ناصر زراعتی – سوئد استاد نفَسِ آخر را که کشید، ما شاگردان همه بالاسرش بودیم.  هنوز چشم‌هاش را نبسته بودیم که زنگ درِ خانه به‌صدا درآمد. یکی‌مان رفت در را باز کند. پلک‌هاش را بسته بودیم و داشتیم دست‌های بی‌جانش را که هنوز کاملاً سرد نشده بود، روی سینه‌اش می‌گذاشتیم که صداها را شنیدیم: ـ لا اله الا الله! اوّل، دو آخوند جوان وارد شدند: یکی عمامّه‌سیاه و دیگری عمامّه‌سفید. هر دو عبای نازکِ کرِم‌رنگ…

مهرخ غفاری مهر – ونکوور «زندگی برای هر دو جنسیت، در این‌موقع به هر دو آن‌ها نگاه می‌کردم که شانه‌به‌شانه در پیاده‌رو در حرکت بودند، طاقت‌فرسا و دشوار است، مبارزه‌ای همیشگی است. مستلزم شهامت و قدرت عظیمی است. شاید برای ما موجودات اسیر وهم و خیال بیش از هر چیز مستلزم اعتمادبه‌نفس است. بدون اعتمادبه‌نفس مثل بچه‌های شیرخواره‌ایم. ولی چگونه می‌توانیم این کیفیت نامحسوس را که در عین حال این‌قدر باارزش است به‌سریع‌ترین روش به‌وجود آوریم؟…

برگرفته از کتاب گلگشت خاطرات، نوشتهٔ زنده‌یاد ایرج پزشک‌زاد* (متن از روی نوار پیاده شده است) – خانم‌ها، آقایان. با سلام، بنده خدمتگزار شما خردیار، به‌نام انجمن فرهنگی گوهر سخن، از تشریف‌فرمائی‌تان به این مجلس سپاسگزاری می‌کنم. به‌طوری که می‌دانید، یکی از برنامه‌های انجمن ما، در جهت اشاعه و ترویج ادب و فرهنگ ایران‌زمین، ادای احترام و بزرگداشت ادبا و شعرا و هنرمندانی است که ما را ترک کرده‌اند و در این زمینه جلسات متعددی…

مسعود سخایی‌پور، LJI Reporter – ونکوور ظهر روز شنبه، هجدهم دی ماه ۱۴۰۰ برابر با ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲ بکتاش آبتین، شاعر، فیلم‌ساز، و عضو برجستهٔ کانون نویسندگان ایران درگذشت. در بخشی از بیانهٔ کانون نویسندگان ایران که به‌‌همین مناسبت در همان روز ۱۸ دی‌ماه منتشر شد، آمده است: «بکتاش آبتین روز ۱۲ آذر ماه با علائم آشکار کرونا به بهداری زندان اوین مراجعه کرد و تا سه روز بعد از آن بدون دریافت هیچ درمانی…

سیما غفارزاده – ونکوور چهارشنبهٔ هفتهٔ گذشته، ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ایرج پزشک‌زاد، نویسنده و طنزپرداز بنام ایرانی، در سن ۹۴ سالگی در شهر لس آنجلس آمریکا درگذشت. پزشک‌زاد در سال ۱۳۰۶ از پدری پزشک و مادری معلم در تهران به دنیا آمد. پدرش حسن پزشک‌زاد و مادرش شاهزاده فکری ارشاد، دخترِ مؤیدالممالک فکری ارشاد، نمایشنامه‌نویس و روزنامه‌نگار عهد مشروطه و صاحب روزنامهٔ صبح صادق و روزنامهٔ ارشاد، بود. معزدیوان فکری، هنرپیشه، کارگردان و نویسندهٔ سینمای ایران…

مینا احمدی – ایران ۱ قفس از آفتاب پر می‌شود میله‌های زندان از سایه‌ها هر کدام شعری است نانوشته! چطور بگویم، حالت خوب است  وقتی گلوله می‌بارد به‌جای باران چگونه بدن زنانه بر خشکی گودال سرخ بی‌حس می‌شود.   ۲ چگونه می‌شود زمستان چهل‌ساله شود؟ بهار را در آستانهٔ ورودش به دروازهٔ شهر جادو کنند؟! من اما، باور ندارم که دلتنگ بهار باشم و هر بهار آغاز زمستانی دیگر باشد!   ۳ از جهانی که…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران از لحظه‌ای که سوار ماشین می‌شود، دستمال دستش است و دارد گریه می‌کند. اشک‌هایش بی‌آنکه بند بیایند همین‌طور جاری‌اند. هر چند ثانیه یک‌بار می‌گوید ببخشید و توی دستمالش فین می‌کند. سر و وضع بسیار شیکی دارد. پالتو و چکمه‌هایش جار می‌زند که از برندهای معروف و گران‌اند. وسط هق‌هق‌هایش می‌گوید: «ببخشید. حالم خیلی خیلی بد است. نمی‌توانم. دست خودم نیست….

مهرخ غفاری مهر – ونکوور از بهرام صادقی (دی‌ ۱۳۱۵- آذر ۱۳۶۳) یک داستان بلند به‌نام ملکوت و یک مجموعه‌داستان کوتاه به‌نام سنگر و قمقمه‌های خالی به جای مانده است. بهرام صادقی به‌ویژه با داستان‌های ملکوت، سنگر و قمقه‌های خالی، و خواب خون جای پای خود را در جمع نویسندگان ایرانی صاحب‌سَبک، محکم کرده‌ است. مجموعه‌داستان سنگر و قمقمه‌های خالی شامل داستان‌های کوتاه او است که در سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۶ نوشته شده است؛ سال‌های پس…