پاسخ‌های پنج نامزد پارلمان فدرال در حوزه‌های ایرانی‌نشین به پرسش‌های رسانهٔ همیاری

رسانهٔ همیاری

3 سال پیش

پاسخ‌های پنج نامزد پارلمان فدرال در حوزه‌های ایرانی‌نشین به پرسش‌های رسانهٔ همیاری

رسانهٔ همیاری – ونکوور

با درخواست انحلال مجلس عوام کانادا توسط جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، که به تأیید فرماندار کل رسید، انتخابات پارلمان فدرال در روز ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱ برگزار خواهد شد. در سال‌های گذشته تلاش کردیم تا جای ممکن دست‌کم با نامزدهای مناطق ایرانی‌نشین گفت‌وگو کنیم تا خوانندگان با دیدی بهتر بتوانند نامزدهای مورد نظرشان را انتخاب کنند. اما امسال با توجه به فاصلهٔ بسیار کوتاه کمپین‌های انتخاباتی، متأسفانه امکان گفت‌وگوهای تک‌به‌تک با نامزدهای احزاب فراهم نیست. با این حال تلاش کردیم از طریق ارسال پرسش‌نامه‌هایی به نامزدهای این انتخابات نظرات آن‌ها را جویا شویم. در این سؤالات تلاش کردیم به پرسش‌هایی بپردازیم که در رسانه‌های انگلیسی‌‌زبان کانادا کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود و به‌ویژه سؤالاتی که در جامعهٔ ایرانی و فارسی‌زبان کانادا بیشتر مطرح می‌شود و کمتر پاسخی از طرف سیاستمداران به آن‌ها داده شده است. در شمارهٔ گذشته پاسخ‌های پاتریک وایلر، نمایندهٔ پیشین و نامزد حزب لیبرال برای انتخاب دوباره در حوزهٔ وست ونکوور- سان‌شاین کوست – سی تو اسکای، نلی شین، نمایندهٔ پیشین و نامزد حزب محافظه‌کار برای انتخاب دوباره در حوزهٔ پورت مودی – کوکئیتلام – آنمور و بلکارا و بونیتا زاریلو، نامزد حزب دموکرات نوین (NDP) برای انتخاب در حوزهٔ پورت مودی – کوکئیتلام – آنمور و بلکارا را که تا مهلت چاپ نشریهٔ قبلی دریافت کرده بودیم، منتشر کردیم. در این شماره پنج نامزد دیگر به پرسش‌های ما پاسخ داده‌اند که توجه شما را به آن جلب می‌کنیم. برای جلوگیری از تکرار، سؤالات را تنها یک‌بار و پیش از آغاز پاسخ‌ها آورده‌ایم و در ابتدای هر پاسخ شمارهٔ سؤال مورد نظر را نوشته‌ایم. خاطرنشان می‌شود با توجه به اینکه دو نامزد از پنج نامزدی که نظراتشان را برایمان فرستاده‌اند، پیش از این نمایندهٔ پارلمان بوده‌اند، پرسش شمارهٔ یک از این دو نامزد با نامزدهای دیگری که نمایندهٔ پارلمان نبوده‌اند، متفاوت است.

جاناتان ویلکینسون، نمایندهٔ پیشین و وزیر پیشین محیط زیست و تغییرات اقلیمی کانادا و نامزد حزب لیبرال برای انتخاب دوباره در حوزهٔ نورث ونکوور

اگر بخواهید یک اقدام را به‌عنوان مهم‌ترین کاری که در دورهٔ نمایندگی‌تان انجام داده‌اید نام ببرید، آن مورد چیست؟

من وارد سیاست شدم زیرا نگرانِ نبود اقدامات اقلیمی توسط دولت محافظه‌کار هارپر بودم. به‌همین دلیل است که من بیشتر وقت خود را در اتاوا صرف کار برای افزایش بلندپروازی‌های اقلیمی و تدوین سیاست آب‌و‌هوایی اندیشمندانه کرده‌ام. من می‌گویم که معرفی برنامهٔ اقلیمی تقویت‌شدهٔ کانادا برای محیط و اقتصادی سالم، مهم‌ترین اقدامی بوده که من در این سِمَت انجام داده‌ام. این طرح نه‌تنها جامع و دقیق است، بلکه با دانش هم همسوست. این برنامه از اهداف ابتدایی آب‌وهوایی در سال ۲۰۳۰ هم فراتر رفته و سرمایه‌گذاری‌های بی‌سابقه‌ای در حمل‌و‌نقل، زیرساخت‌ها، راه‌حل‌های طبیعت‌محور و بخش فناوری پاک انجام می‌دهد. علاوه بر این، از طریق اقدام برای کاشت ۲ میلیارد درخت‌، حفاظت از ۳۰ درصد از زمین‌هایمان و ۳۰ درصد از اقیانوس‌هایمان تا سال ۲۰۳۰ و وضع بهای آلایندگی که در جهان پیشروست، کانادا برنامه‌ای واقعی و مؤثر برای مبارزه با تغییرات آب‌و‌هوا دارد.

رئوس برنامه‌های حزب شما چیست و چرا مردم باید به شما رأی بدهند؟

حزب ما برنامه‌ای جامع برای داشتن کانادایی مرفه‌تر، پایدارتر و عادلانه‌تر پیشنهاد می‌دهد. چیزی که به‌خصوص برای جامعهٔ ما در نورث ونکوور مهم است، این است که ما مقرون‌به‌صرفه‌بودن و عادلانه‌بودن را در قلب برنامهٔ خود قرار داده‌ایم. سرمایه‌گذاری‌های اندیشمندانه مانند برنامهٔ مراقبت از کودکان با هزینهٔ ۱۰ دلار در روز و افزایش پرداخت‌‌های OAS و GIS برای سالمندان، فشارهای مالی زندگی روزمره بسیاری از کانادایی‌هایی را که بیشتر به آن نیاز دارند، کاهش می‌دهد. ما همچنین متعهدیم قفل بازار مسکن را برای تعداد بیشتری از کانادایی‌ها باز کنیم. این به‌معنای ساخت یا بازسازی ۱٫۴ میلیون خانه، ارائهٔ مسیر اجاره به مالکیت، دوبرابرشدن اعتبار مالیاتی خریداران بار اول خانه و جلوگیری از احتکار مسکن است. علاوه بر این ، ما ۱۴٫۹ میلیارد دلار بودجهٔ حمل‌ونقل عمومی، که در نوع خود رکوردی است، برای بهسازی راه‌ها، کاهش ترافیک و رساندن سریع‌تر مردم به مقصد‌هایشان، اختصاص داده‌ایم. این مقولات، همراه با برنامهٔ اقلیمی تقویت‌شدهٔ ما، نکات برجستهٔ اصلی پلتفرم ما در سال جاری است.

به‌نظر شما مهم‌ترین مشکل مردم حوزهٔ رأی‌گیری شما چیست و برنامهٔ شما برای برطرف‌کردن این مشکل چیست؟

مسلماً بزرگ‌ترین مسئله‌ای که مردم نورث ونکوور در حال حاضر با آن روبرو هستند، همه‌گیری کووید -۱۹ است. این بسیار مهم است که از خودمان در برابر کووید -۱۹ و از اقتصادمان در برابر قرنطینه محافظت کنیم. به‌همین دلیل است که حزب ما واکسن اجباری را برای کارکنان دولت فدرال و هر کسی که در هواپیماها یا قطارهای تحت کنترل دولت فدرال است، پیشنهاد داده است. واکسن راه نجات ما از این بحران است. همهٔ ما باید این اطمینان را داشته باشیم که افرادی که با آن‌ها در محیط‌های پرخطر مانند هواپیما در حال تعامل‌ایم، وظیفهٔ خود را برای محافظت از هم‌وطنان کانادایی‌شان انجام می‌دهند. به‌همین دلیل است که ما از استان‌ها‌یی، از جمله بریتیش کلمبیا، که گذرنامهٔ واکسن استانی را اجرایی کرده‌اند، حمایت می‌کنیم. ما همچنین قصد داریم سرمایه‌گذاری بی‌سابقه‌ای در زمینهٔ مراقبت‌های بهداشتی انجام دهیم ، ۷٬۵۰۰ پزشک و پرستار جدید را استخدام کنیم و با استان‌ها و مناطق کار کنیم تا استانداردهای ایمنی ملی را در مراقبت‌های طولانی مدت ایجاد کنیم.

یکی از مهم‌ترین موضوعات برای جامعهٔ ایرانی کانادا، وضعیت پروندهٔ سرنگونی پرواز PS752 اوکراین و دادخواهی بازماندگان قربانیان این پرواز است. بیش از ۲۰ ماه از این حادثه گذشته، ولی هنوز دادخواهی خانواده‌های پرواز به سرانجامی نرسیده است. به‌نظر شما دلیل آن چیست و اگر شما به نمایندگی در پارلمان انتخاب شوید، چه اقدامی در این زمینه خواهید کرد؟

پرواز PS752 فاجعه‌ای ملی برای کانادا بود. بسیاری از افرادی که جانشان را از دست دادند، اعضای عزیز جامعهٔ ما در اینجا در نورث ونکوور بودند. در ماه‌های پس از فاجعه، دولت حمایت از خانواده‌ها و عزیزان ازدست‌رفته را در اولویت قرار داد. این حمایت به شیوه‌های مختلفی انجام شد، از خدمات مشاورهٔ رایگان و دسترسی سریع به مدارک سفر گرفته تا کمک‌های مالی حدود ۲۵٬۰۰۰ دلار به‌ازای هر قربانی به خانواده‌های شهروندان کانادایی برای کمک به تأمین نیازهای فوری آن‌ها. اخیراً، دولت ما مسیری سریع را برای اقامت دائم بستگان قربانیان پرواز PS752 که کانادایی یا مقیم دائم بودند و اکنون در کانادا هستند، معرفی کرد. دولت ما همچنین معادل کمک‌های مالی جمع‌شده به کمپین «کانادای نیرومند» کمک مالی کرد، حرکتی که در نهایت به جمع‌آوری ۳٫۲۹ میلیون دلار انجامید.

