نمایندهٔ رسانهٔ همیاری: سیما غفارزاده – ونکوور
پیاده‌سازی و برگردان: مریم عابدی – ونکوور
کنگرهٔ ایرانیان کانادا شنبهٔ گذشته ۲۲ ژوئیه (جولای) از چارلز انگس (Charles Angus)، یکی از چهار کاندیدای مرحلهٔ نهایی انتخاب رهبر حزب دموکراتیک نوین کانادا، برای دیدار و گفت‌وگو با اعضای رسانه‌های فارسی‌زبان کانادا در زمینهٔ سیاست‌های داخلی و خارجی و نیز دغدغه‌های ایرانیان مقیم کانادا، دعوت به‌عمل آورد.
در این نشست، ابتدا پویان طبسی‌نژاد، رئیس بخش سیاست‌گذاری کنگرهٔ ایرانیان کانادا، ضمن خوشامدگویی به همه، خطاب به چارلز انگس اظهار خشنودی کرد که مذاکرات خوبی پیش از آن نشستِ رسانه‌ای داشته‌‌اند و اولویت‌ها را به بحث و گفت‌وگو نشسته‌اند. وی همچنین ابراز امیدواری کرد که این، آغازی برای ارتباط حزب ان‌دی‌پی با جامعهٔ ایرانی-کانادایی باشد. او سپس از رسانه‌ها، که برخی حضوری و برخی نیز از راه دور از طریق تلفن در آن نشست شرکت کرده بودند، خواست تا سؤالات خود را مطرح کنند.
سعید سلطان‌پور از «ایرکا نیوز» در استان انتاریو: اگر شما به‌عنوان رهبر حزب ان‌دی‌پی انتخاب شوید، آیا به منطقهٔ خاورمیانه خواهید رفت؟ آیا به تک تک کشورهای آن منطقه سر خواهید زد تا مطمئن شوید که کانادا نقش مثبتی در آنجا ایفا می‌کند؟
چارلز انگس: ممنون برای این سؤال. برای شروع مایل‌ام اشاره کنم که من احترام فراوانی برای نقش مثبتی که کامیونیتی ایرانی در کانادا دارد، قائلم. یک کامیونیتیِ مترقی که در هنر، علم و کسب‌وکار در این کشور مشغول‌اند و به‌عنوان نیودمکرات‌ها، ما نیاز داریم که با آنان بیشتر در ارتباط باشیم و آنان را به مشارکت بطلبیم. این اصل بنیادی‌ای است که من برای ساختنِ پل و ارتباط با کامیونیتی‌ها به آن معتقدم.
از نظر سیاست خارجی، ما نیاز داریم که اعتبار کانادا را در سطح جهانی به‌عنوان واسطه‌ای که ارمغان‌آور صلح است، بازیابیم. از ابزار دیپلماتیک استفاده کنیم و روابط بهتری در خاورمیانه بسازیم. و در این زمینه، برای من بسیار مهم و نگران‌کننده است که در حال حاضر کانادا دومین تأمین‌کنندهٔ اصلی سلاح در خاومیانه است. تصور نمی‌کنم این، بتواند نمایانگر ارزش‌های کانادا باشد. من می‌خواهم نقش مثبتی داشته باشم و پلی بسازم برای ارتباط با هر یک از کامیونیتی‌ها در خاورمیانه. اینکه آیا شخصاً پیش از انتخابات آینده به آنجا خواهم رفت، با توجه به حجم کاری که در حال حاضر در اینجا داریم، بعید می‌دانم چنین چیزی ممکن باشد، ولی حتماً تلاش خواهم کرد که تیم سیاست خارجه کاملاً روی این موضوع اشراف داشته باشند و کار کنند و با کامیونیتی‌های مختلف ارتباط برقرار کنند. اما اگر نخست‌وزیر بشوم، قطعاً به خاورمیانه خواهم رفت.
