سیما غفارزاده – ونکوور
یعنی می‌شود آیا، می‌شود که بخواهی با مرور دو هفتهٔ گذشته یادداشتی بنویسی و به سرزمین مادری که برسی، خبری خوش که نه، دلخوش‌کُنکی بیابی؟ مگر می‌شود این حجم حادثه و بلای طبیعی و غیرطبیعی؟… هنوز زلزلهٔ سه ماه پیش دارد با کمک سرمای استخوان‌سوزی که کانکس‌ها و چادرها در برابرش یارای مقاومت ندارند، قربانی می‌گیرد، هنوز آتش سانچی از جانِ خانواده‌های بسیاری رخت بر نبسته است، که خبر می‌رسد ۶۵ هموطن – که از قضای روزگار اغلب متخصص و فعال محیط زیست‌اند – کمی مانده به قلهٔ دنا آسمانی شده‌اند… زن و مرد، پیر و جوان در طلب حق و به بهانه‌های واهی به پشت میله‌ها فرستاده می‌شوند و اغلب پیکرشان پس از خودکشیِ مشکوکی، تحویل عزیزانشان داده می‌شود. ظرف چند ساعت، خیابان‌های تهران به میدان جنگ بدل می‌شود چرا که در سرزمین مادری، عقاید و باورهاست که حدود آزادی انسان‌ها را تعیین می‌کند… و ما در این‌سوی آب‌ها، جایی که آزادی، حدود اختیاراتِ عقاید و باورها را تعیین می‌کند، در دریای اندوه و حسرت چون موج در گریز از خویشتن پیوسته می‌کاهیم[۱].
* * * * *
اما در کانادا، پس از تهدیدات ریچل ناتلی، نخست وزیر استان آلبرتا، مبنی بر آنکه آلبرتا مذاکرات بر سر خرید برق بی‌سی را به‌حالت تعلیق درخواهد آورد و واردات شراب را نیز از این استان متوقف خواهد کرد، حال نوبت دولت فدرال است که همان‌گونه که انتظار می‌رفت، به تصمیم دولت بی‌سی برای اعلام لزوم مطالعات بیشترِ تبعات و خطرات نشت مواد نفتی پیش از اجرایی کردنِ توسعهٔ خط لوله، واکنش نشان دهد.
در تاریخ ۶ فوریه، دولت آلبرتا در پاسخ به عدم همکاری دولت بی‌سی برای توسعهٔ خط لولهٔ کیندر مورگان، علاوه بر تهدیدات فوق، از اتاوا خواست که مداخله کند و عملکردِ خلاف قانون اساسی از طرف بی‌سی را مردود اعلام کند. دو روز بعد، در تاریخ ۸ فوریه، مقامات رسمی دولت‌های فدرال و بی‌سی در ونکوور ملاقات کردند تا دربارهٔ مواضع دولت بی‌سی مذاکره کنند. همان روز، دولت اتاوا کنفرانس مطبوعاتی‌اش با دولت بی‌سی را لغو اعلام کرد.
روز نهم فوریه، قرار بود که وزیران دولت‌های فدرال و استانیِ وزارت مراقبت از کودکان (child care) طیِ کنفرانسی مطبوعاتی توافق‌نامهٔ مشترک خود را در زمینهٔ آموزش‌های ابتدایی و مراقبت از کودکان اعلام کنند. توافق‌نامه‌ای که به کمک ۱۵۳ میلیون دلاریِ دولت فدرال به دولت بی‌سی رسمیت می‌بخشید، اما، یک روز قبل، دولت اتاوا کنفرانس را به‌دلیل تداخل در برنامه‌ها لغو کرد.
اعلام توافق مذکور، می‌توانست کمک مهمی برای دولت بریتیش کلمبیا محسوب شود، در وضعیتی که دولت ان‌دی‌پی برای فراهم نمودنِ مهد کودکِ روزی ده دلار – که در مبارزات انتخاباتی ماه مه ۲۰۱۷ وعده‌اش را داده است – تقلا می‌کند. کما اینکه کرول جیمز، وزیر امور مالی استان، در روز ۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۸ طی اعلام نخستین بودجهٔ استان پس از حدود دو دهه، گفت که وعدهٔ انتخاباتی مهد کودک همگانیِ روزی ده دلار یک دهه طول خواهد کشید تا به اجرا درآید. هر چند، در همین بودجه قدم‌های اولیه برای عملی کردن وعدهٔ مذکور برداشته شده است؛ از جمله اختصاص ۱ میلیارد دلار – طی سه سال – برای کاهش هزینه‌های مهد کودک، ایجاد بیش از ۲۲٬۰۰۰ مهد کودک جدید دارای مجوز و بالا بردن کیفیت خدمات آموزش‌های ابتدایی و مراقبت از کودکان. بودجهٔ اختصاصی، هزینهٔ مهد کودک را تا حداکثر ۳۵۰ دلار در ماه برای هر کودک کاهش خواهد داد که انتظار می‌رود حدود ۵۰٬۰۰۰ خانواده از آن بهره‌مند شوند. همچنین امکان کمک‌هزینه‌هایی تا سقف ۱۲۵۰ دلار در ماه برای هر کودک وجود خواهد داشت که حدود ۸۶٬۰۰۰ خانواده از آن بهره‌مند خواهند شد. کرول جیمز گفت خانواده‌هایی که درآمدی کمتر از ۴۵٬۰۰۰ دلار در سال دارند، هیچ یا مبلغی ناچیز برای مهد کودک خواهند پرداخت.
هر چه هست، فعلاً به‌نظر می‌رسد دولت بی‌سی کمربندها را سفت کرده است تا در مقابل تهدید‌های استان همسایه و تحریم‌های دولت فدرال برای عبور بی قید و شرط خط لولهٔ کیندر مورگان از زمین‌هایش، بایستد و باجی ندهد.
_______________________________________________
۱- اشاره به این شعر محمدرضا شفیعی کدکنی:
هیچ می‌دانی چرا چون موج
در گریز از خویشتن پیوسته می‌کاهم؟
زان که بر این پردهٔ تاریک
این خاموشی نزدیک
آنچه می‌خواهم نمی‌بینم
وآنچه می‌بینم نمی‌خواهم