در سطح بین‌المللی، باید گفت که گزارش منتشرشده از سوی دولت ایران در مورد پرواز PS752 به‌هیچ‌وجه رضایت‌بخش نیست. کانادا تحقیقات خود را انجام داده است، ابتدا از طریق گزارش جامع گودیل و سپس تیم تحقیق و ارزیابی جنایی کانادا. ما همچنین با شرکای بین‌المللی خود مانند بریتانیا کار می‌کنیم تا دولت ایران را برای شفافیت و پاسخ‌گویی مسئولان مقصر تراژدی پرواز PS752 تحت فشار قرار دهیم. یک تیم اختصاصی از وکلای امور جهانی کانادا به همکاری با گروه‌های حقوقی بین‌المللی برای پیگیری این نتیجه، در کنار ابتکارات هماهنگ دیپلماتیک ما، ادامه می‌دهند. دولت ما برای افزایش شفافیت و پاسخ‌گویی، به همکاری خستگی‌ناپذیر با متحدان خود ادامه خواهد داد – دو اصل مهم که دولت ایران در ۲۰ ماه گذشته مکرراً فاقد آن بوده است.

موضوع ورود پول‌های آلوده به‌ويژه از ایران به کانادا یکی دیگر از موضوعات مورد توجه جامعهٔ ایرانی کاناداست. چندی پیش کالوین کراستی، افسر ارشد عملیاتی RCMP و مأمور تحقیق جرایم سازمان‌یافتهٔ فراملی (TNOC)، در کمیتهٔ قاضی کالین برای رسیدگی به پروندهٔ پول‌شویی در کازینو‌های بی‌سی، از ایران به‌عنوان یکی از دولت‌هایی که از این کازینوها برای پولشویی استفاده کرده، نام برده است و البته این تنها یک نمونه از مواردی است که در سال‌های اخیر در رسانه‌ها مطرح شده و به احتمال زیاد موارد زیاد دیگری هم هست که از آن‌ها در رسانه‌ها صحبتی نشده است. این موارد موجب شده این باور نزد بسیاری از افراد در جامعهٔ ایرانی تقویت شود که کانادا پناهگاهی امن برای پول‌شویی و آوردن پول‌های آلوده تبدیل شده است. نظر شما در این زمینه چیست و اگر به نمایندگی انتخاب شوید چه اقداماتی در این زمینه خواهید کرد؟

پولشویی مسئله‌ای مهم است – به‌همین دلیل ما بودجهٔ اضافی برای RCMP به‌منظور مبارزه با پولشویی فراهم کرده‌ایم، که شامل ایجاد تیم‌های تحقیقاتی اختصاصی پولشویی می‌شود. یکی از این تیم‌ها اینجا در بی‌سی کار خواهد کرد. از این به‌بعد، حمایت از دولت‌های استانی و ادامهٔ همکاری ما با بریتیش کلمبیا به‌طور خاص نقطهٔ تمرکز ما خواهد بود. نظام مبارزه با پولشویی ما همچنان از کانادایی‌ها و یکپارچگی بخش مالی ما محافظت می‌کند و در عین حال موازنهٔ حقوق حریم خصوصی را برقرار و بار نظارتی را محدود می‌کند.

کانادا یکی از کشورهای شرکت‌کننده در جنگ افغانستان علیه طالبان بود و در طول ۲۰ سال گذشته در مأموریت‌های مختلف از عملیات علیه طالبان و القاعده تا آموزش نیروهای افغان شرکت داشته است. با توجه به اینکه بخش قابل‌توجهی از خوانندگان ما تبار افغان دارند، برایشان مهم است بدانند چرا بعد از ۲۰ سال کنترل کشورشان بار دیگر به دست طالبان افتاده است؟ لطفاً نظرتان را دربارهٔ وقایع اخیر در این کشور و تسلط دوبارهٔ طالبان بگویید. چرا با وجود صرف این‌همه هزینه و زمان چنین اتفاقی افتاد؟ و همچنین بفرمایید فکر می‌کنید کانادا چه اقداماتی می‌تواند برای جلوگیری از فشار این گروه به مردم افغانستان به‌ویژه زنان و اقلیت‌ها بکند؟

در طول چند ماه گذشته، آنچه واضح بوده، این است که کانادا از افراد شجاعی که در طول مأموریتش در آن کشور به نیروهای مسلح ما کمک کرده‌اند، حمایت خواهد کرد. ما تا الان به بسیاری از کسانی که از افغانستان فرار می‌کردند، کمک کرده‌ایم و متعهد شده‌ایم که طی هفته‌ها و ماه‌های آینده از ۲۱٬۰۰۰ پناهجوی دیگر نیز استقبال کنیم.

در مورد طالبان، کانادا همچنان آن‌ها را به‌عنوان یک گروه تروریستی می‌شناسد – هیچ برنامه‌ای برای به‌رسمیت‌شناختن طالبان به‌عنوان دولت قانونی افغانستان وجود ندارد.

ما به همکاری با متحدان خود مانند ایالات متحده و بریتانیا برای ارزیابی وضعیت افغانستان ادامه می‌دهیم.

* * * * *

ران مک‌کینان، نمایندهٔ پیشین و نامزد حزب لیبرال برای انتخاب دوباره در حوزهٔ کوکئیتلام – پورت کوکئیتلام

نظر به تشخیص آثار مخرب بحران در حال وقوع مواد افیونی در بی‌سی، مفتخرم که لایحهٔ فردی خودم را به‌عنوان نمایندهٔ پارلمان ارائه کردم، قانون سامری نیکو^۱ برای مصرف بیش‌ازحد مواد مخدر که در ماه مهٔ ۲۰۱۷ پس از دریافت حمایت همه‌جانبه از سوی همهٔ احزاب در مجلس عوام و سنا، تصویب شد و به قانون تبدیل شد.

این قانون هر روز با ایجاد مصونیت محدود در برابر تعقیب کیفری برای دراختیارداشتن مواد کنترل‌شده، هنگامی که فردی برای دریافت کمک پزشکی در زمان مصرف بیش از حد مواد مخدر با ۹۱۱ تماس می‌گیرد، جان افراد را نجات می‌دهد.

در دو سال گذشته، به‌طور خاص‌، من و تیمم جلسات و خدمات شخصی‌مان را با ساکنانی که با چالش‌های همه‌گیری مواجه‌اند، به‌طور چشمگیری افزایش داده‌ایم. چه افرادی که در خارج از کشور گیر افتاده بودند و چه صاحبان مشاغلی که نیاز به تطبیق کسب‌و‌کارشان و همچنین اطلاعات دربارهٔ واکنش دولت به کووید-۱۹ داشتند.

در سِمَتم به‌عنوان رئیس کمیتهٔ دائمی سلامت، ما از صدها نفر از جمله پزشکان، پرستاران، پژوهشگران، ایمونولوژیست‌ها، شورای مشورتی ملی واکسیناسیون و متخصصان بهداشت روانی، دعوت کردیم و حرف‌هایشان را شنیدیم تا به تدوین واکنش دولت به همه‌گیری کمک کند.

رئوس برنامه‌های حزب شما چیست و چرا مردم باید به شما رأی بدهند؟

من برای انتخاب مجدد به‌عنوان نمایندهٔ پارلمان کوکئیتلام – پورت کوکئیتلام به‌عنوان قوی‌ترین صدا و مدافع جامعه‌مان شرکت می‌کنم. من تقریباً ۳۰ سال اینجا با همسرم زندگی کرده‌ام و دو دخترمان را اینجا بزرگ کرده‌ایم. به‌عنوان نمایندهٔ پارلمان کوکئیتلام – پورت کوکئیتلام از سال ۲۰۱۵، مفتخرم که به این جامعهٔ متنوع، زیبا و با رشد سریع خدمت می‌کنم.

من هرگز از کار برای ساختن آینده‌ای بهتر برای همه دست برنخواهم داشت. ما یک انتخاب مهم در این انتخابات داریم. ما می‌توانیم دولتی را انتخاب کنیم که متعهد به پیشبرد برنامه‌ای باشد که برای همه مفید است. ما می‌توانیم انتخاب کنیم که هیچ‌کس را پشت سرمان جا نگذاریم.

من همیشه برای ایجاد سیاست‌های مترقی، با تمرکز بر مقرون‌به‌صرفه‌ساختن زندگی برای خانواده‌ها، جوانان و سالمندان تلاش کرده‌ام. از حمایت از مشاغل کوچک و اقتصاد عادلانه‌تر و سبزتر گرفته تا فشار برای اقدامات زیست‌محیطی قوی‌تر برای انجام اقدامات واقعی در برابر بحران اقلیمی یا خدمت به‌عنوان رئیس کمیتهٔ دائمی بهداشت در طول همه‌گیری کووید-۱۹، توانایی من برای جامعهٔ ما از تعهد عمیق من به صحبت‌کردن و گوش‌دادن مستقیم به شما ناشی می شود.

باید در زمینه‌های زیر به پیش برویم:

در زمینهٔ تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط زیستمان، می‌دانیم محافظه کاران دانشمندان را به حاشیه می‌برند، قبلاً این کار را از آن‌ها دیده‌ایم.
در زمینهٔ آموزش پیش‌دبستانی و مراقبت از کودکان با ۱۰ دلار در روز – که در سال قبل در بی‌سی شروع شد و همین‌جا در کوکئیتلام – پورت کوکئیتلام اعلام شد. این کار زندگی خانواده‌های جوان و به‌ویژه زنان را تغییر می‌دهد. محافظه‌کاران وعده داده‌اند که به آن پایان می‌دهند و حزب دموکرات نوین نیز پیش‌ازاین این کار را کرده‌ است.
ما می دانیم که Pharmacare تأثیر مهمی بر خانواده‌های کم‌درآمد و سالمندانی خواهد داشت که نمی‌توانند داروهای خود را تهیه کنند. ما همهٔ ملزومات را فراهم کرده‌ایم. این کار اکنون در جزیرهٔ پرنس ادوارد در حال اجراست. بیایید مطمئن شویم که در همه‌جا اجرا می‌شود.
تغییراتی که ما برای کم‌کردن هزینه‌های زندگی انجام می‌دهیم، برای مردم تفاوتی واقعی ایجاد می‌کند. مخصوصاً برای خانواده‌هایی که اغلب جوان‌اند و سعی می‌کنند اولین خانهٔ خود را بخرند.
مشاغل کوچک ما و مبتکران کانادایی به حمایت مستمر ما نیاز دارند تا بتوانیم پیشرفت بهتری داشته باشیم و به‌سمت اقتصاد سبز حرکت کنیم.