سعید سلطان‌پور: طی ۱۲ سال گذشته، عملکرد وزارت امور خارجهٔ کانادا بسیار ضعیف بوده، چون طیِ این سال‌ها هارپر همواره وزرای بی‌تجربه‌ای را برای این مسئولیت گماشته است. الان هم که وزیر امور خارجه بسیار جوان است و در سطح بین‌المللی کم‌تجربه. شما چگونه می‌خواهید آسیبی را که به سیاست خارجی کانادا وارد آمده است ترمیم کنید؟
چارلز انگس: فکر می‌کنم اولین قدم این باشد که ما به فکر پل ارتباطی با کشورهای منطقه باشیم و به آن‌ها بگوییم که نقش ما چیزی نیست جز اطمینان از برقراری حقوق بشر و عدالت، برقراری مجدد ارتباط با جنبش‌های مترقی در ایران، کار بر روی معضل صدور سلاح از کانادا به منطقه، بازسازی غزه و… می‌خواهم که بتوانیم نقش مثبتی در منطقه داشته باشیم. من احترام فوق‌‌العاده‌ای برای هلن لَوِردییِر (Hélène Laverdière)، منتقد وزارت امور خارجه، قائلم. او تجربهٔ بسیار خوبی در روابط دیپلماتیک دارد چون برای سال‌های متمادی این کار را انجام داده است. من اطمینان کامل به او دارم. ما باید کاری کنیم که چهره‌ٔ بین‌المللی‌مان همانی باشد که کانادایی‌ها می‌خواهند؛ پیکِ صلح در جهان، تا تنش را در جهان علی‌الخصوص در خاورمیانه هرچه کمتر کنیم و طبعاً ما تمام توانمان را در این راه به‌کار خواهیم گرفت.
پویان طبسی‌نژاد: آیا مایل‌اید در این فاصله که منتظریم ناصر مشهودی به جلسه برسد، به‌کوتاهی بفرمایید که نظرتان دربارهٔ جلسهٔ‌مان چه بود؟
چارلز انگس: مایل‌ام از کنگره تشکر کنم برای دعوت از من برای شرکت در این بحث، بحث بسیار مثبتی بود. حزب دموکرات نوین باید که نقش بهتری در شرکت‌دادنِ کامیونیتی ایرانی-کانادایی داشته باشد؛ ما باید دربارهٔ ارزش‌های مشترکمان صحبت کنیم، دربارهٔ سیاست‌های مترقی‌مان در ارتباط با خانواده‌هایی که می‌آیند اینجا، اینکه آن‌ها کاملاً به‌لحاظ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فعال باشند و چه نقشی حزب دموکرات نوین در آن دارد. من تصور می‌کنم این آغاز کار است. ما اینجا هستم که گوش بدهم و یاد بگیرم و مشارکت داشته باشم. و من در اینجا به‌عنوان رهبر حزب و نخست وزیر آینده، نقش خودم را سازندهٔ پل می‌دانم [پل ارتباطی میان حزب و کامیونیتی ایرانی].
در مورد ارزیابی مدارک و برخی مشکلات دیگر صحبت شد، از نظر من این‌چنین نباید باشد که مهاجران به اینجا بیایند و در جامعه مشارکت کنند، به امید فردای بهتری برای نسل بعدی‌شان، اما احساس ناامنی بکنند. این‌ها تلاش می‌کنند تا نسل بعدی از آن منتفع شود، ولی می‌بینیم که با عدم امنیت اقتصادی مواجه‌اند و پیداکردن کاری ثابت و نامتزلزل امر دشواری‌ست. ما باید روی معضل‌های اقتصادی و امنیت خاطر جامعه کار کنیم. ما باید در جهت قول‌هایی که به جامعه در ارتباط با محیط زیست داده‌ایم – به‌سببِ تعهداتمان نسبت به کرهٔ زمین – کار کنیم. ما باید با جامعهٔ ایرانی-کانادایی از نزدیک کار کنیم و آن‌ها را در ایجاد دولتی مترقی و چندفرهنگی، شریک خودمان بدانیم. من باور دارم حزب دموکرات نوین مسیری طبیعی برای رسیدن این هدف است و من فکر می‌کنم ما در گذشته به اندازهٔ کافی در این جهت کار نکرده‌ایم و به حرکت‌ها و جنبش‌های مردمی آن‌چنان که باید نزدیک نشده‌ایم. و همچنان معتقدم که باید پلی بزنیم میان خودمان و کامیونیتی‌ها برای دستیابی به این اهداف.
