گفت‌وگو با هانیه برزگری، نامزد نمایندگی در انتخابات شورای شهر ونکوور
مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور
انتخابات شهری در استان بریتیش کلمبیا روز پانزدهم اکتبر ۲۰۲۲ در شهرهای مختلف برگزار خواهد شد. جامعهٔ ایرانیان ونکوور هم چند نامزد در این انتخابات در شهرهای مختلف دارد. رسانهٔ همیاری مانند سال‌های گذشته گفت‌وگوهایی را با این نامزدها تدارک دیده است که نخستین گفت‌وگو با آقای علی طوطیان، نامزد نمایندگی شورای شهر کوکئیتلام، بود و در شمارهٔ پیش از نظر شما گذشت. در این شماره نیز با خانم هانیه برزگری، نامزد نمایندگی شورای شهر ونکوور، گفت‌وگو کرده‌ایم که توجه شما را به آن جلب می‌کنیم. برای بالابردن اطلاعات رأی‌دهندگان از برنامه‌های دیگر نامزدها کوشش خواهیم کرد در شماره‌های آتی با آن‌ها هم گفت‌وگو کنیم تا خوانندگان بیشتر با پیشینه و برنامه‌هایشان آشنا شوند.
با سپاس از وقتی که در اختیار ما گذاشتید، لطفاً کمی دربارهٔ خودتان، تحصیلات و سوابق کاری‌تان برای خوانندگان ما بگویید. چند سال است که به کانادا آمده‌اید و آیا از ابتدا در ونکوور ساکن شده‌اید؟
سلام به شما و خوانندگان مجلهٔ خوبتان. ممنون از فرصتی که در اختیار من گذاشتید.
من هانیه برزگری هستم. پزشک عمومی، فارغ‌التحصیل از ایران. هفت سال است که به کانادا مهاجرت کرده‌ام. بعد از فارغ‌التحصیلی در رشتهٔ پزشکی، طرح خودم را در روستاهای استان همدان گذراندم. جایی که طرحم را شروع کردم، ۳۵ کیلومتر جادهٔ خاکی داشت، موبایل آنتن نمی‌داد و حتی کلینیک ما خط تلفن نداشت؛ روستا بود و تنها دو خط تلفن در مخابرات. تجربهٔ بسیار ارزشمندی بود و من افتخار می‌کنم که به مردم سرزمینم در مناطق محروم خدمت کردم. بعد از طرح، چند سال طبابت کردم و بعد وارد شرکت دارویی آسترازنکا شدم. در آنجا با کسب‌وکار یا اصطلاحاً business آشنا شدم و اینکه درآمد، هزینه، بودجه، سود و غیره چطور کار می‌کند. با اصول مدیریتی در بخش‌های مختلف آشنا شدم و هم‌زمان مدرک بیزینس مدیریت اجرایی را از سازمان مدیریت صنعتی گرفتم. من در ایران در دانشگاه، واحد «تنظیم خانواده» را تدریس کرده‌ام. سال‌ها در هیئت پزشکی-ورزشی استان البرز، نایب‌رئیس بخش بانوان بوده‌ام که عملاً تا قبل از مهاجرت به کانادا، در کنار کارکردن در آسترازنکا آنجا هم مشغول به کار بودم. در مجلهٔ پزشکی طبیب سال‌ها مطلب می‌نوشتم و ویراستار علمی هم بودم. در چند پروژهٔ تحقیقاتی هم فعالیت داشتم.
با ویزای مهاجرت به کانادا آمدم و از اول ساکن شهر ونکوور شدم. البته دقیق‌ترش این است که چهار ماه ساکن برنابی بودم و بعد از آن ساکن ونکوور شدم.
بعد از مهاجرت در کالجی در نیو وست‌مینستر (New Westminster) دروس پزشکی مانند فیزیولوژی، فارماکولوژی و پاتولوژی را تدریس می‌کردم. الان بیش از چهار سال است که در یک شرکت تکنولوژی در زمینهٔ سلامت مشغول به‌کارم. این شرکت در ونکوور تأسیس شده است و ما نرم‌افزار و سخت‌افزار برای بیماری‌های پوستی خصوصاً سرطان پوست داریم.