اما مطمئناً کارهای بیشتری باید انجام شود. امیدوارم در ۲۰ سپتامبر حمایت شما را جلب کنم، تا بتوانم به‌عنوان صدایی قوی، پرشور و متفکر در اتاوا برای شما کار کنم و پیشرفت واقعی را برای مردم کوکئیتلام – پورت کوکئیتلام ارائه دهم.

به‌نظر شما مهم‌ترین مشکل مردم حوزهٔ رأی‌گیری شما چیست و برنامهٔ شما برای برطرف‌کردن این مشکل چیست؟

ما باید مبارزه با کووید-۱۹ را به پایان برسانیم و از بهبود کامل [شرایط برای] زنان، کودکان، خانواده ها و مشاغل کوچک که ستون فقرات اقتصاد ما هستند، اطمینان حاصل کنیم. هم‌زمان، ما باید همان انرژی‌ای را که برای مبارزه با کووید-۱۹ به‌کار گرفتیم، برای مقابله با تهدید واقعی و فوری بحران اقلیمی به‌کار بگیریم. تغییرات ‌اقلیمی یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهایی است که ما با آن روبروییم.

به‌‌همین دلیل است که تیم لیبرال ما روی بازیابی سبز سرمایه‌گذاری می‌کند تا هزینه‌های زندگی را کاهش دهد، جوامع را مناسب برای زندگی کند، مشاغل خوبی ایجاد کند و هوا و آب تمیزتری را برای نسل‌های آینده تضمین کند.

من به‌عنوان پدر دو دختر، می‌دانم که تشکیل خانواده چقدر هزینه‌بر است. ما سخت کار می‌کنیم تا مالکیت خانه را برای بیشتر کانادایی‌ها ممکن کنیم. به‌همین دلیل است که ما لایحهٔ حقوق صاحبان خانه، برنامه‌های ابتکاری مانند اجاره‌ به‌شرط تملیک و حساب‌های پس‌انداز بدون مالیات برای خریداران بار اول خانه را معرفی می‌کنیم. ما اولین استراتژی ملی مسکن کانادا را معرفی کردیم. باید توجه کرد دورهٔ تصحیح برای بحران ملی زمان می‌برد – ما از سال ۲۰۱۵ تا الان ۶ میلیارد دلار در حوزهٔ مسکن، اینجا در بی‌سی سرمایه‌گذاری کرده‌ایم:

۲۶٬۱۰۰ واحد مسکونی جدید
تعمیر ۹٬۳۰۰ خانه
پشتیبانی از ۹۲٬۰۰۰ خانواده

کاهش هزینه‌های زندگی چیزی فراتر از مسکن است. دولت ما برای خانواده‌ها به‌ویژه اینجا در کوکئیتلام – پورت کوکئیتلام حاضر بوده است. نزدیک به ۲۰٬۰۰۰ خانواده، یعنی تقریباً ۲۴٬۰۰۰ کودک هر ماه به کمک‌هزینهٔ کودکان کانادا اتکا می‌کنند. این یعنی هر ماه ۷ میلیون دلار به این جامعه وارد می‌شود که اقتصاد محلی ما را تغذیه می‌کند.

همراه با همهٔ کانادایی‌ها، وقتی خبر فاجعهٔ هولناک نابودی پرواز PS752 توسط موشک‌های ایران را شنیدم، دچار شوک، اندوه و عصبانیت شدم – ۱۷۶ نفر بی‌گناه از جمله ۱۳۸ نفر که با کانادا پیوند داشتند، جان باختند.

من با جامعهٔ ترای‌سیتیز در عزاداری ازدست‌دادن دوستان و همسایگانمان، خانوادهٔ ابن‌الدین حمیدی، شریک‌ام. مفتخرم که در جریان آخرین مبارزات انتخاباتی‌مان با آن‌ها آشنا شدم. با گذشت هر روز ما باید به یاد کسانی باشیم که از دست داده‌ایم و با افرادی که دوستشان داشتند، همبستگی داشته باشیم.

کانادا از همان ابتدا از رژیم ایران خواسته است که تحقیقی جامع و شفاف مطابق با استانداردهای بین‌المللی انجام دهد. همان‌طور که نخست‌وزیر بارها اعلام کرده است، ما تا زمانی که خانواده‌ها به عدالت و پاسخگویی شایسته‌شان نرسند، از پا نخواهیم نشست. این امر مستلزم عزم و پشتکار مداوم است.

ما نباید اجازه دهیم تردید ما را بازدارد. اگر دولت لیبرال دوباره انتخاب شود، همچنان متعهد به گرفتن توضیحی جامع و موثق برای این رویداد غم‌انگیز است و پاسخ‌گویی و پذیرش کامل مسئولیت را دنبال خواهد کرد.

ما هرگز آن‌ها را فراموش نخواهیم کرد.

پولشویی تأثیر مخرب و شدیدی بر جامعهٔ ما دارد، به‌همین دلیل است که دولت لیبرال ما نظام مبارزه با پولشویی کانادا را تقویت کرده است. اگر دولت لیبرال دوباره انتخاب شود، به اقدامات خود در این زمینه ادامه می‌دهد.

ما تنها در دو سال گذشته، ۳۰۰ میلیون دلار در RCMP ،FINTRAC و CRA سرمایه‌گذاری کرده‌ایم و تأسیس دو تیمِ اقدام، هماهنگی و اجرا در امنیت عمومی و مرکز تخصصی در آژانس خدمات مرزی کانادا و همچنین اصلاحات در قانون کیفری را اعلام کردیم.

مجرمان نباید بتوانند پول خود را پنهان کنند و ما به کار خود برای روشن ‌شدن این جرائم ادامه می‌دهیم.

من می‌دانم که همهٔ ما به‌شدت نگران وضعیت کنونی افغانستان هستیم. به مردم افغانستان فکر می‌کنیم و همه تحت تأثیر این اقدامات خشونت‌آمیز بی‌معنی قرار داریم.

من از بیانیهٔ جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، در ۲۶ اوت حمایت می‌کنم، جایی که گفت: «من حملات تروریستی‌ای را که اوایل امروز در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی حامد کرزی در کابل، افغانستان رخ داد، به‌شدت محکوم می‌کنم. این حملات شنیع جان بسیاری از مردم بی‌گناه را که به‌شدت مایل به خروج از کشور بودند و کسانی که از عملیات تخلیه حمایت می‌کردند، از جمله نیروهای آمریکایی و پرسنل پزشکی، گرفت. کانادا به‌عنوان یکی از نزدیک‌ترین متحدان به ایالات متحده سوگوار جانباختگان این حملات است.» ما به خانواده‌ها و عزیزان قربانیان تسلیت می‌گوییم و برای مجروحان بهبودی کامل آرزومندیم.

همچنان‌که اوضاع منطقه در حال تحول است، ما به همکاری با شرکای بین‌المللی و محلی خود برای حمایت از اقدامات بشردوستانه، مبارزه با تروریسم و اطمینان از اینکه کسانی که می‌خواهند از افغانستان خارج شوند، می‌توانند با خیال راحت این کار را انجام دهند، ادامه می‌دهیم.

همهٔ مردم افغانستان سزاوار زندگی باعزت، صلح و امنیت‌اند. کانادا از دولت آیندهٔ افغانستان انتظار دارد که تعهدات خود را در قبال حقوق بشر نسبته به همهٔ شهروندانش، مطابق قوانین بین‌المللی انجام دهد.

نیروهای مسلح کانادا هفته‌ها تلاش کردند تا آنجا که ممکن است کانادایی‌ها و افغان‌های آسیب‌پذیر را تخلیه کنند – به‌ویژه افغان‌هایی که از مأموریت کانادا در این کشور حمایت کردند.

از طریق عملیات AEGIS، کانادا حدود ۳٬۷۰۰ نفر را در عرض چند هفته تخلیه کرد. افراد نجات‌یافته اکنون به زندگی امن‌تر و بهتری می‌رسند.

در حالی‌که مشارکت کانادا در پل هوایی به پایان رسیده است، ما همچنان متعهد به همکاری با متحدان خود برای حمایت از افغان‌هایی هستیم که برای نیروهای مسلح کانادا کار کرده‌اند، چه در افغانستان بمانند یا به کشور ثالثی بروند.

ما همچنین به ایستادن در کنار متحدان خود ادامه خواهیم داد و خواهان حفظ امنیت و حفاظت از افغان‌ها و حمایت از حقوق بشر برای آن‌ها – به‌ویژه برای زنان، دختران، جامعهٔ LGBTQ2+‎ و سایر اقلیت‌ها، که بیشترین آسیب‌پذیری را دارند، هستیم.

* * * * *

ویل دیویس، نامزد حزب لیبرال برای انتخاب در حوزهٔ پورت مودی – کوکئیتلام – آنمور و بلکارا

لطفاً برای خواندگان ما کمی دربارهٔ پیشینه، تحصیلات، سوابق شغلی، فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی و نیز انگیزه‌تان از شرکت در انتخابات فدرال ۲۰۲۱ بگویید.

من نزدیک به دو دهه در این منطقه زندگی کرده‌ام و پنج فرزندم را در اینجا بزرگ کرده‌ام. در طول سالیان، ما تغییرات قابل‌توجهی را در پورت مودی – کوکئیتلام شاهد بوده‌ایم.

این رشد فرصت‌ها و تنوع را به‌همراه داشته است، اما چالش‌هایی را نیز با خود داشته – به‌ویژه در زمینه‌های پایداری و مقرون‌به‌صرفه‌بودن. ما به صدایی محلی نیاز داریم که در جامعه‌مان ریشه‌ای عمیق داشته باشد تا [بتواند] در اتاوا از [حقوق] ما دفاع کند.