مشهود ناصری از «سلام تورنتو» در استان انتاریو: با نگاهی به نظرسنجی دربارهٔ محبوبیت احزاب در سطح کشور، می‌بینیم که حزب ان‌دی‌پی ۱۱٪، حزب لیبرال ۴۳٪ و باقی حزب محافظه‌کار… تا انتخابات آینده سه سالی باقی مانده است، اما با توجه به تجربهٔ شما در انتخابات گذشته و این واقعیت که بسیاری از هواداران شما به سمت لیبرال‌ها رفتند، شما به‌عنوان رهبر بالقوهٔ حزب ان‌دی‌پی فکر می‌کنید برای بازیابیِ اعتبار و تصویر واقعی ان‌دی‌پی، چه‌کار خواهید کرد؟
چارلز انگس: واقعیت این است که برای حزبی که دوسال است بدون رهبر مانده، من اعتقادی به آن اعداد و ارقام ندارم. اتفاقی که در سال ۲۰۱۵ افتاد این بود که مردم به‌معنای واقعی از هارپر و سیاست‌هایش خسته و کلافه شده بودند و به‌هر طریقی می‌خواستند او را کنار بزنند. ما در ۳۰ روز می‌توانستیم آن انتخابات را ببریم، اما در ۷۸ روز تخلیهٔ انرژی شدیم؛ این را من می‌فهمم. جنبهٔ مثبت نتیجهٔ آن انتخابات را من به این شکل می‌بینم که مردم معتقد بودند که جاستین ترودو قرارست کانادایی مترقی‌تر، آزادتر و عادلانه‌تر برایشان به ارمغان آورد و این بود که او را انتخاب کردند. این بدان مفهوم نیست که برنامه‌های جاستین ترودو از برنامه‌های ما مترقی‌تر است، ما نیز برنامهٔ بسیار مترقی‌ای داشتیم، اما من فکر می‌کنم جاستین کانادایی‌ها را سرِ غیرت آورد و تکانشان داد. کاری که ما نکردیم. من این را به‌عنوان جنبهٔ مثبت قضیه می‌بینم که نشان می‌دهد کانادایی‌ها خواستار جامعه‌ای عادلانه‌ترند. اما آنچه من از زمان انتخابات تا به الان به‌واقع دیده‌ام، این است که آن قول‌های خوب تبدیل به شعار شد. شما نمی‌توانید با سلفی و در اختیارقراردادنِ فرصت‌های عکاسی یک ملت را رهبری کنید. شما باید کار انجام بدهید، باید کار را به نتیجه رسانده و تحویل بدهید. قول ایشان در رابطه با اقوام اولیه، رسوایی و فضاحت ملی، در حد قول مانده و برای آن کاری نشده است، قول‌هایش در رابطه با محیط زیست؛ هیچ کاری انجام نداده است. او قول داده بود برای عامهٔ کانادایی‌ها کار کند، در حالی‌که می‌بینیم خصوصی‌سازی‌ها ادامه دارد و توان عامهٔ مردم همین‌طور دارد کم و کم می‌شود. آقای ترودو قول زیاد می‌دهد ولی در عمل هیچ کاری انجام نمی‌دهد. برای انتخابات ۲۰۱۹، تصور می‌کنم کانادایی‌ها صدایی معتبر، موثق و قابل اعتماد می‌خواهند. من با مردم صحبت خواهم کرد و به ایشان خواهم گفت که شما دولتی نیاز دارید که حقوق بازنشستگی، شغل و عدالت در دستور کارش باشد. در انتخابات ۲۰۱۹، ما دیگر اشتباه دورهٔ قبل را نخواهیم کرد. ما دیگر ساختار تیمی از بالا به پایین نخواهیم داشت، بلکه ما باید تیم‌هایمان را بیاوریم به میان مردم و با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم. بنابراین من فکر می‌کنم انتخابات ۲۰۱۹چ، انتخاباتی بسیار شورانگیز خواهد بود و شما حزب دموکرات نوینی بسیار پویا و فعال را شاهد خواهید بود.
آرش خارابی از «ایران ستار» در استان انتاریو: سؤال من از شما این است، به مردم چه وعده‌هایی خواهید داد که قطعاً قادر به عمل به آن‌ها باشید؟ خصوصاً به کانادایی‌های ایرانی‌تبار، که همان‌طور که به‌خوبی می‌داند، به حاشیه رانده شده‌اند.
