوید ایبی، کار کنم تا بودجه‌ای را برای کمک به ساخت این یادمان تأمین کنیم؛ همان چیزی که نخست‌وزیر دیوید ایبی روز ۸ ژانویه اعلام کرد.
دولت بریتیش کلمبیا یک دولت استانی است. مسائل مربوط به روابط بین‌المللی، تحریم‌ها، مهاجرت، ویزاها، امور مرزی، و امثالهم مستقیماً در محدودهٔ وظایف دولت فدرال قرار می‌گیرد و دولت‌های استان قدرت و اختیار انجام کاری در این حوزه‌ها را ندارند. هرچند، کاری ما می‌توانیم انجام دهیم، این است که کمک کنیم تا توجهات را به آنچه که رژیم اسلامی می‌کند جلب کنیم تا بدانند که چشم دنیا به آن‌هاست. ساخت یک یادمان دائمی در مکانی عمومی از سوی دولت استان بریتیش کلمبیا اینجا در کانادا – جایی که بسیاری از اعضای جامعهٔ مهاجر آن را خانهٔ خود می‌دانند – راهی است برای آنکه ما بتوانیم کمک کنیم از صدای مردم حمایت شود.
از این به‌بعد، روند ساخت نهایی این پروژه، اینکه چه کسانی در آن مشارکت خواهند داشت، چه هنرمندانی انتخاب خواهند شد، برنامهٔ زمان‌بندی آن، مکان آن و غیره، از سوی شهرداری نورث ونکوور به انجام خواهد رسید.
شروین شهریاری، عضو شورای شهر نورث ونکوور، هم پس از این مراسم دربارهٔ مراحل بعدی ساخت این یادمان به رسانهٔ همیاری گفت: «درک من این است که کارکنان شهرداری روی فرایندی برای انتخاب طرح و مکان مناسب کار می‌کنند. به‌عنوان گام بعدی، آن‌ها این فرایند را برای تصویب به شورای شهر ارائه خواهند کرد. سپس شورا فرصت اظهارنظر در این زمینه را خواهد داشت.»