من به‌عنوان گویندهٔ CBC و همچنین صاحب کسب‌وکاری کوچک، همیشه بر حمایت و تقویت صدای اقشاری که کمتر صدایشان به گوش رسیده، تمرکز کرده‌ام – از هنرمندان بریتیش کلمبیا، تا کانادایی‌های جدید و سالمندان آسیب‌پذیر در طول همه‌گیری. من به‌عنوان یکی از اعضای مؤسس سازمان Protect Coquitlam’s Urban Forest، به‌همان اندازه متعهد به مبارزه با تغییرات آب‌و‌هوایی و ایجاد اقتصادی سبزتر هستم و به‌همین دلیل است که نام خود را به‌عنوان نامزد لیبرال مطرح کرده‌ام. ما برنامهٔ اقلیمی‌ای داریم که توسط اندرو ویور، رهبر سابق حزب سبز بی‌سی، به‌عنوان «تنها گزینهٔ معتبر و همسو با علم» در سطح ملی تأیید شده است. ما برنامه‌ای برای مراقبت از کودکان داریم که فضاهای جدید مورد نیاز ما را ایجاد می‌کند، در حالی‌که خانواده‌های منطقه ما را پنج برابر بیشتر از پیشنهاد حزب محافظه‌کار نجات می‌دهد.

و از آنجایی که همهٔ کانادایی‌ها سزاوار مکانی امن و مقرون‌به‌صرفه‌اند تا آن را خانه بنامند، ما برنامه‌ای برای مسکن داریم که به همهٔ جوانب این مشکل می‌پردازد – از افزایش عرضه گرفته تا پس‌انداز سریع‌تر برای پیش‌پرداخت و ارائهٔ راهی برای مالک‌شدن مستأجران.

در این انتخابات یک انتخاب واضح وجود دارد. امیدوارم با من همراه باشید تا از برنامه‌ای جسورانه و مترقی حمایت کنید که کانادا را برای همه به‌پیش می‌برد.

رئوس برنامه‌های حزب شما چیست و چرا مردم باید به شما رأی بدهند؟

دو نکته‌ای که می‌خواهم توجه را به آن‌ها جلب کنم این است که پلتفرم ما دارای جزئیات است و منابع هزینهٔ آن مشخص شده است. از مسکن و مراقبت از کودکان، تا سلامت روان، اقدامات اقلیمی و بهبود اقتصادی، برنامه‌ای داریم که جواب خواهد داد، با اعداد واقعی که توسط مسئول بودجهٔ مجلس تأیید شده است.

ما تا سال آینده خدمات مراقبت از کودکان را با ۱۰ دلار در روز در اختیار خواهیم گذاشت با ۵۰ درصد هزینهٔ کمتر. ما تا سال ۲۰۳۰ حداقل ۴۰ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش خواهیم داد و از استان‌ها در حفظ ایمنی مردم با ابزارهایی مانند تأییدیهٔ واکسن حمایت خواهیم کرد. تنها حزب دیگری که می‌تواند دولت تشکیل دهد، حزب محافظه‌کار است و ارین اُتول قول داده است که ما را در تک‌تک این موارد به عقب برگرداند.

به‌نظر شما مهم‌ترین مشکل مردم حوزهٔ رأی‌گیری شما چیست و برنامهٔ شما برای برطرف‌کردن این مشکل چیست؟

این انتخابی سخت بین مقرون‌به‌صرفه‌بودن و شرایط اقلیمی است.

در مورد مقرون‌به‌صرفه بودن، من فکر می‌کنم پرداختن به مراقبت از کودکان و پرداختن به مسکن مهم‌ترین کارهایی است که می‌توانیم انجام دهیم. رساندن هزینهٔ مراقبت از کودکان به ۱۰ دلار در روز برای خانواده‌های پورت مودی – کوکئیتلام بسیار مهم است. من که پنج فرزند دارم، معنی این را به‌خوبی می‌دانم! در مورد مسکن، ما برنامه‌ای سه‌قسمتی داریم که قفل مالکیت خانه را برای خریداران بار اول باز می‌کند، ۱٫۴ میلیون خانهٔ جدید می‌سازد و خرید و اجاره را عادلانه‌تر و شفاف‌تر می‌کند.

به‌طور مشابه، برنامهٔ اقلیمی ما جسورانه، بلندپروازانه و مؤثر است. آن‌قدر که توسط متخصصانی مانند مارک ژاکارد به‌رسمیت شناخته شده است. این امر باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و آلودگی می‌شود و در عین حال در اقتصاد سبز آینده در سراسر کشور، مشاغل پردرآمدی ایجاد می‌کند. گذار به اقتصادی سبز بزرگ‌ترین فرصت برای ایجاد شغل برای این نسل است و ما به دولتی متعهد نیاز داریم که از این فرصت برای همهٔ کانادایی‌ها استفاده کند.

کانادا از همان ابتدا از رژیم ایران خواسته است که تحقیقی جامع و شفاف مطابق با استانداردهای بین‌المللی انجام دهد. ما تا زمانی که خانواده‌ها به عدالت و پاسخگویی شایسته‌شان نرسند، از پا نخواهیم نشست.

پولشویی جرمی بدون قربانی نیست. این کار ایمنی و امنیت مردم را به‌خطر می‌اندازد و می‌تواند هزینه‌های مسکن را افزایش دهد و توان کانادایی‌ها را برای مالکیت خانه کاهش دهد.

تنها در دو سال گذشته، دولت لیبرال ۳۰۰ میلیون دلار در RCMP ،FINTRAC و CRA سرمایه‌گذاری کرده است و تأسیس دو تیمِ اقدام، هماهنگی و اجرا در امنیت عمومی و مرکز تخصصی در آژانس خدمات مرزی کانادا و همچنین اصلاحات در قانون کیفری را اعلام کرد.

این در حالی است که، محافظه‌کاران هارپر نیم‌میلیارد دلار بودجهٔ RCMP را کاهش دادند و تمام واحدهای جرائم مالی یکپارچه را که مأمور رسیدگی به این موضوع بودند، بستند.

برای بازسازی تجربیات ازدست‌رفته، RCMP‏ ۹۸ میلیون دلار برای ایجاد «تیم‌های تحقیقاتی یکپارچهٔ پولشویی» جدید تصویب کرده است، که افسران بیشتری را در بریتیش کلمبیا و همچنین در آلبرتا، انتاریو و کبک برای حل این مسئلهٔ به‌ کار می‌گمارد. علاوه‌براین، RCMP اتحادیهٔ مالی ضدگردش مالی غیرقانونی را در بریتیش کلمبیا راه‌اندازی کرده است تا سازمان‌های دولتی و خصوصی را برای مبارزه با پولشویی در این استان گرد هم آورد.

نیروهای مسلح کانادا هفته‌هاست برای تخلیهٔ هرچه بیشتر کانادایی‌ها و افغان‌های آسیب‌پذیر – از جمله افغان‌هایی که از مأموریت کانادا در این کشور حمایت کرده‌اند، تلاش می‌کنند.

از طریق عملیات AEGIS، کانادا حدود ۳۷۰۰ نفر را در عرض چند هفته تخلیه کرد. افراد نجات‌یافته اکنون به زندگی امن‌تر و بهتری می‌رسند.

در حالی که مشارکت کانادا در پل هوایی به‌پایان رسیده است، ما همچنان متعهد به همکاری با متحدان خود برای حمایت از افغان‌هایی هستیم که برای نیروهای مسلح کانادا کار کرده‌اند، چه در افغانستان بمانند چه به کشور ثالثی بروند.

* * * * *

برین اوئلت، نامزد حزب دموکرات نوین (NDP) برای انتخاب در حوزهٔ ونکوور سنتر

من یک وکیل ۴۴ سالهٔ میتی (Métis) هستم که در ساسکاچوان متولد و بزرگ شده‌ام. من به‌عنوان یکی از وکلای مشاور کمیسیون تحقیقات ملی در مورد زنان و دختران بومی مفقود و کشته‌شده (و افراد دو روحی^۲) خدمت کردم. من قبل از وکالت در حوزهٔ فناوری اطلاعات کار می‌کردم. من حرفه‌ام را در این حوزه به‌عنوان مدیر فناوری اطلاعات ملت میتی – ساسکاچوان به پایان رساندم. قبل از آن، من زمانی که در SaskTel کار می‌کردم، فعال صنفی در CEP 1-S بودم. من همچنین دو شرکت خرده‌فروشی کامپیوتر را در ساسکاتون تأسیس کردم.

من معتقدم که رهبران جامعه باید نیازهای افرادی را که به آن‌ها خدمت می‌کنند، درک کنند. رؤیای من نمایندگی همهٔ ما در ونکوور سنتر است: به‌عنوان نمایندهٔ پارلمان در امور مربوط به حوزهٔ فدرال؛ به‌عنوان شریک با سطوح دیگر دولت؛ و به‌عنوان حامی شما وقتی هیچ‌کس دیگری برای شما مبارزه نمی‌کند. به‌طور خلاصه، من مدافع این هستم که نیازهای اساسی بشر باید به‌عنوان حقوق بشر فراگیر محافظت شود. و برای اینکه این حقوق بشر معنادار باشد، دولت فدرال باید ملزم به رعایت این حقوق برای هر فردی که در کانادا زندگی می‌کند‌، باشد.