چارلز انگس: نخست خاطرنشان خواهیم کرد که خدمات کنسولی دوباره برقرار شوند، سرویس‌های بانکی از سرگرفته شوند، مورد هدف قراردادن کانادایی‌های ایرانی‌تبار در امور بانکی قابل قبول نیست. همچنین باید نقش سازنده و پیشرویی که ایرانیان در جامعه دارند را به سایر کانادایی‌ها نشان دهیم و یادآوری کنیم. ایرانی‌ها در تمام بخش‌های علم، فرهنگ و هنر، اقتصاد و تجارت نقش پررنگی ایفا می‌کنند. در این‌صورت، در مجلس هم ایرانیان نه تنها از سوی حزب دموکراتیک نوین، بلکه از سوی همه حمایت خواهند شد.
مورد دیگر این است که من مانند همین حالا که اینجا هستم تا حرف‌های شما را بشنوم و بحث و گفت‌وگو کنیم و از دل نظرات و خواسته‌ها تصمیم بگیریم، این روند ادامه خواهد داشت؛ حزب ان‌دی‌پی، به رهبری من، برای ایرانی‌ها شریک سیاسی خوبی خواهد بود.
سیما غفارزاده از «رسانهٔ همیاری» در استان بریتیش کلمبیا: آیا فکر می‌کنید بودن در لیست کشورهای حامی تروریسم لیست مفید و مؤثری است؟ اصولاً بر چه اساس و مبنایی نام کشورها در این لیست قرار می‌گیرد؟ آیا این لیست در حال حاضر از دید شما منصفانه است؟ به‌نظر شما بودنِ نام ایران در لیست و نبودن نام کشوری مانند عربستان سعودی چه توجیهی دارد؟
چارلز انگس: من فکر می‌کنم لیست فعلی معایب عمده‌ای دارد. دولت فعلی ما با عربستان سعودی روابط نزدیکی دارد و به آن‌ها اسلحه می‌فروشد. ما پشتیبان منافع عربستان سعودی هستیم، در حالی‌که ارتباط و وابستگی عربستان سعودی با تروریسم بین‌المللی بسیار واضح و روشن است. من موضوع لیست کشورهای حامی تروریسم را مجدداً بررسی خواهم کرد، از دریچهٔ حقوق بشر، بر اساس حقایق و نه حرف و کلام. این لیست در حال حاضر قابل اتکا نیست و از کانادا بیش از این انتظار می‌رود.
مشهود ناصری: آیا بودن در لیست کشورهای حامی تروریسم، به‌لحاظ قانونی تأثیری بر برقراری مجدد خدمات کنسولی دارد؟ آیا بودن در این لیست برای ایجاد هرنوع ارتباطی ایجاد اشکال نمی‌کند؟ نظرتان در این مورد چیست؟
چارلز انگس: در حال حاضر دولت کانادا با عربستان سعودی ارتباط بسیار نزدیکی در همهٔ زمینه‌ها دارد، در حالی‌که ایرانی‌ها به خدمات اولیه و پایه‌ای مورد نیازشان هم دسترسی ندارند. این قابل درک نیست. پیش از هرچیز، موضوع برقراری مجدد خدمات کنسولی، اینکه ایرانی‌ها بتوانند به خدمات مورد نیازشان دسترسی داشته باشند و نیز مسئلهٔ مشکلات بانکی ایرانی‌ها و دانشجویان خارجی ایرانی، به‌نظر من مسئلهٔ منافع جامعهٔ ایرانی-کانادایی است و ما باید این منافع را محافظت کنیم. اما رابطهٔ دولت کانادا با دولت ایران، این رابطه بر اساس پایبندی به پیمان منع تولید و گسترش سلاح‌های هسته‌ای و بر اساس حقوق بشر و گفت‌وگوها و موضوعات مورد بحث خواهد بود، اما اولویت نخستین من بر این خواهد بود که ایرانیان هم مانند سایر ملیت‌ها از خدمات پایه و اولیه که برای سایرین بدیهی قلمداد می‌شود، برخوردار شوند. نمی‌دانم چرا دولت کانادا ایرانیان را بدین شکل هدف قرار داده است. این منصفانه نیست و ما آن را تغییر خواهیم داد.