از سال ۲۰۱۶ تا سال ۲۰۱۸، در بیمارستان Mount Saint Joseph و از سال ۲۰۱۷ تا سال ۲۰۱۸، در انجمن دردِ بی‌سی کار داوطلبانه انجام دادم.
بیش از شش سال است که دربارهٔ مشکل ورود پزشکان دانش‌آموختهٔ خارج از کانادا، مثل پزشکان ایرانی، به سیستم درمان اینجا فعالیت می‌کنم.
انگیزهٔ شما از شرکت در انتخابات شورای شهر ونکوور چیست؟
این اولین بار است که من نامزد شده‌ام. این تصمیم را به‌دلیل ارتباط عمیقی که با جامعه‌مان دارم، گرفتم. ونکوور پتانسیل زیادی دارد؛ به‌عنوان مثال می‌تواند در راهکارهای محیط زیست و سیاست‌های پایدار برای آینده‌ای سبز و سالم پیشرو باشد، بستری مناسب در تکنولوژی و نوآوری در سطح جهانی است، و همچنین جایی برای رشد و شکوفایی کسب‌وکارهای کوچک. هدف من این است که شهری داشته باشیم تا همه بتوانند به خدماتی که نیاز دارند دسترسی پیدا کنند. هدف من این است که شهری همه‌شمول یا اصطلاحاً inclusive داشته باشیم. من کمک می‌کنم که شهرمان برای فرصت‌های جدید اقتصادی به‌عنوان مثال در بخش تکنولوژی سرمایه‌گذرای کند تا بتوانیم آینده‌ای سالم و درخشان را که همگی مستحقش هستیم، ببینیم. ما در کنار هم می‌توانیم در شورای شهر تغییر ایجاد کنیم و ونکووری داشته باشیم که هرکسی در آن احساس تعلق بکند و به رشد و بالندگی برسد. من با توجه به تحصیلاتم، سوابق کاری و فعالیت‌های داوطلبانهٔ متنوعی که داشته‌ام و دارم، می‌توانم عضوی مؤثر در شورای شهر باشم که بتواند جامعهٔ مهاجران و خصوصاً فارسی‌زبانان را معرفی کند. باعث افتخار من خواهد بود که نمایندهٔ شما در شورای شهر باشم.
ونکوور از معدود شهرهای استان بی‌سی است که انتخابات شهری آن حزبی است. لطفاً کمی دربارهٔ آن برایمان توضیح دهید. چه شد که حزب ویژن ونکوور (Vision Vancouver) را برای فعالیت سیاسی‌تان در حوزهٔ شهری انتخاب کردید؟
در بیشتر شهرهای کانادا انتخابات شهری به‌صورت منطقه‌ای و به‌شکل ward system برگزار می‌شود، در صورتی‌که متأسفانه در ونکوور این‌طور نیست. ونکوور شهر بزرگی است و با توجه به اینکه نامزدها باید همهٔ شهر را پوشش بدهند، فعالیت‌های انتخابی برای یک فرد سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شود. همراه‌شدن با یک حزب، استفاده از امکانات آن حزب را برای نامزد‌هایش فراهم می‌کند و نامزدهای مختلف این فرصت را پیدا می‌کنند که با هم به‌عنوان یک تیم همکاری کنند. به‌علاوه، ونکوور در استان ما حتی در کل کشور، موقعیت خاصی دارد. ما در استان بالاترین بودجهٔ شهری را داریم، در ضمن خیلی از شهرهای دیگر استان چشمشان به اتفاقات و تصمیمات ونکوور است و اینکه اینجا چه اتفاقی می‌افتد. به‌همین دلیل تشکل احزاب در ونکوور در سال‌های گذشته اتفاق افتاده، موضوعی که ما در شهرهای دیگر آن را نمی‌بینیم.