رئوس برنامه‌های حزب شما چیست و چرا مردم باید به شما رأی بدهند؟

حزب دموکراتیک نوین پلتفرمی قوی و متفکرانه ارائه کرده است که من از همهٔ علاقه‌مندان دعوت می‌کنم آن را به‌صورت آنلاین بخوانند. حزب ما برنامه‌ای دارد تا با آن به‌طور معناداری به مسائلی که در ذهن کانادایی‌هاست، بپردازد. در جایی که لیبرال‌ها نتوانسته‌اند اقدام واقعی انجام دهند و محافظه‌کاران فقط کاهش بیشتر و خصوصی‌سازی را پیشنهاد کرده‌اند، دموکرات‌های نوین راه‌حل‌های واقعی ارائه می‌دهند. در اینجا برخی از مسائل کلیدی آمده است:

مصاله‌جویی: حزب من با بومیان به‌عنوان شرکایی برابر در تدوین برنامهٔ اقدام ملی برای مصاله‌جویی که بر اساس ۹۴ فراخوان برای اقدام از سوی کمیسیون حقیقت‌ و مصالحه‌جویی اعلام شده و همچنین اعلامیهٔ سازمان ملل در مورد حقوق مردم بومی، همکاری خواهد کرد. خدمات به مردم بومی باید ایمن و عاری از نژادپرستی باشد. در حالت ایده‌آل، این امر با انتقال کنترل کامل و تأمین بودجهٔ کامل خدمات برای مردم بومی به اقوام بومی و سازمان‌های تحت هدایت بومیان محقق می‌شود و قدرت تغییر را مستقیماً در دست افراد آسیب‌دیده قرار می‌دهد.

حل بحران توان مالی برای خرید مسکن: با کمبود اجارهٔ مسکن مقرون‌به‌صرفه و اشباع بازار با آپارتمان‌های گران‌قیمت، ونکوور سنتر در اسرع وقت به مسکن ارزان‌تری نیاز دارد. ان‌دی‌پی متعهد شده است که ۵۰۰٬۰۰۰ واحد مسکونی جدید ارزان در ۱۰ سال آینده بسازد. ما برای کمک به گروه‌های مسکن تعاونی‌، اجتماعی و غیرانتفاعی برای دسترسی به تخصص مورد نیازشان برای اجرای پروژه‌های جدید‌، صندوق‌هایی برای شروع سریع راه‌اندازی می‌کنیم. ما همچنین مالیات فروش فدرال را برای ساخت خانه‌های ارزان‌قیمت لغو می‌کنیم. علاوه بر این، با خرید خانه برای سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری خریداران خارجی و پولشویی از طریق مالیات‌گرفتن و افزایش حمایت از اجرای قانون، مبارزه خواهیم کرد.

پیاده سازی پوشش سلامت از سر تا پا: ان‌دی‌پی از پوشش سر تا پای سلامت عمومی از جمله داروهای نسخه‌ای، دندان، چشم، گوش و سلامت روان پشتیبانی می‌کند. با برنامه‌ای که معرفی کرده‌ایم، تخمین می‌زنیم که کارفرمایان تقریباً ۶۰۰ دلار برای هر کارمند با پوشش بیمهٔ تکمیلی درمان صرفه‌جویی می‌کنند.

پرداختن معنادار به بحران اقلیمی: حزب دموکرات نوین معتقد است که بحران اقلیمی باید فوراً و قاطعانه حل شود. با این کار می‌توان اقتصاد سبز قوی‌ای ایجاد کرد و نابرابری‌ها را کاهش داد. من متعهد شده‌ام که با گسترش خط لولهٔ ترانس مانتین مخالفت کنم و صریحاً به‌صورت عمومی با LNG مخالفت کرده‌ام. یارانه‌های مستقیم صنایع نفت و گاز باید پایان یابد و به تحقیقات سبز و توسعهٔ صنعت انرژی پاک در کانادا که مشاغل پایدار ایجاد می‌کنند، منتقل شود.

بازیابی قوی از شرایط همه‌گیری کووید-۱۹: این همه‌گیری به ما نشان داده است که دولت می‌تواند به‌سرعت برای ارائهٔ پشتیبانی گسترده در مواقع نیاز کانادایی‌ها، اقدام کند. حزب دموکراتیک نوین آماده است تا با سرمایه‌گذاری‌های جسورانه برای رشد اقتصاد و ایجاد مشاغل جدید، گذار و بازیابی از شرایط همه‌گیری را به‌سرعت آغاز کند.

درمان بحران مواد افیونی: به‌جای ادامهٔ جرم‌انگاری و انگ‌زنی، اپیدمی مواد افیونی باید به‌عنوان بحران بهداشتی درمان شود. حزب دموکرات نوین وضعیت اضطراری بهداشت عمومی اعلام خواهد کرد و برای پایان‌دادن به جرم‌انگاری و انگ‌زدن اعتیاد به مواد مخدر تلاش خواهد کرد. ما از نگهداری مواد مخدر جرم‌زدایی خواهیم کرد و جایگزین‌های تحت نظارت پزشکی برای مواد مخدر خیابانی را به‌صورت ایمن عرضه خواهیم کرد. ما رویکرد موفق سایر کشورهایی را که با موفقیت روایت را از انگ‌زدن به حمایت بهداشتی تغییر داده‌اند، مانند پرتغال، دنبال می‌کنیم.

هدی فرای و لیبرال‌ها با غیبت شدید در این مباحث مهم نشان داده‌اند که ما چقدر به نماینده‌ای جدید در ونکوور سنتر نیاز داریم. شما می‌توانید روی من حساب کنید که از این جامعه و حقوق همهٔ مردم، از جمله حقِ داشتن محیط زیست سالم، حق مسکن ارزان‌قیمت و حقِ داشتن زندگی باعزت و سالم‌، دفاع کنم.

به‌نظر شما مهم‌ترین مشکل مردم حوزهٔ رأی‌گیری شما چیست و برنامهٔ شما برای برطرف‌کردن این مشکل چیست؟

همان‌طور که در پاسخ قبلی اشاره کردم، ما با بحران مسکن ارزان‌قیمت روبه‌روییم. در حال حاضر، بسیاری از مردم به‌دلیل کمبود گزینه‌های اجاره‌ای مقرون‌به‌صرفه از ونکوور خارج می‌شوند. این شامل افرادی است که در مرکز شهر کار می‌کنند، جوانانی که در اینجا بزرگ شده‌اند، سالمندانی که تمام عمر خود را در اینجا زندگی کرده‌اند و همچنین خانواده‌های جوان.

پولشویی از طریق سوداگری املاک یکی از عوامل اصلی مقرون‌به‌صرفه‌نبودن مسکن در ونکوور سنتر است. یکی دیگر از دلایل، سیاست‌های غلط فدرال در حوزهٔ مسکن است. در دههٔ ۱۹۸۰، دولت فدرال اشتباه کرد که تمرکز خود را از ساخت املاک به مالکیت خانه تغییر داد. خسارت با ترویج آپارتمان‌های لوکس توسط دولت فدرال و شکست کامل آن‌ها در ایجاد مسکن‌های تعاونی و اجتماعی به اوج خود رسید.

من به‌عنوان نمایندهٔ ونکوور سنتر، از دولت فدرال برای بازگرداندن وزارتخانهٔ مسکن فدرال، رفع خسارت وارده به CMHC در سال‌های هارپر، بازگرداندن تمرکز فدرال به مسکن اجتماعی و تعاونی و حمایت از پیگیرد شدید سوءاستفاده از پناهگاه‌های مالیاتی فرامرزی و پولشویی که به سوداگری ملک دامن می‌زند، حمایت می‌کنم.

سرنگونی پرواز PS752 جنایتی شرم‌آور و فجیع است. ما باید عاملان و همچنین کسانی را که باعث وقوع این عمل جنایتکارانه شده‌اند، پاسخ‌گو کنیم. این شامل کسانی است که اجازه دادند فضای هوایی ایران باز بماند، کسانی که اظهارات گمراه‌کننده‌ای در مورد سرنگونی داشته‌اند و کسانی که بر سرنگونی هواپیما نظارت داشته‌اند.

من همچنین معتقدم که دولت ما به اندازهٔ کافی، خودش فعال نبوده است و عمدتاً به اقدامات مقامات ایرانی واکنش نشان می‌داد. اعلام آقای ترودو دربارهٔ یافته‌های کانادا مبنی بر سرنگونی هواپیما، باعث شد کار رژیم تهران در ادامهٔ بازی فریبکارانه‌اش سخت‌تر شود. با این حال، به‌نظر می‌رسید کانادا آمادگی برداشتن قدم‌های معنادار دیگری فراتر از آن اعلامیه را نداشت.

چالش دیگر، چالش شفافیت و ارتباط‌گیری کامل با جامعهٔ ایرانی کانادا بود. مقامات دولتی با خانواده‌های قربانیان سقوط هواپیما تماس گرفتند، اما با رسانه‌های جامعهٔ ایرانی مانند «رسانهٔ همیاری» کار نکردند. وزیرانی چون گودیل، گارنو، و شامپین، و بروکرات‌های دولتی تنها فقط با رسانه‌های جریان اصلی کانادا صحبت می‌کردند. این مسئله نگرانی‌ها و سؤالات بی‌پاسخی در جامعهٔ ایرانی به‌وجود آورد.

و بالاخره، پرواز شامل تعداد زیادی از افرادی بود که برای کار یا تحصیل به کانادا می‌آمدند. با اینکه خانواده‌های شهروندان و مقیمان دائم کانادا حمایت‌هایی دریافت کردند، دانشجویان بین‌المللی و دیگر غیرمقیمان حمایت نشدند. این قابل‌قبول نیست که عکس‌های آن‌ها در گزارش‌های خبری و جمع‌آوری کمک‌های مالی استفاده شود ولی خانواده‌هایشان به حال خود رها شوند تا خودشان به‌دنبال دادخواهی باشند. برخی از این قربانیان سال‌ها بوده که در کانادا زندگی می‌کرده‌اند. ما وجداناً نمی‌توانیم آن‌ها را به‌دلیل وضعیت اقامتشان را نادیده بگیریم. حتی یکی از کارکنان من دربارهٔ خانوادهٔ یکی از قربانیان پرواز ۷۵۲ به من گفت که تنها مکاتبه‌ای که از یک مقام رسمی کانادایی دریافت کرده، پیام نوروزی از طرف نخست‌وزیر بی‌سی بوده است. این قابل‌پذیرش نیست. یک پاسخ همدلانهٔ کانادایی باید شامل راهی سریع برای دریافت اقامت دائم باشد و نیز حمایت از خانواده‌های قربانیان که به‌دلیل دادخواهی مورد تهدیدند.