آرش خارابی: من تجربه‌ای را با شما در میان می‌گذارم، این سؤال نیست. من برای تأئید و مهر و امضاء کردن برگه‌ای به واشینگتن سفر کردم. برایم ۶۰۰ دلار تمام شد. همچنین چون پروازها کنسل شدند، ما به مدت ۳ روز آنجا ماندگار شدیم. همچنین حساب بانکی مادر من از سال ۲۰۱۲ تا کنون فریز شده است. چرا که من ۶۰۰۰ دلار به حساب او واریز کردم. هیچ پولی از هیچ‌جای دیگری جز از سوی من به آن حساب ریخته نمی‌شد، اما آن حساب بسته شده است. این‌ها مسائلی است که به‌وضوح به شما نشان می‌دهد ما در چه وضعیتی به‌سر می‌بریم. ما احساس می‌کنیم که شهروند نیستیم، چون انگار هیچ‌کس گوش نمی‌دهد، هیچ‌کس اهمیت نمی‌دهد.
چارلز انگس: متأسفم. ما باید با مردم بیشتر نزدیک و مرتبط باشیم. اگر کسی پول را برای هدفی غیرقانونی و خطرناک به دیگری واریز کند، تشخیص و جلوگیری از این موضوع، بر عهدهٔ بانک است. اما اگر تنها دلیل ممانعت بانک با انتقال پول ملیت ایرانیِ فرد باشد، این کار اصلاً صحیح نیست و کانادایی هم نیست. من به‌خاطر دارم که در سال ۲۰۱۲ این موضوع مطرح شد و مردم متحیر شدند. من فکر می‌کردم این معضل تا به‌حال حل و برطرف شده باشد. اما حل نشده است. برای همین است که در مجلس به یک گروه اپوزیسیون قوی نیاز داریم که این مسائل را مطرح کند و برای جوامع مهاجر با نابرابری‌ها مخالفت کند و اگر خواسته‌ای عملی نیست، طرح نماید. منصفانه بودن همه‌چیز در وهلهٔ اولِ اهمیت قرار دارد. خواستهٔ شما خواسته‌ای نیست که دیگران از آن برخوردار نباشند. رابطهٔ ما به‌گونه‌ای خواهد بود که چنین مواردی را مطرح کنیم و این‌گونه مشکلات را برطرف کنیم.
سعید سلطان‌پور: شما گفتید که در سال ۲۰۱۹ کارزار انتخاباتی بسیار فعالی برای ان‌دی‌پی خواهید داشت. من در ۳۰ سال گذشته عملاً هرگز ندیدم یکی از رهبران ان‌دی‌پی به جمع مردم حوزهٔ انتخابی‌ای که در آن برنده نمی‌شدند، برود. این را چطور توجیه می‌کنید؟ آیا از برنی ساندرس در امریکا یاد گرفتید؟ چگونه می‌خواهید با همهٔ این ملیت‌ها در ارتباط باشید؟ سایر ملیت‌ها تنها ۲۰ ثانیه صحبت شما را می‌شنوند و بس. بسیاری از مردم گروه‌های اقلیت مانند ایرانیان، هندی‌ها، چینی‌ها و سایر ملیت‌ها، هرگز کانال‌های سی‌بی‌سی و امثال آن را تماشا نمی‌کنند. چطور می‌خواهید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید؟ تأثیر این ملیت‌ها، خوب یا بد، در انتخابات بسیار زیاد است. در این‌باره چه فکر می‌کنید؟ ان‌دی‌پی همیشه می‌‌گوید تعداد نماینده‌ها زیاد نیست و وقت کم است و امکان این دیدارها فراهم نیست. در طول مدت ۴ سال نمایندگان مجلس باید با مردم در ارتباط باشند تا در شب انتخابات از آن نتیجه بگیرند.