حزب ویژن ونکوور تا قبل از ۲۰۱۸ چندین دوره در دولت شهری بوده و خدمات ارزنده‌ای را در شهر ارائه داده است. حزب ویژن، حزبی پیشرو (progressive) است با اهداف والا و قدرت عملکرد بالا. کاملاً قابل‌رؤیت است که از سال ۲۰۱۸ شورای شهر برای پیشبرد اهدافش دچار مشکل زیادی بوده و متأسفانه نتیجه‌اش روی زندگی ما ساکنان ونکوور محسوس است. من پیشنهاد می‌کنم دوستان مقاله‌ای را که سی‌بی‌سی چند هفته قبل منتشر کرد، مطالعه کنند. در این مقاله عملکرد شورای شهر تحلیل شده، طول جلسات، و شکل تصمیم‌گیری‌ها بررسی شده است و اینکه چقدر شورای شهر کنونی ناکارآمد عمل می‌کند. ارزش‌های من با ارزش‌های حزب ویژن همراستاست. حزب ویژن حزب اهداف والا و عملکرد مؤثر است و من به این دلیل این حزب را انتخاب کرده‌ام.
لطفاً کمی دربارهٔ روند انتخابات درون‌حزبی برایمان بگویید و اینکه برای پیروزی در این مرحله چه فعالیت‌هایی انجام دادید؟
سال گذشته، من وقتی تصمیم گرفتم برای انتخابات نامزد بشوم، در مورد احزاب مختلف و ارزش‌هایشان تحقیق کردم و ویژن را انتخاب کردم. بعد از آن با مدیران حزب ویژن تماس گرفتم و علاقه‌مندی خودم را با آن‌ها در میان گذاشتم. بعد از آن اقدام به عضوگیری برای حزب کردم. هر نامزدی که تعداد بیشتری عضو وارد حزب کند، شانس انتخاب‌شدنش بالاتر است، چون همین عزیزانی که وارد حزب می‌شوند، می‌توانند در کمپین نامزدی (nomination campaign) به نامزد موردنظر خودشان رأی بدهند. در همین حین من مدارک خودم را برای کاندیداشدن به حزب دادم. این مدارک شامل سابقهٔ زندگی فرد مثل کار، تحصیلات و فعالیت‌های اجتماعی، هدف از نامزدشدن و موضع‌گیری دربارهٔ برخی مسائل خاص و غیره است. من خیلی مفتخرم بگویم که از همهٔ نامزدهای دیگر، عضو بیشتری را برای حزب گرفتم. خانواده و دوستان عزیز من در این راه بسیار به من کمک کردند. من حتی از شبکه‌های اجتماعی برای این کار کمک گرفتم. شاید برایتان جالب باشد که بدانید برادر یکی از بهترین دوستان من که ساکن فرانسه هستند به دوستشان در ونکوور گفتند که به‌خاطر من عضو ویژن بشوند. من بسیار سپاسگزارم از همهٔ عزیزانی که به من کمک کردند و البته بسیار خوشحالم که مجموعهٔ دوستان من در کل کرهٔ خاکی به موفقیت من کمک کرد.
برنامه‌های حزب ویژن ونکوور در این دوره از انتخابات چیست؟
در این انتخابات، ما روی مسکن (housing)، قدرت خرید (affordability)، محیط زیست (climate)، رشد اقتصادی (economic growth)، سلامت روان (mental health) و بحران مصرف مواد مخدر (opioid crisis) تمرکز خواهیم داشت.
ما با حداکثر توانمان با رأی‌دهندگان با روش‌های مختلف در تماسیم. اصطلاحاً door knocking می‌کنیم یعنی به در منزل ساکنان شهر می‌رویم و با آن‌ها صحبت می‌کنیم. تلفن می‌زنیم، به بازارهای محلی کشاورزی (farmers market) می‌رویم، در فستیوال‌های مختلف و جلسات مرتبط شرکت می‌کنیم. و البته در جلسات دیدار یا مناظره با نامزدهای مختلف هم حضور داریم. ما هر روز با رأی‌دهندگان در تماس مستقیم هستیم. البته از شبکه‌های اجتماعی هم برای ارتباط بیشتر و گسترده‌تر استفاده می‌کنیم.
تیم نامزدهای ما تیمی بسیار قوی از افراد قابل، باتجربه و توانمندی‌های مدیریتی بالا است که با مردم جامعه ارتباط عمیقی دارد. ما متعهدیم که با هم و با بقیهٔ اعضا شورای شهر کار کنیم تا بتونیم مجدداً کارها را پیش ببریم و اینکه شهرمان به‌خوبی کار کند.
