داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران از لحظه‌ای که سوار ماشین می‌شود، دستمال دستش است و دارد گریه می‌کند. اشک‌هایش بی‌آنکه بند بیایند همین‌طور جاری‌اند. هر چند ثانیه یک‌بار می‌گوید ببخشید و توی دستمالش فین می‌کند. سر و وضع بسیار شیکی دارد. پالتو و چکمه‌هایش جار می‌زند که از برندهای معروف و گران‌اند. وسط هق‌هق‌هایش می‌گوید: «ببخشید. حالم خیلی خیلی بد است. نمی‌توانم. دست خودم نیست….

مهرخ غفاری مهر – ونکوور از بهرام صادقی (دی‌ ۱۳۱۵- آذر ۱۳۶۳) یک داستان بلند به‌نام ملکوت و یک مجموعه‌داستان کوتاه به‌نام سنگر و قمقمه‌های خالی به جای مانده است. بهرام صادقی به‌ویژه با داستان‌های ملکوت، سنگر و قمقه‌های خالی، و خواب خون جای پای خود را در جمع نویسندگان ایرانی صاحب‌سَبک، محکم کرده‌ است. مجموعه‌داستان سنگر و قمقمه‌های خالی شامل داستان‌های کوتاه او است که در سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۶ نوشته شده است؛ سال‌های پس…

مژده مواجی – آلمان وقتی چیزی برای ازدست‌دادن نداری، به سخت‌ترین کارها دست می‌زنی بی‌آنکه به عاقبتش فکر کنی. راه می‌افتی و با نُه تا فرزند از کردستان عراق از اسکان‌های پناه‌جویان کشورهای مختلف گذر می‌کنی تا به آلمان برسی. او هم هیچی برای ازدست‌دادن نداشت. فقط و فقط می‌خواست که از دست داعش فرار کند. با نُه تا فرزند که کم‌سن‌ترینشان شش‌ ساله و بزرگ‌ترین‌شان بیست‌ و شش ساله بود. مانند تیمی یک‌دست و منسجم…

قسمت قبلی این مطلب را در اینجا بخوانید دکتر محمدرضا رخشانفر – ونکوور در گفتار ما تکرار زیاد است، اما هر تکراری مُمِل (ملالت‌آور) نیست. همان‌طور که در شماره‌های پیشین دربارهٔ خط ناقص فارسی گفت‌وگو کردیم، باز هم چنین ادامه می‌دهیم. خط فارسی، چه نسخ و چه نستعلیق، از عربی گرفته شده است؛ واکه‌ها (vowels) را در خود ندارد. تنها سه صوت کشیدهٔ «آ»، «او» و «ای» را با حروف مشخص می‌کند. «او» (u) گاه با صدای «v»…

رژیا پرهام – تورنتو کادوی کریسمس دخترک امسال برای من، متفاوت با هر سال بود. یک کارت قرمز که خریداری شده بود (به‌جای کارت هر سال که کاردستی دخترک بود) و یک کاردستی آدم برفی (به‌جای هدیهٔ هر سال که معلوم بود کلی بابتش هزینه شده).  دخترک توضیح داد که: «چون مامی کارش رو از دست داده، بهتره تا جایی که می‌شه صرفه‌جویی کنیم، به‌خاطر همین امسال برای همهٔ اون‌هایی که برای ما مهم‌اند هدیه درست…

آرام روانشاد – ایران کارگردان: جوزپه تورناتوره سال تولید: ۱۹۸۸  بازیگران: فیلیپ نوآره، سالواتوره کاشّو، مارکو لئوناردی، ژاک پِرَن، اَگنس نانو، اَنتونِلا آتیلی، لِئوپولدو تریِسته، اِنزو کاناواله، پوپِلا ماجّو، ایزا دَنیِلی جوایز: جایزهٔ بزرگ جشنوارهٔ کن، جایزهٔ اسکار برای بهترین فیلم خارجی‌زبان، جایزهٔ بفتا برای بهترین فیلم غیرانگلیسی، بهترین بازیگر مرد نقش اصلی (فیلیپ نوآره)، بهترین موسیقی فیلم (اِنیو موریکونه)، بهترین نقش مکمل مرد (سالوادور کاشّو) و بهترین فیلمنامهٔ غیراقتباسی (جوزپه تورناتوره)، جایزهٔ گلدن گلوب برای…

داستان‌هایی بر مبنای واقعیت از انسان‌هایی که تنها به رفتن فکر می‌کنند آرام روانشاد – ایران منشی آژانس صدایم می‌زند: «یک سرویس هست که کسی قبول نمی‌کند. شما حاضری بروی؟ یک خانمی هست که سگ کوچکی دارد. هیچ‌کدام از راننده‌ها حاضر نشده‌اند بروند. بنده خدا خیلی اصرار کرد. سمت قلهک است. گفت حتی کرایهٔ اضافه می‌دهد.» می‌خندم و می‌گویم معلوم است که می‌روم. کرایهٔ اضافه هم نمی‌خواهم. من با سگ‌ها هیچ مشکلی ندارم. بقیهٔ راننده‌ها می‌خواهند…