به‌عنوان نمایندهٔ ونکوور سنتر، من پیگیری خواهم کرد تا هر کسی که نقشی در این جرم فجیع داشته، پاسخ‌گو باشد. من معتقدم ما باید هوش و فراست موجود در کانادا را به‌کار گیریم تا مظنونان اصلی را شناسایی کنیم، و من پیگیری خواهم کرد تا مشخص شود آیا دولت قدمی در آن جهت برداشته است. کانادا باید تمام اطلاعات در دسترسش را استفاده کند تا بتواند برای تحقیقات توسط دادستان ارشد دادگاه جرائم بین‌المللی اقدام کند و مجرمان تراژدی پرواز PS752 را به پاسخ‌گویی وادارد، و به دادخواهی برای خانواده‌های قربانیان دست یابد. من، به‌عنوان نمایندهٔ پارلمان، هر آنچه بتوانم انجام خواهم داد تا به پاسخ برسم و صدایی باشم در اتاوا برای حمایت از جامعهٔ ایرانی.

من کاملاً دربارهٔ اولویت‌های دولت‌های فدرال لیبرال و محافظه‌کار نگران و دغدغه‌مندم. تمرکز بسیار زیادی بر روی آوردن ثروت به کانادا بوده،‌ بدون آنکه توجه کافی به مبدأ آن، اینکه کجا می‌رود، و تبعات نتیجهٔ چنین عملکردی، بشود. من با اعضای جامعهٔ‌ ایرانی موافق‌ام که اعتقاد دارند کانادا بهشت امنی برای پولشویی شده است. ناامیدکننده است دیدن اینکه این پول‌ها بخش عظیمی از اقتصاد ماست. من همچنین دربارهٔ این استاندارد دوگانه وحشت‌زده‌ام. در حالی‌که بسیاری از ایرانی‌های عادی در جامعه به‌دلیل ارتباط با زادگاهشان با اعمال ایمنی غیرمعمول مواجه‌اند، به‌نظر می‌رسد که مجرمان ثروتمند و متخلفان حقوق بشر آزادند که پول خون را به این کشور بیاورند.

داستان ایرانیان کانادایی که وقتی می‌خواهند حساب بانکی باز کنند، با مشکلات امنیتی مواجه‌اند، یا دانشجویانی که حساب‌هایشان مسدود شده چون یک دو هزار دلار از طرف والدینشان در ایران به آن واریز شده، بسیار تحقیرآمیز و کاری اشتباه است. این ابهام و گنگی در هر دو دولت محافظه‌کار و لیبرال موجب شده است که کانادایی‌های عادی و صادقی با تبار ایرانی تنبیه شوند، در حالی‌که همچنان از کشف و پیگرد قانونی پولشویی سر باز زده می‌شود. بدتر آنکه، وقتی اشخاصی معلوم می‌شوند که از ایران پول اختلاس کرده‌اند، خبر اغلب از داخل ایران و در نتیجهٔ اختلافات داخلی در جمهوری اسلامی، منتشر می‌شود. به‌نظر می‌رسد مردم عادی بیشتر هدف قرار می‌گیرند چون هدف‌قرارگرفتنِ آن‌ها راحت‌تر از مجرمان واقعی است.

ما نیاز داریم که به‌سرعت عمل کنیم و اعتیاد کانادا به پول کثیف را درمان کنیم. ما نباید اجازه دهیم مالکیت دارایی‌ها پشت شرکت‌های شماره‌گذاری‌شده پنهان بماند. ما باید به‌طور فعال در قبال آن‌هایی که پول خون وارد کانادا می‌کنند، محدودیت اعمال کنیم. ما نیاز داریم به کانادایی‌ها و به دنیا نشان دهیم که این مسئله را دیگر تحمل نخواهیم کرد. و ما نباید اجازه دهیم تا تلاش‌ها برای حمله به مسائل واقعی عذری شود برای گرفتاری ایرانی-کانادایی‌های مطیع قانون.

من معتقدم که ملل غربی، از جمله کانادا، دربارهٔ مردم افغانستان قصور ورزیده‌اند. من فکر می‌کنم ما در این موضوع هم‌دست و مسئول‌ایم. ما اجازه دادیم که این اتفاق بیفتد. ما کشوری را اشغال کردیم بدون آنکه به‌اندازهٔ کافی دربارهٔ مردمش، پویایی قدرت و تاریخش بدانیم. حتی بدتر، ما آنجا را بدون هیچ دورهٔ گذار مناسبی ترک کردیم. ما به‌اندازهٔ کافی کاری در جهت توانمندی گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شدهٔ افغانستان انجام ندادیم. ما به‌اندازه‌ٔ‌ کافی کاری برای نجات آن‌هایی که بیش‌ازهمه در برابر حملات انتقامی طالبان ضعیف‌تر و شکننده‌تر بودند، انجام ندادیم. من خشمگین شدم وقتی که دیدم نخست‌وزیر ما درست در روزی که کابل به دست طالبان افتاد، اعلام انتخابات کرد. من شرمگین شدم وقتی دیدم کانادا نیروهای مخصوص می‌فرستد تا دیپلمات‌های «خودمان» را به ساحل امن برساند، در حالی‌که افغان‌ها به هواپیمای نظامی آویزان‌ بودند و به سوی مرگ سقوط می‌کردند. وقتی فهمیدم که کانادا قبل از مهلت مقرر عقب‌نشینی کرد و فقط ۳۷۰۰ نفر را قبل از ۳۱ اوت نجات داد، شوکه شدم.

مردم افغانستان سزاوار این وضعیتی که کانادا در ایجاد آن دست داشته است، نیستند.

کانادا باید پناه‌جویان بیشتری نسبت به تعدادی که اعلام‌شده بپذیرد. دولت ترودو «متحدان» افغانی را که مایل به نجات آن‌هاست به‌طور دقیق تعریف کرده است، در حالی که هزاران نفری را که در معرض خشونت و قتل قرار دارند، پشت سر جا گذاشته است. خانواده‌های زیادی در کانادا وجود دارند که نگران عزیزانشان در افغانستان‌اند. ما باید این افراد را از خطر دور کنیم – همین حالا. کانادا باید موضع‌گیری کند.

حقوق بشر، جهانی است. حقوق بشر متعلق به همه است. هیچ کس نباید برای دفاع از حقش آسیب ببیند. هیچ زن و کودکی نباید از رفتن به مدرسه یا دانشگاه بترسد. هیچ روزنامه‌نگاری نباید به‌خاطر انجام کارش از زندگی‌اش بترسد. هیچ‌کس نباید به‌خاطر قومیت خود کشته شود. ما باید از حامیان حقوق بشر حمایت کنیم. ما باید رهبری جهانی برای همدردی با افرادی باشیم که کمک کرده‌ایم در معرض آسیب قرار بگیرند.

طالبان یک فرقهٔ نفرت و ترور است که توسط قدرت‌های خارج از افغانستان حمایت می‌شود. جایی در دنیای عادلانه ندارد. نباید توسط هیچ کشوری از جمله کانادا پذیرفته یا مشروعیت داده‌ شود. ما باید تمام توان خود را برای محافظت از مردم در برابر طالبان انجام دهیم. سهمیه ۲۰٬۰۰۰ پناهنده برای افغانستان که توسط آقای ترودو اعلام شد، کافی نیست و کاملاً غیرقابل‌قبول است. معیارهای «متحدان» باید فراتر از مترجمان گسترش یابد تا دیگران را نیز که به نیروها و دیپلمات‌های کانادایی کمک کرده‌اند، شامل شود. این شاملِ فعالان، روزنامه‌نگاران و بسیاری از گروه‌های آسیب‌پذیر دیگر نیز می‌شود. علاوه بر این، دوستان افغان و حامیان محلی ما می‌گویند که زمان‌بندی‌ها مبهم است و ممکن است سال‌ها طول بکشد تا به درخواست پناهندگان رسیدگی شود. این افراد آسیب‌پذیر سال‌ها وقت ندارند.

کانادا باید از افغان‌ها در مبارزه برای صلح و حقوق بشر حمایت کند و نباید به دولت‌ها و سیاستمداران فاسد و نالایقی که این بدبختی را برای مردم افغانستان به ارمغان آورده‌اند، پاداش دهد. ما باید به سخنان جامعهٔ افغان گوش بدهیم. ما باید خانواده‌های آن‌ها را به امنیت برسانیم. دولت کانادا باید به آرمان‌هایی که ما به‌عنوان کانادایی ترویج می‌دهیم، عمل کند. من بسیار ناامیدم که تقلا و وحشت کانادایی‌هایی که نگران وضعیت عزیزان خود در افغانستان‌اند در این انتخابات مهم، گفتمان ملی چندانی نداشته است.

همان‌طور که در تجمع ۲۸ اوت روی پله‌های آرت گالری ونکوور به دوستان افغان گفتم، هنگامی‌که طالبان پرچم ملی را در سراسر افغانستان پایین می‌کشد، ما باید آن پرچم را با افتخار در سراسر جهان به اهتزاز درآوریم تا اطمینان یابیم که این پرچم بار دیگر در سرزمینِ زادگاهش به پرواز در خواهد آمد.

* * * * *

جیم هانسون، نامزد حزب دموکرات نوین (NDP) برای انتخاب در حوزهٔ برنابی نورث – سیمور

من دو دوره است که در بخش نورث ونکوور عضو شورای شهر بوده‌ام، و نیز بنیان‌گذار شرکت حقوقی آسیب‌های شخصی به‌نام Hanson and Company هستم. در قابلیت‌هایم به‌عنوان یک وکیل، من از اشخاص در برابر شرکت‌های بزرگ و دولت‌ها دفاع می‌کنم. من فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های سایمون فرِیرزر، بریتیش کلمبیا و آکسفورد هستم. من در حال حاضر، عضو کمیتهٔ روابط بومیان مترو ونکوور، عضو کمیتهٔ سیاست‌گذاری نورث ونکوور و رئیس کمیتهٔ نورث ونکوور در زمینهٔ مصرف مواد مخدر هستم. من همچنین به جامعهٔ خود در قالب هیئت‌مدیرهٔ کتابخانهٔ نورث ونکوور، کمیتهٔ مشورتی نورث ونکوور در زمینهٔ مشکلات افراد کم‌توان و نیز اتاق بازرگانی نورث شور، خدمت کرده‌ام.