چارلز انگس: سؤال خوبی است. ما باید به ایجاد یک ارتباط قوی با مردم پایبند باشیم. یک حرکت سوسیال دموکرات باید از پایین به بالا انجام شود و نه بالعکس. ما برای این فعالیت‌ها در بین این ملیت‌ها و از بین خود مسلمان‌ها برنامه‌ریز داریم. آن‌ها می‌دانند در جامعه‌شان چه می‌گذرد و با ما در ارتباطند. به‌عنوان مثال رابطهٔ من با بومیان، که البته نباید رابطهٔ بین یک عضو حزب ان‌دی‌پی با آن‌ها محسوب شود، چون عملاً تا آن زمان هیچ‌کس به سراغ آن‌ها و میان جمع آن‌ها نرفته بود. من وقت زیادی با آن‌ها گذراندم، با آن‌ها ارتباط برقرار کردم و اطمینانشان را جلب کردم. این یکی از دلایلی است که توانستم کرسی‌ام را در پارلمان حفظ کنم. زمانی که تب ترودو همه‌جا را درنوردید، اما وقتی به منطقهٔ بومیانی که من با آن‌ها در ارتباط بودم رسید، متوقف شد. همهٔ گروه‌ها به من رأی دادند، در واقع حتی رکورد تعداد آراء شکسته شد. بنابراین من اهمیت ایجاد رابطه با مردم را درک می‌کنم. چون این ارتباط توانایی مقابله با هر نوع سونامی سیاسی را به ما خواهد داد. ما قبلاً در این زمینه فعال نبوده‌ایم. این موضوع مهمی است. اما این کار را انجام خواهیم داد. به‌همین دلیل وقتی برای این مصاحبه دعوت شدم، پاسخ مثبت دادم تا درها گشوده شوند.
مشهود ناصری: اگر وجود ایران در لیست کشورهای حامی تروریسم مانع برقراری مجدد خدمات کنسولی می‌شود، آیا حاضرید ایران را از لیست این کشورها خارج سازید؟ اما چرا تنها خدمات کنسولی؟ چرا خدمات کامل سفارت نه؟
چارلز انگس: من مایل به برقراری روابط کامل دیپلماتیک هستم. هنوز موضعم را در قبال کشورهای حامی تروریسم اعلام نکرده‌ام. در این مورد باید اول با تیم امور خارجه گفت‌وگو کنم. اولویت من در وهلهٔ اول برقراری روابط کنسولی است و سپس سایر روابط دیپلماتیک، به طوری‌که کانادا بتواند با همهٔ ملیت‌هایی که ریشه در خاورمیانه دارند رابطهٔ مثبتی داشته باشد. و این با برقراری روابط کامل دیپلماتیک انجام‌پذیر است. پس از آن می‌شود در میان این ملیت‌ها اطمینان به‌وجود آورد و کانادا می‌تواند در این زمینه نقش مثبتی ایفا کند. اگر من نخست‌وزیر باشم نقش بسیار مؤثرتری ایفا خواهم کرد و اعتبار بیشتری برای کانادا به‌دست خواهم آورد. کانادا در حال حاضر اعتبار خود را تا حد زیادی از دست داده است.
سیما غفارزاده: اگر به عنوان رهبر حزب ان‌دی‌پی انتخاب شوید، در قبال سیستم انتخاباتی فعلی (سیستم اکثریتی) چه خواهید کرد؟ آقای ترودو وعده داده بود که انتخابات سال ۲۰۱۵ آخرین انتخابات کشور است که با این سیستم انجام می‌شود. این وعده را آقای ترودو عملی نکرد. شما در این مورد چه خواهید کرد؟
چارلز انگس: آقای ترودو عهدشکنی کرد. وی وعده داده بود که انتخابات گذشته آخرین انتخابات با سیستم حداکثری باشد. این یک موضوع اساسی بود که او در موردش با کانادایی‌ها عهدشکنی کرد و اعتمادشان را از بین برد. ما یک سیستم انتخاباتی تناسبی نیاز داریم تا مجلس بیشتر مسئول باشد، تا واقعاً خانهٔ مردم باشد. من طرفدار سرسخت سیستم تناسبی هستم، اما در هر منطقه بالانس‌هایی لازم است، چون تنها بر اساس تعداد جمعیت نماینده نداریم، بلکه مثلاً بومیان و مردمی که نژادشان با بومیان درآمیخته نیز در مجلس نماینده دارند. اما از خود مجلس هم باید بیش از این در قبال این موضوع انتظار پاسخگویی داشت؛ ما سیستم پارلمانی فعال‌تری لازم داریم. این‌ها برای من در اولویت‌اند.
پویان طبسی‌نژاد: با تشکر از چارلی و تمام شرکت‌‌کنندگان