دلایل عدم موفقیت حزب ویژن ونکوور در انتخابات سال ۲۰۱۸ را در چه می‌بینید و فکر می‌کنید حزب شما در این انتخابات چقدر شانس پیروزی دارد؟
ویژن سال‌های زیادی در دولت بود و من فکر می‌کنم مردم به‌دنبال تغییر بودند. من کاملاً این را درک می‌کنم. من به سابقهٔ کاری ویژن افتخار می‌کنم. برنامهٔ کاربردی شهر سبز یا Greenest City Action Plan، زیرساخت مسیرهای دوچرخه، مالیات بر خانه‌های بدون سکنه و بسیاری دیگر از موفقیت‌های ویژن بوده است. من فکر می‌کنم با توجه به مشکلاتی که در شهر وجود داشت، مردم به‌دنبال ایده‌هایی نو بودند و من به نظر آن‌ها احترام می‌گذارم.
با همهٔ این تفاسیر، چیزی که این روزها از مردم می‌شنویم این است که مردم جای خالی رهبری، قدرت تصمیم‌گیری و اجراییِ ویژن و نیز حس همکاری برای پیشبرد کارها را در دولت شهری خالی می‌بینند. مردم از اینکه شورای شهر کنونی در گرفتن تصمیم و اجرایی‌کردن آن تصمیم‌ها تعلل می‌کند خشنود نیستند. مردم خواهان نمایندگانی‌اند که بتوانند با همدیگر همکاری داشته باشند و کارهای شهر را پیش ببرند. ما در ویژن یک تیم جدید (من‌جمله خود من) داریم که آماده‌ایم تا با دیگر اعضای شورای شهر برای اولویت‌های مردم گام برداریم.
نام ویژن نامی آشنا و قوی است. من افتخار می‌کنم که کاندیداهای ویژن همگی افرادی قابل، کارآمد، با سوابق کاری و اجتماعی درخشان‌اند. وقتی که مردم را دم در خانه‌هایشان می‌بینیم، ابراز خوشحالی می‌کنند که ویژن با توان بالا در این انتخابات حضور دارد. ما با هدف برنده‌شدن در انتخابات در این راه گام نهاده‌ایم.
منطقهٔ شرق داون‌تاون (Downtown Eastside) سرشار از مشکلات پیچیدهٔ اجتماعی از قبیل استفاده از مواد مخدر، مشکلات روانی، فقر، بی‌خانمانی و کارگری جنسی است. گردشگرانی که به این منطقه سر می‌زنند، شوکه می‌شوند و برایشان باورکردنی نیست که چنین پدیده‌ای در یکی از زیباترین و ثروتمندترین شهرهای جهان وجود دارد. در هفته‌های اخیر بحث دربارهٔ چگونگی برخورد با معضلات این منطقه بار دیگر خبرساز شده است. حزب شما برای رفع مشکلات این منطقه چه برنامه‌هایی دارد؟
شرایط منطقهٔ شرق داون‌تاون بسیار بغرنج و پیچیده است. این مشکل نتیجهٔ بحران مسکن، قدرت خرید، مشکلات سلامت روان، استفاده از مواد مخدر و بحران ناشی از آن و دیگر مسائل است. متأسفانه همه‌گیری کووید هم به این مشکل دامن زده است.
ما با انجمن‌های مختلف منطقه در حال صحبت، مشورت و رایزنی هستیم و البته بعد از انتخاب‌شدن هم همین کار را ادامه خواهیم داد. ما به‌دنبال راه‌حل‌های عملی برای بهبود شرایطیم. مسلماً این مشکل عمیق نیاز به همراهی و همکاری تمام لایه‌های دولت و انجمن‌های مرتبط دارد.
اولین و مهم‌ترین گام مهیاکردن مسکن و بهبود وضعیت سلامت و مشکل مصرف مواد مخدر در این منطقه است.