زندگی در نورث شور یعنی بیشترین استفاده از زیبایی طبیعت. من هر شنبه و یکشنبه در مسیر پیاده‌روی گراوس گریند (Grouse Grind) راه می‌روم. وقت‌گذراندن روی آب یکی دیگر از علايق من است. این چیزی است که به من انگیزه می‌دهد تا از محیط زیستمان دفاع کنم.

من در این انتخابات نامزد شده‌ام چون مسائل و مشکلاتی که مردم اینجا با آن مواجه‌اند، همین‌طور بدتر می‌شود. از مسکن گرفته تا بهداشت و سلامت عمومی، تا بحران تغییرات اقلیمی و تا خدمات مراقبت از کودکان، کانادایی‌ها به‌دنبال برنامهٔ معنی‌داری هستند که بتوانند روی آن حساب کنند. جاستین ترودو تنها حرف می‌زند و عملی در کار نیست. و ارین اُتول حزبی را رهبری می‌کند که اصلاً حتی فکر نمی‌کند تغییرات اقلیمی مسئله‌ای واقعی است. من افتخار می‌کنم که در کنار جاگمیت سینگ ایستاده‌ام تا برای مردمی که معتقدند وضعیت بهتری هم امکان‌پذیرست، مبارزه کنم.

رئوس برنامه‌های حزب شما چیست و چرا مردم باید به شما رأی بدهند؟

به‌عنوان عضو شورای بخش نورث ونکوور، من با احزاب مختلف کار کرده‌ام تا امور به انجام برسد، اما افتخار می‌کنم که در این انتخابات به‌عنوان یک نیودموکرات و در تیم جاگمیت سینگ ایستاده‌ام. پلتفرم ان‌دی‌پی مسئلهٔ مبارزه برای بحران تغییرات اقلیمی را با توجه به ضرورت و اهمیتی که می‌طلبد، جدی گرفته است. ما اکنون برنامه‌ای معنی‌دار برای مسئلهٔ تغییرات اقلیمی نیاز داریم. اما جاستین ترودو کانادا را به‌ جایی رسانده که حالا تنها کشور در میان کشورهای G7 است که طی شش سال گذشته انتشار آلاینده‌هایش افزایش داشته است. و با خرید خط لولهٔ TMX، او آب‌ها، سواحل و زمین ما را در معرض خطر قرار می‌دهد. و درست همین هفته، ارین اُتول اعلام کرد که آغاز مجدد خط لولهٔ Northern Gateway اولویت حزب محافظه‌کار خواهد بود. جاگمیت سینگ تنها رهبری است که به کاهش انتشار آلاینده‌ها که کشور ما به آن نیاز دارد، متعهد شده است.

برنامهٔ‌ ما برای مبارزه با تغییرات اقلیمی از این قرار است:

کاهش انتشار آلاینده‌ها تا بیش از نصف میزان فعلی و رسیدن به هدف ۱٫۵ درجه که دانشمندان معتقدند برای جلوگیری از وقوع فاجعه ضروری است
حذف سوبسید سوخت‌های فسیلی یک‌بار و برای همیشه
ابطال تصمیم لیبرال‌ها برای نادیده گرفتن آلوده‌کنندگان بزرگ
ایجاد صدها و هزاران شغل با پرداخت حقوق خوب با سرمایه‌گذاری در انرژی پاک، خانه‌های مقرون‌به‌صرفه با مصرف انرژی کارآمد، حمل‌ونقل برقی، وسایل نقلیه با آلایندگی صفر
بهسازی تمام خانه‌ها در سرتاسر کشور

کانادا باید جلودار باشد، نه عقب‌مانده و کُند. ما تنها کشور در میان کشورهای G7 هستیم که میزان انتشار آلاینده‌هایش از زمان معاهدهٔ پاریس افزایش یافته است. تحت رهبری ترودو، ما در رسیدن به اهداف اقلیمیِ سال ۲۰۳۰ در میان کشورهای G7 ضعیف‌ترین‌ایم. لیبرال‌ها در مقایسه با استفان هارپر و محافظه‌کارها، به‌طور متوسط بیشتر روی سوخت‌های فسیلی هزینه کرده‌اند. به‌عنوان نمایندهٔ پارلمان، من با تمام توانم برای سیاست‌گذاری بهتر در زمینهٔ اقلیم، از سرمایه‌گذاری در مشاغل سبز تا مبارزه با گسترش خط لولهٔ TMX که هم محیط زیست و هم جامعهٔ ما را به مخاطره می‌اندازد، کار خواهم کرد.

به‌عنوان صاحب کسب‌وکاری کوچک، من همچنین از تعهدات ان‌دی‌پی در این زمینه قدردانی می‌کنم. من معتقدم که کسب‌وکارهای کوچک باید به حمایت و پشتیبانی‌ای که نیاز دارند، دسترسی داشته باشند تا بتوانند از بحران کووید-۱۹ عبور کنند تا بتوانند رشد کنند، نوآوری کنند و بتوانند در کانادا و در جهان توانمند باقی بمانند. جاگمیت سینگ در دوران کووید-۱۹ برای کمک مالی اضطراری به کسب‌وکارهای کوچک و کاهش مالیات‌های کسب‌وکارهای کوچک ایستاد، با هزینه‌های تجاری غیرمنصفانه مخالفت کرد، و برای تسهیل انتقال کسب‌وکارهای کوچک به نسل بعدی مبارزه کرد.

ان‌دی‌پی اطمینان حاصل خواهد کرد که سوبسید حقوق و اجارهٔ کسب‌وکارهای کوچک ادامه یابد تا آن‌ها بتوانند به‌طور کامل کسب‌وکار خود را بازگشایی کنند. برای کمک به بازگشت کسب‌وکارهای کوچک به فعالیتشان، ما یک امتیاز استخدامی درازمدت را لحاظ خواهیم کرد که با آن برای استخدام‌های جدید یا استخدام دوبارهٔ کارکنان پیشین،

بخشی از EI و CPP که کارفرما وظیفه دارد پرداخت کند، دولت به‌عهده بگیرد. از آنجایی که هر روز کسب‌وکارهای کوچک بیشتری به کارت‌های اعتباری و تراکنش‌های مجازی روی می‌آورند، ان‌دی‌پی با محدودکردنِ هزینهٔ مبادلهٔ مالی به ۱٪، به این هزینه‌های اضافه پایان خواهد داد. همچنین برنامهٔ ما برای دسترسی همگانی به دارو، موجب صرفه‌جویی سالانه حدود ۶۰۰ دلار به‌ازای هر کارمند در مزایای بیمهٔ تکمیلی برای کسب‌وکارها خواهد شد. در کمک به کسب‌وکارهای کوچک کانادایی برای آنکه در صحنهٔ جهانی نیز خود را نشان دهند، ما دسترسی به خدمات صادرات دولتی را ساده‌سازی خواهیم کرد تا راه‌یابی به بازار جهانی آسان‌تر باشد. ما همچنین با ارائهٔ تنها یک مرکز تماس مشخص برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، به آن‌ها کمک می‌کنیم تا روند نظارتی و پشتیبانی اداری آسان‌تر شود و صاحبان مشاغل بتوانند از وقت خود بیشتر برای رشد کسب‌وکار خود استفاده کنند.

به‌نظر شما مهم‌ترین مشکل مردم حوزهٔ رأی‌گیری شما چیست و برنامهٔ شما برای برطرف‌کردن این مشکل چیست؟

من هر شب زمانی که به در خانه‌ها می‌روم، دربارهٔ آن می‌شنوم؛ هزینهٔ مسکن که همین‌طور بالا می‌رود بی‌آنکه پایانی بر آن در چشم‌انداز باشد. لیبرال‌ها پیشینهٔ وحشتناکی در زمینهٔ مسکن دارند، پیشینهٔ شکست چرا که هزینه‌های مسکن همچنان بالا می‌رود و بالا می‌رود؛ هزینهٔ مسکن طی شش سال زمامداری دولت ترودو ۵۰٪ افزایش داشته است. ان‌دی‌پی اما برنامه‌ای دارد که با آن پول احتکارشده در مسکن را بیرون خواهد کشید و خانه‌هایی خواهد ساخت که برای مردم مقرون‌به‌صرفه باشد. وقتی من بچه بودم، پدربزرگ و مادربزرگم نزدیک ما زندگی می‌کردند. مادرِ مادر من، مادرِ‌دوم من بود که در بخش نورث ونکوور زندگی می‌کرد. بچه‌های من نیز نزدیک پدربزرگ و مادربزرگشان زندگی کردند. ارزش‌ها و سنت‌ها در خانوادهٔ ما به نسل‌‌های بعدی منتقل شده است. اما بچه‌های بالغ من با انتخاب دشواری مواجه‌اند. هزینهٔ مسکن در جامعهٔ ما در حدی‌ است که تقریباً نمی‌شود به آن فائق آمد. به‌دلیل سیاست‌های شکست‌خوردهٔ دولت در زمینهٔ‌ مسکن، من ممکن است نتوانم نزدیک نوه‌هایم زندگی کنم.

جاگمیت سینگ و ان‌دی‌پی برنامه‌ای واقعی برای مسکن مقرون‌به‌صرفه دارند، با اعمال ۲۰٪ مالیات روی خریداران خارجی، ساخت ۵۰۰٬۰۰۰ خانهٔ مقرون‌به‌صرفه؛ یک برنامهٔ واقعی. من مشتاق‌ام که از تجاربم در دولت شهری استفاده کنم و مشارکتی را که بین سطوح مختلف دولت لازم است،‌ بسازیم تا خانه‌های مقرون‌به‌صرفه را در اینجا در حوزهٔ برنابی نورث-سیمور تثبیت کنیم طوری که خانواده‌ها – شاید حتی خانوادهٔ خودم – بتوانند در کنار هم بمانند. این بالاترین اولویت است وقتی که به در خانه‌ها می‌روم، و من معتقدم که پیام ما طنین‌انداز است. هم‌اکنون رأی‌دهندگان بی‌شماری می‌دانند که ما برنامه‌ای داریم که می‌تواند شکست حزب لیبرال را در زمینهٔ مسکن مدیریت کند.

