زهرا جناب – ونکوور
وصیت‌نامه
وصیت‌نامه سندی قانونی است که تصمیمات شما برای چگونگی برخورد با اموال و دارایی‌های شما و مهم‌تر از همه کودکان تحت سرپرستی‌تان را پس از فوت، نشان می‌دهد. نمونه‌هایی از آن اموال عبارتند از: املاک و مستغلات، پول، سرمایه‌گذاری، و اموال شخصی و خانوادگی که متعلق به شماست. شما می‌توانید وصیت‌نامهٔ خود را در هر زمان تغییر دهید و این سند تا زمانی که شما زنده‌اید، کارکرد قانونی ندارد. در بریتیش کلمبیا فرد ۱۶ سال یا بزرگ‌تر می‌تواند وصیت‌نامه داشته باشد.
۱. به شخصی که به‌عنوان وصی انتخاب نموده‌اید، اختیار می‌دهید تا بلافاصله پس از فوت شما جهت برگزاری مراسم خاکسپاری و نظرات ترکهٔ شما اقدام نماید.
۲. از اموال شما حفاظت می‌نماید و تضمین می‌کند که طبق خواستهٔ شما به آن‌ها رسیدگی شود.
۳. امکان ایجاد تمهیدات مناسب برای فرزند صغیر و سایر افراد تحت تکفل را فراهم می‌کند.
ضرورت وصیت‌نامه
بزرگسالانی که دارایی دارند یا دارای همسر یا بچه‌های خردسال هستند، باید وصیت‌نامه داشته باشند. اما متأسفانه، بسیاری از مردم وصیت‌نامه ندارند. با چند ساعتی که شما با یک وکیل صرف می‌کنید تا وصیت‌نامه‌ای تهیه کنید، می‌توانید همسر، فرزندان و دیگر افراد ذی‌نفع را از صرف زمان، انرژی و پول نجات دهید. اگر شما وصیت‌نامه ندارید، کنترل اینکه چه کسی چه مقدار از املاک شما را در اختیار بگیرد و همچنین حق تعیین سرپرست را برای کودک (کودکانتان)، از دست می‌دهید. طبق قانون انحصار وراثت، در صورت نداشتن وصیت‌نامه، اموال شما بین فرزندان و همسر یا نزدیک‌ترین خویشاوندان تقسیم می‌شود و اینکه اموال را دولت مصادره می‌کند، صحت ندارد.
انتخاب وصی
انتخاب وصی و همچنین قیم برای کودکان بسیار مهم است. بیشتر مردم همسر، فرزند ارشد یا والدین خود را انتخاب می‌کنند. هر کسی را که انتخاب می‌کنید، نظر وی را در رابطه با پذیرش قیمومیت بپرسید و از پاسخ مثبت مطمئن شوید.
وکالت‌نامه چیست؟
وکالت‌نامه سندی قانونی است که شخصی شخص دیگری به‌عنوان وکیل جهت تصمیم‌گیری مالی و حقوقی تعیین می‌کند. تحت قانون وکالت‌نامه، شما باید حداقل ۱۹ ساله باشید تا وکیل خود را تعیین کنید.
یک نمونه از زمانی که شما می‌توانید از چنین سندی استفاده کنید: زمانی‌که شما برای مدتی به خارج از کشور می‌روید و می‌خواهید کسی در اینجا به حساب‌های بانکی‌تان رسیدگی کند.
چه کسی را باید به‌عنوان وکیل خود منصوب کرد؟
وکیل معمولاً عضوی از خانواده یا یکی از دوستان است. شما باید فردی را که به او اعتماد دارید، به این سمت منصوب کنید، زیرا شما به آن شخص قدرت زیادی می‌دهید. اگر فردی را که بالغ نیست تعیین کنید، او نمی‌تواند به‌عنوان وکیل عمل کند تا زمانی‌که ۱۹ ساله شود.