اغلب وقتی صحبت از مسکن به میان می‌آید، تعریف «ارزان‌بودن» مورد انتقاد بسیار قرار می‌گیرد. آیا به‌نظر شما قیمت‌های فعلیِ مسکنِ «ارزان» و «زیر قیمت بازار» که توسط شهرداری تأیید شده است، واقعاً در توان خانواده‌های ونکووری است؟
این مسئلهٔ بسیار مهمی است و پاسخش هم خیلی آسان نیست. بیش از نیمی از جمعیت ونکوور کمتر از ۵۰ هزار دلار در سال درآمد دارند. بر اساس تحقیقات اخیر کشوری در کانادا و آماری که به‌تازگی منتشر شده است، ۲۰٪ جمعیت ونکوور درآمدی پایین‌تر از خط فقرِ کشوری دارند. این بدان معنی است که با توجه به قیمت مسکن، این افراد نمی‌توانند مسکن مناسب و مقرون‌به‌صرفه‌ای را پیدا کنند. ما به‌هیچ‌وجه به‌اندازهٔ نیازمان مسکن «ارزان» یا «زیر قیمت بازار» در ونکوور، برای عرضه نداریم. برای افراد زیاد دیگری هم که درآمد بین ۵۰ تا ۷۰ هزار دلار در سال دارند، گزینه‌های زیادی وجود ندارد، خصوصاً چون این افراد واجدشرایط استفاده از مسکن دولتی (public housing) یا مسکن اجتماعی (social housing) یا مسکن تعاونی (co-op housing) هم نیستند. بسیاری از این افراد با مشکل جدی در تهیهٔ مسکن رو‌به‌رو هستند و مجبور به ترک ونکوور و رفتن به شهرهای اطراف می‌شوند.
اجاره‌بهای یک استودیوی کوچک در داون‌تاون در ماه ۲۱۰۰ دلار است، و من مطمئنم اغلب ما امکان پرداخت چنین مبلغی را برای پرداخت اجاره نداریم. مسلماً مسکن «زیر قیمت بازار» یا below market به‌مراتب مقرون‌به‌صرفه‌تر است و برای تأمین آن‌ها باید اقدام کنیم.
همچنین باید روند اداری تأییدیه‌ها (approvals) برای مسکن‌های غیرانتفاعی (non profit) و انواعی مشکلاتی که به آن‌ها اشاره شد، تسریع پیدا کند و این برای ما در حزب ویژن یک اولویت است.
ساخت‌وساز در پروژهٔ قطار شهری برادوِی در جریان است و ۲۵ هزار واحد استیجاری در مسیر برادوِی قرار دارند که منطقه‌ای از خیابان چهارم در شمال تا خیابان شانزدهم در جنوب، و از خیابان کلارک در شرق تا خیابان واین را شامل می‌شود. آیا حزب شما برای این واحدها تدابیری اندیشیده است تا ساکنان این مناطق به‌بهانهٔ تخریب و نوسازی از آنجا تخلیه نشوند؟ همچنین طرح‌هایی برای افزایش ارتفاع ساختمان‌ها در این منطقه تا ۳۰ و ۴۰ طبقه ارائه شده است. آیا برنامه‌ای برای تضمین وجود مسکن ارزان در این واحدها دارید؟ و آخرین بخش این پرسش طولانی این است که آیا طرحی برای مسکن تعاونی (Co-op Housing) در مسیر برادوِی دارید؟
پروژهٔ ساخت‌وساز برادوِی (Broadway) پروژه‌ای سی‌ساله است. تغییرات یک‌شبه اتفاق نمی‌افتند. خیلی مهم است که همهٔ ما از این موضوع مطلع باشیم، چون سوءبرداشت و سوءتعبیر در این پروژه وجود دارد. ما نامزدهای ویژن تعهد می‌دهیم که حداقل جابه‌جایی (displacement) برای مستأجران اتفاق بیفتد. با توجه به اینکه این پروژه طی سه دهه به سرانجام خواهد رسید، راهکارهای عملی موقتی برای اسکان شهروندانی که در این منطقه زندگی می‌کنند، خواهیم داشت. این‌طور نیست که همهٔ مستأجران و ساکنان این منطقه یک‌شبه خانه‌هایشان را از دست بدهند. نامزد دیگر حزب ما خانم لِسلی (Leslie) در همین محدوده زندگی می‌کند و ما کاملاً از نزدیک و به‌صورت شخصی با این موضوع آشناییم.