و البته تنها مسئلهٔ مسکن نیست که هزینه‌اش همین‌طور دارد بالا می‌رود. همه‌چیز همین‌طور دارد گران‌تر می‌شود، و رأی‌دهندگان بسیاری با این مشکل مواجه‌اند که ماه را به آخر برسانند. این شامل هزینهٔ داروهای نسخه‌ای نیز است. به یاد رأی‌دهنده‌ای افتادم که هفتهٔ پیش در برنابی ملاقاتش کردم؛ دختر جوانی به سن دخترم. داستان او بسیار ملموس بود. او به ما گفت که از میگرن وحشتناکی رنج می‌برد. سردردهای وحشتناکی که تمامی ندارد. درد در حدی است که او را از کارکردن و انجام امور عادی روزمره‌اش بازمی‌دارد. داروهای متداول روی او مؤثر نبوده است، و داروی خاصی که نیاز داشته هم گران بوده و هم با هیچ‌نوع بیمهٔ تکمیلی‌ای پوشش داده نمی‌شده است. زنی جوان که مجبور است بین سردردهای وحشتناک و وضعیت بودجه‌ای خراب انتخاب کند. ما به او دربارهٔ جاگمیت سینگ و برنامهٔ او برای دسترسی همگانی به دارو گفتیم. این زن حالا به ان‌دی‌پی رأی می‌دهد.

شلیک به PS752 یک جرم وحشتناک ناگفتنی بود، و تلاش اولیهٔ رژیم ایران برای لاپوشانی این تراژدی به همان اندازه هشداردهنده و جنایتکارانه بود. و با وجود اینکه دستگیری‌هایی در این رابطه صورت گرفته است، ما هنوز بسیار از دادخواهی برای قربانیان و خانواده‌هایشان فاصله داریم.

اینجا در کانادا، واکنش دولت کانادا در بهترین حالت بروکراتیک بود، و بیشتر رسانه‌ها را هدف قرار داد تا انسان‌هایی که از غم ازدست‌دادن عزیزانشان در رنج بودند. این زمان اظهار همدردی، برای گفت‌وگویی معنی‌دار و برای شفافیت بود. در عوض، عملکرد آقای ترودو و وزرا و کارکنان کلیدی‌اش از طریق «نکته‌گزینی در گزارش‌های رادیویی و تلویزیونی» و مسائل پیش‌پاافتاده ارائه شد و خانواده‌ها را بدون پاسخ و با گره‌گشایی ناچیز به حال خود رها کردند. بنابراین جای تعجب نیست که وقتی تحقیقات به پایان رسید و بالاخره گزارش منتشر شد، آن خانواده‌ها مانده بودند که: دادخواهی چه شد؟

صادقانه باید بگویم، من امکان ارائهٔ‌ پاسخی سیاسی به این سؤال را ندارم. این مسئله بیشتر موضوعی مربوط به شرافت انسانی، درک و شفقت و همدردی است. و از آن منظر، چطور ما می‌توانیم تمام سعیمان را در ارائهٔ دادخواهی‌ای که خانواده‌ها به‌دنبالش‌اند، بکنیم؟ این با صحبت مستقیم با خانواده‌ها و در مقیاسی وسیع‌تر با جامعهٔ ایرانی-کانادایی آغاز می‌شود. آن‌ها به‌دنبال پاسخ‌اند، اما آن‌ها همچنین نیاز دارند که شنیده بشوند و به آن‌ها گوش داده شود. بعد، به‌عنوان یک ملت، ما نمی‌توانیم کتاب این موضوع را ببندیم و به کار خود ادامه بدهیم، کانادا باید به‌طور جدی تحریم‌هایی را علیه رژیم ایران، که به‌طور بروکراتیک تقصیر را پذیرفته اما هیچ مسئولیتی نمی‌پذیرد، اتخاذ کند. در نهایت کانادا باید برای کشورمان و خانواده‌ها در سیستم قضایی بین‌المللی درخواست جبران خسارت کند.

این مسیری است که جاگمیت سینگ دنبال خواهد کرد، مسیری که من آن را کاملاً حمایت خواهم کرد. راهی که نشان از احترام، یکپارچگی و همبستگی در قبال مردم و کشور دارد.

آئین‌نامه‌ها و مقررات جاری و نحوهٔ اجرایی‌کردنِ آن‌ها به‌نظر می‌رسد که به‌طور ناعادلانه‌ای ایرانی-کانادایی‌ها را هدف قرار داده است. مردم اینجا، افرادی مانند دانشجوها و کارکنان معمولی، به من می‌گویند که آن‌ها وقتی می‌خواهند مبلغ نسبتاً کمی را جابه‌جا کنند، با کنترل‌های امنیتی بی‌موردی مواجه می‌شوند.

من اگر انتخاب بشوم، تمام توانم را به‌کار خواهم گرفت تا جریان پول خون را در کانادا متوقف کنم. همچنین، ما باید به این استاندارد دوگانه پایان دهیم. مردم عادی نباید بهای گردش پول خونی را که مجرمان در خفا جابه‌جا می‌کنند، بپردازند. روشن است که قوانین جاری کار نمی‌کند و دولت گذشته – چه لیبرال چه محافظه‌کار – توهم اجرایی‌کردن را در مقایسه با مقابلهٔ واقعی با مشکل انتخاب کرده‌اند.

ترودو درست در روزی که کابل به دست طالبان افتاد، اعلام انتخابات کرد، که همین خود نشان می‌دهد اولویت‌های او در رابطه با افغانستان کجا قرار دارد. و این واقعیت که آن‌ها را درست موقعی که بیش‌از‌همیشه به ما نیاز داشتند، به حال خود رها کردیم، نکتهٔ دیگری است که شکست مداخلات کانادا را در افغانستان نشان می‌دهد.

طی چند دههٔ گذشته، کانادا در رابطه با افغانستان و مردمش قصور ورزیده است. و اکنون وقتی که آن‌ها دوباره به ما نیاز دارند، ترودو اهدافی غیرواقعی برمی‌گزیند. او می‌گوید که به ۲۰٬۰۰۰ پناهجو کمک خواهد کرد، اما تنها ۳٬۷۰۰ نفر از آنان چنین کمکی دریافت می‌کنند. به آن میزان که باید، کاری انجام نشده تا خانواده‌هایی که در کانادا هستند و نگران عزیزانشان‌اند که در افغانستان گیر افتاده‌اند، قوت قلب بگیرند.

ما ندیده‌ایم که دولتمان موضع قاطعی بگیرد. حقوق بشر مفهومی جهانی است و ما وجداناً نمی‌توانیم طالبان را که به حقوق زنان و آزادی مطبوعات اعتقادی ندارد، به‌عنوان دولت به رسمیت بشناسیم. ترودو این را تأیید می‌کند،‌ اما وزیر امور خارجه‌اش، مارک گارنو، چیزی را رد نمی‌کند و ادعا دارد که فعلاً «روزهای نخست» است و ما باید «صبر کنیم و ببینیم».

کمترین کاری که ما می‌توانیم بکنیم این است که از حقوق بشر، حقوق زنان، و آزادی مطبوعات حمایت کنیم. ما باید در قبال مردم افغانستان بهتر عمل کنیم و من به آن متعهدم. صدور مجوز‌های موقت (Granting Temporary Permits) با مدارک سفر موقت همچنان سریع‌ترین راه موجود برای رساندن مردم به ساحل امنیت است، و این شروع خوبی است. به‌علاوه، در کمک به آن‌هایی که به ارتش کانادا کمک کرده‌اند، ما همچنین از دولت خواسته‌ایم که این پشتیبانی را به فعالان حقوق بشر در افغانستان و نیز افغان‌هایی که اعضای خانواده‌شان در کانادا هستند و برخی از آن‌ها پیش از این برای مهاجرت اقدام کرده‌اند، گسترش دهد.

کانادا همچنین باید اذعان کند که افغان‌ها در حال حاضر و در این دوران پرآشوب، با مشکل دریافت مدارک لازم برای سفر، از جمله ویزای معتبر، مواجه‌اند. بسیار لازم است که دولت کانادا، حتی در مدتی که موقتاً تا پایان برگزاری انتخابات زمام امور را در دست دارد،، در چنین زمانی از لزوم ارائهٔ مدارک چشم‌پوشی کند و بلافاصله TRP و مدارک لازم برای سفر را برای آن‌ها فراهم نماید. وقتی که آن‌ها به‌سلامت به کانادا برسند، ما بعد می‌توانیم اوراق لازم، از جمله فرم‌های درخواست مهاجرت یا دیگر امکانات اقدام برای پناهندگی، را به انجام برسانیم.

^۱قانون سامری نیکو (به انگلیسی: Good Samaritan law) به مجموعه قوانینی اطلاق می‌شود که مسئولیت و دِین شخصی افرادی را که برای امداد افراد آسیب‌دیده در سوانح و حوادث می‌شتابند، کاهش می‌دهد و از آن‌ها در مقابل آسیب‌های مضاعفی که به آسیب‌دیدگان وارد می‌آورند، حمایت قانونی می‌کند. رواج این قوانین در کشورهای مختلف متفاوت است و حکومت‌های برخی کشورها پایبند این قانون هستند، ولی برخی کشورها این قانون را نپذیرفته‌اند. منبع: ویکی‌پدیا

^۲دو روح (به انگلیسی: Two-Spirit) اصطلاحی است برای بومیانی که یکی از نقش‌های جنسیتی مختلط سنتی جوامع بومی آمریکا را داشتند. «دو-روح» اصطلاحی چتری است و پیش‌تر از رواج آن از اصطلاح فرانسوی (berdache) استفاده می‌شد. جنسیت سوم از نظر تاریخی به شکل دو-روح تجسم پیدا می‌کند، از جمله انجام کارها و پوشیدن لباس‌های هم مردانه و هم زنانه. زنان و مردان دو روح در بیش از ۱۳۰ قبیله در سراسر آمریکای شمالی ثبت شده‌اند.