ما در ویژن حامی برنامه‌های حمایت از مستأجرانیم. ما اطمینان حاصل خواهیم کرد که ۲۰ درصد از واحدهای ساختمان‌های جدید، ساختمان‌های استیجاری ارزان (affordable) باشند. در ضمن با همکاری با دولت استانی و کشوری، تلاش می‌کنیم که واحدهای ارزان بیشتری در دسترس جامعه قرار بگیرند. و صد البته اگر ما رأی بیاوریم، مسکن تعاونی (Co-op housing ) در برنامهٔ ما گنجانده شده است.
دیگر معضلات اصلی شهر ونکوور را چه چیزهایی می‌دانید و چه برنامهٔ مشخصی برای رفع آن‌ها دارید؟ اگر در انتخابات برنده شوید، قصد دارید چه کارهایی انجام دهید؟ فکر می‌کنید فعالیت حرفه‌ای و فعالیت‌های داوطلبانه‌ای که داشته‌اید، چه کمکی در انجامِ هر چه بهتر وظایف نمایندگی در شورای شهر خواهد کرد؟
متأسفانه مشکلات و معضلات زیادی وجود دارد. من می‌خواهم به مشکل سلامت روان اشاره کنم. همان‌طور که گفتم، من دانش‌آموختهٔ رشتهٔ پزشکی‌ام. وقتی در ایران بودم، با بیماران دارای مشکلات سلامت روان، بیماران مبتلا به مصرف مواد مخدر و خانواده‌هایشان کار کردم. با تحصیلات و تجربهٔ کاری‌ام و آنچه که در ونکوور آموخته‌ام و اینکه شهر ما چطور اداره می‌شود، باور دارم در سطح شهر می‌شود فعالیت‌های بیشتری برای حل این مسئله انجام داد.
اجازه بدهید فقط دربارهٔ مشکلات صحبت نکنیم و ببینیم کجاها فرصت برای رشد وجود دارد. ما در ویژن علاقه‌مند به ارائهٔ راهکارهایی برای رشد اقتصادی هستیم. به‌عنوان مثال، صنعت تکنولوژی می‌تواند سهم مهمی در رشد اقتصادی و رفاه آیندهٔ ما داشته باشد. برای اینکه مطمئن باشیم این صنعت در آینده فرصت‌های رشد خودش را از دست نمی‌دهد، خیلی مهم است افرادی که انتخاب می‌شوند درک صحیحی از فرصت‌ها داشته باشند و به پیشبرد این امر کمک کنند. با تجربه‌ای که من در تکنولوژی در حوزهٔ سلامت دارم، با افتخار برای رشد اقتصاد در این زمینه فعالیت خواهم کرد. سرمایه‌گذاری در تکنولوژی باعث تولید شغل برای ونکووری‌ها می‌شود. خیلی از جوانان ما به‌دلیل نبود فرصت شغلی به شرق کانادا یا آمریکا می‌روند. در ضمن با به‌کارگیری تکنولوژی برای محیط زیست، سلامت، بهداشت و کلاً آینده‌ای روشن برای همگان در ونکوور، می‌توانیم راهکارهای جدید داشته باشیم.
من روی مسئلهٔ مسکن تمرکز خواهم کرد. به‌علاوه، برنامه‌ریزی جهت ایجاد شغل و فرصت‌های کاری از طریق رشد اقتصادی و همین‌طور مسئلهٔ سلامت روان و مصرف مواد مخدر جزو محورهای اصلی کار من خواهند بود.
مثل همهٔ شما عزیزانی که این گفت‌وگو را می‌خوانید، من هم مهاجرت را زندگی کرده‌ام و سختی‌هایش را چشیده‌ام. خیلی از ما این روزها مشکل داریم: احساس تنهایی می‌کنیم، احساس می‌کنیم که به‌خاطر گرانی دیگر نمی‌توانیم در شهرمان بمانیم یا حتی متأسفانه فکر می‌کنیم به اینجا تعلق نداریم. خیلی مهم است که بدانید شما تنها نیستید. و اینکه یک نفر در شورای شهر از شما و حقوقتان دفاع می‌کند.
اگر لطف کنید و به من رأی بدهید، می‌دانید که نماینده‌ای در شورای شهر خواهید داشت که در جهت احساس تعلق شما به شهرمان در همهٔ جنبه‌های ممکن تلاش خواهد کرد. تلاش من در این راستا نه فقط برای ما و دیگر مهاجران بلکه برای نخستین ساکنان این مرز و بوم، سالمندان، افراد دارای معلولیت، جامعهٔ رنگین کمانی (LGBTQ) و دیگر اقلیت‌ها خواهد بود.
مشارکت جامعهٔ ایرانی شهر ونکوور و کلاً مترو ونکوور را در حوزهٔ سیاست کانادا از سطح شهری گرفته تا پارلمان فدرال چگونه ارزیابی می‌کنید؟ چه به‌عنوان نامزد و چه به‌عنوان رأی‌دهنده.
من با کمال افتخار می‌گویم که ما ایرانی‌ها اینجا بسیار خوشنامیم و احترام بالایی داریم. مردم غیرایرانی ما را به‌عنوان جامعه‌ای تحصیل‌کرده، سخت‌کوش، آبرومند، معتبر و قابل‌اعتماد می‌شناسند که در جامعه مشارکت دارند. ما عزیزان ایرانی زیادی را داریم که حتی چهار یا پنج دهه است که اینجا زندگی می‌کنند و زحمات زیادی را برای اجتماع چه در خود شهر ونکوور، چه در ونکوور بزرگ کشیده‌اند.
با تمام این تفاسیر، من باور دارم ما می‌توانیم پست‌های کلیدی و مشاغل تصمیم‌گیرنده در عرصهٔ سیاست را اشغال کنیم. ما نمایندهٔ ایرانی در مجلس کشوری (فدرال) داریم، ولی با توجه به جمعیت ما در کانادا و سوابق کاری و تحصیلی‌مان می‌توانیم نقش بیشتری داشته باشیم.
وقتی نوبت به رأی‌دادن می‌رسد، متأسفانه ما مشارکت زیادی نداریم. در انتخابات کشوری، مشارکت کمی بیشتر است، ولی در انتخابات استانی و خصوصاً شهری به‌شدت پایین است، علی‌رغم اینکه دولت شهری هم روی زندگی روزمره‌ٔ ما اثر می‌گذارد و هم تصمیماتش آیندهٔ شهر را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
من امیدوارم در انتخابات شهریِ پیشرو عزیزان شرکت کنند، چرا که مهم است چه کسانی انتخاب می‌شوند و کرسی‌های تصمیم‌گیری را اشغال می‌کنند.
آیا فکر می‌کنید هم‌وطنان ایرانی یا در مقیاس بزرگ‌تر، فارسی‌زبانانِ واجد شرایط رأی‌دادن، باید به صرفِ ایرانی بودنِ (هم‌زبان بودنِ) یک نامزد انتخابات، به ایشان رأی دهند؟
من باور دارم عزیزان باید به نامزدی رأی بدهند که ارزش‌ها و اهدافشان به ارزش‌های آن نامزد نزدیک باشد؛ کسی که قدرت مدیریت بالایی داشته باشد و افتخار کند که از حقوق ایرانیان و پارسی‌زبانان در سطح دولت و در اجتماع دفاع می‌کند. من امیدوارم اگر اهداف و ارزش‌هایی که من مطرح کردم با ارزش‌های شما عزیزان مغایرت ندارد، لطف کنید به من و دیگر نامزدهای حزب ویژن رأی بدهید. جملهٔ معروفی هست که می‌گوید representation matters، به این معنی که مهم است ما نماینده‌ای داشته باشیم، کسی باشد که مسیر زندگی‌اش شبیه ما بوده باشد. اگر شما جست‌وجوی کوچکی روی گوگل انجام بدهید، می‌بینید در شورای شهر ونکوور هیچ مهاجری وجود ندارد. نزدیک به نصف جمعیت ونکوور را مهاجران تشکیل می‌دهند و من باور دارم که لازم است دور میز شورای شهر، در سِمَت تصمیم‌گیری دولت شهری، فردی بنشیند که تجربهٔ مهاجرت را زندگی کرده باشد.
فکر می‌کنید انتخاب شما به‌عنوان عضو شورای شهر ونکوور چه تأثیری بر موقعیت جامعهٔ ایرانی در ونکوور خواهد داشت؟
من اگر انتخاب شوم، دیگر ایرانیان و پارسی‌زبانانی را که علاقه‌مند به حضور در عرصهٔ سیاست‌اند در رسیدن به هدفشان حمایت می‌کنم. به جامعهٔ پارسی‌زبان برای مشارکت بیشتر در سیاست و در پیشبرد دموکراسی کمک می‌کنم. همهٔ ما به حق رأی‌دادن و انتخاب آزادمان در کانادا احترام می‌گذاریم و برایش ارزش قائلیم خصوصاً به این دلیل که از این حق در مملکت خودمان محروم بوده‌ایم، پس لازم و ضروری است که برای پیشبرد دموکراسی و استفاده از حق انتخابمان قدم برداریم.
من بعد از انتخاب‌شدن با افتخار نمایندهٔ جامعه‌مان خواهم بود، اطمینان حاصل خواهم کرد که وقتی تصمیمی گرفته می‌شود، تفکر ما در نظر گرفته شود. من باور دارم ما لیاقت و شایستگی این را داریم که دیده شویم و فقط و فقط خودمان هستیم که این امر را ممکن می‌کنیم.
من اگر انتخاب شوم، می‌توانم مثال خوبی باشم برای فرزندان شما، کودکان و جوانانمان که بدانند افق باز است و امکان رشد و رسیدن به اهدافشان وجود دارد.
علاقه‌مندان چطور می‌توانند به شما در کارزار انتخاباتی کمک کنند؟
اگر دوستان در شهر ونکوور زندگی می‌کنند، هر جایی از شهر ونکوور، و واجد شرایط رأی‌دادن‌اند، یعنی ۱۸ سال به بالا و شهروندند، ممنون می‌شوم اگر به من رأی بدهند. البته می‌توانند به دوستانشان هم بگویند که به من رأی بدهند. می‌توانند برای کمپین من کار داوطلبانه انجام بدهند. می‌توانند با من به door knocking بیایند. من مطمئنم برخورد مردم برایشان جالب خواهد بود. مردم معمولاً خیلی خوب برخورد می‌کنند و بحث‌های جالب و سازنده‌ای دربارهٔ انتخاب می‌کنند.
کمپین‌کردن بسیار هزینه‌بر است. باید بروشور چاپ کنیم، برای حیاط منازل علامت تبلیغاتی چاپ کنیم و کارهایی از این قبیل و این‌ها همگی بسیار هزینه‌برند. برخی از احزاب محافظه‌کار تا همین الان چندین میلیون دلار پول جمع کرده‌اند و ما باید با آن‌ها رقابت کنیم. هر کسی که بالای ۱۸ سال، ساکن بی‌سی، دارندهٔ اقامت دائم (PR) یا شهروند است، می‌تواند به کمپین من کمک مالی کند. هیچ رقمی کم نیست و هر رقمی ارزشمند و کمک‌کننده است.
برای کار داوطلبانه یا حمایت مالی (donation) به کمپین من، لطفاً به وبسایت من به آدرس honieh.ca مراجعه کنید.
اگر صحبت دیگری با خوانندگان ما دارید یا اگر چیزی ناگفته مانده است، لطفاً بفرمایید.
شما در این گفت‌وگو دربارهٔ من، تحصیلات و سابقهٔ کاری‌ام، اهداف و ارزش‌هایم و برخی برنامه‌هایی که برای شهر دارم، مطالعه کردید. الان زمان آن است که تغییر ایجاد کنیم. من به کمک و حمایت شما نیاز دارم که بتوانیم صدایی و رأیی در شورای شهر ونکوور داشته باشیم، که به‌عنوان یک اقلیت مهاجر دیده بشویم، در تصمیماتی که گرفته می‌شود سهیم باشیم، تصمیم‌هایی که نه فقط امروزِ ما را بلکه سال‌ها و دهه‌های آتی، آیندهٔ ما، فرزندان ما و شهر ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ما می‌توانیم ونکووری بسازیم که همه درش احساس تعلق کنند و در آن به رشد و بالندگی برسند. من به کمک و حمایت شما نیاز دارم. لطفاً در انتخابات شورای شهر ونکوور به من رأی بدهید.
از توجه و وقتی که برای خواندن این گفت‌وگو گذاشتید، از شما سپاسگزارم. به‌امید فردایی بهتر برای همگی ما.