انتخابات ۲۰۱۷ استان بریتیش کلمبیا، پیروزی‌های بسیار، نتایجی نگران‌کننده

رضا هوشمند – ونکوور

انتخابات ۲۰۱۷ استانی، تاریخی‌ترین انتخابات از بسیاری جهات لقب گرفت. از ۱۹۵۲ تاکنون این نخستین باراست که دولت اقلیت (بدون داشتن اکثریت مطلق، کسب اکثریت نسبی) تشکیل می‌شود، البته باید منتظر بازشماری دو حوزهٔ مورد اعتراض قرارگرفته، بود. از دیگر سو، این نخستین‌بار است که در سطح استانی، دولتی برای پنجمین بارمتوالی قدرت را در دست نگه می‌دارد.

اساسی‌ترین نتایج بدست‌آمده از این انتخابات به‌نظر نگارنده به‌شرح زیر است:

حزب حاکم لیبرال (که بیشتر لیبرال/محافظه کار است)، علی‌رغم از دست‌دادن پنج کرسی و افزایش سه درصدی آرای ریخته‌شده به‌نفعش، پیروز اصلی انتخابات بود. خانم کریستی کلارک که در صورت موفقیت برای پایان‌بردن این دوره، طولانی‌ترین نخست‌وزیر زندهٔ استان خواهد بود، قرار است اگر بازشماری‌ها تغییری در نتایج به‌وجود نیاورند، دولت اقلیت را تشکیل دهد.

حزب ان‌دی‌پی که حزب مخالف اصلی دولت و رقیب شانه‌به‌شانهٔ دولت لیبرال/محافظه‌کار تلقی می‌شود، علی‌رغم به‌دست‌آوردن سه کرسیِ بیشتر ولی نزول چند درصدی آرای طرفدارانش، انتظارات جانشینی و پیروزی در انتخابات را برای طرفداران چند دهه منتظرش، پاسخ نگفت و در رقابتی شانه‌به‌شانه انتخابات را نبرد. این حزب در مجموع با تقویت تعداد کرسی‌هایش، و به‌دلیل تشکیل دولت اقلیت، امکان تأثیرگذاری بسیار زیادی بر سیاست‌های استانی را داراست. از این منظر این حزب را علی‌رغم عدم دسترسی به انتظارات حاصل از نظرسنجی‌ها (که بیانگر پیروزی این حزب بود)، به‌نوعی پیروز نسبی این انتخابات نیز می‌توان دانست.

حزب سبز اما با افزایش چشمگیر در صد آرای به‌دست‌آمده و نیز کسب دو کرسی بیشتر و به‌دلیل عدم کسب اکثریت کرسی‌ها توسط حزب لیبرال، شاهد بیشترین پیروزی و کسب نتیجه به نسبت کرسی‌ها و درصد آرای به‌دست‌آمده بود. این حزب علی‌رغم درصد کم آرا و کرسی‌هایش، در دولت احتمالی اقلیت، یا به کسب چند پست وزارت و یا تأثیرگذاری اساسی بر سیاست‌های دولت حاکم نائل خواهد آمد.

با مراجعه به پایگاه اجتماعی این احزاب و سوابق تاریخی سیاست‌گذاری‌هایشان، پیچیدگی کار دولت بعدی استانمان آشکارتر می‌شود. از سوئی سیاست‌های دولت ترامپ که بزرگ‌ترین طرف تجاری کانادا و استان محسوب می‌شود، نیاز به دفاع از پیمان نفتا و معافیت‌های گمرکی بر کالاهای مورد دادوستد بزرگ‌ترین مرز زمینی جهان، که بین آمریکا و کاناداست، دولت جدید را به مقابله با سیاست‌های یکجانبه و انحصارطلبانهٔ دولت ترامپ، وادار خواهد کرد. از دیگر سو بزرگ‌ترین پشتیبانان دولت جدید، همواره پشتیبانی‌شان از حزب حاکم لیبرال به‌دلیل دفاع از روابط تجاری بسیار دوستانه با همسایه‌ٔ قدرتمند جنوبی‌ست. این تناقض و داشتن دولت اقلیت و ضعیف، امکان ضربه‌پذیری بیشتر وعدم موفقیت این دولت را در کوتاه زمانی، در پی خواهد داشت و امکان کوتاه‌کردن هر چه بیشتر عمر این دولت اقلیت را دوچندان خواهد ساخت. بنابراین اگر چنانچه مناقشهٔ گمرکی/مالی آمریکا و کانادا به‌خصوص بر سر الوار‌های نرم و نیز ذغال سنگ، بیشتر بالا بگیرد، دولت اقلیت حاکم را با تزلزل مضاعف چه در داخل و چه در روابط تجاری خارجی، روبه‌رو خواهد ساخت.

از سوئی دیگر، برای موفقیت در جلب آرای حزب سبز، به‌منظور دسترسی به چهل‌وچهار کرسی حداقلی برای تشکیل دولت، عدم رضایت و مخالفت شدید سران حزب سبز با موضوع خط لولهٔ نفتی آلبرتا به بی‌سی و از اینجا به آمریکا، که یکی دیگر از منابع مالی جایگزین این استان، در شرایط سختگیری‌های اجباری (بیشتر به‌دلیل انتخابات اخیر) بر سرمایه‌گذاری در بخش ملک و مسکن معرفی شده بود، نیز دولت را دچار مشکل درونی ساخته و عمر دولت اقلیت را با تهدید شدیدتری روبرو خواهد ساخت. از این‌روست که انتخابات اخیر را انتخاباتی با پیروزی‌های متعدد، اما با نتایجی نگران‌کننده برای آیندهٔ اقتصاد استان می‌توان تلقی کرد.

جامعهٔ ایرانی اما، با معرفی اولین تجربهٔ کاندیدای ایرانی‌تبار خود، آقای مهدی راسل، در سطح استان بی‌سی، که از سوی حزب ان‌دی‌پی مورد حمایت قرار گرفته بود، پا به عرصهٔ اظهار وجود در سطح استان بی‌سی گذارد. در ابتدا باید از این بابت هم به آقای راسل و هم حزب ان‌دی‌پی به‌دلیل این سدشکنی و بالاتربردن اعتمادبه‌نفس در جامعهٔ ایرانی و حضور بیشتر نسل‌های بعدی‌مان، تبریک گفت. هرچند اگر این حمایت از ایشان در حوزه‌های انتخابی مناسب‌تری که امکان پیروزی برای کسب کرسی انتخاباتی میسرتر بود، انجام می‌گرفت، پیروزی حاصل از صرف حضور یکی از هم‌میهنانمان، با پیروزی کسب کرسی انتخاباتی، شادی‌مان را دوچندان می‌ساخت. اگرچه باید به ایشان تبریک گفت که از حضور جوانان و مشتاقان زیادی در کمپین‌شان استفاده کردند، اما منتظر حضور بیشترشان در عرصه‌های دیگر و انتخابات احتمالی پیشِ رو هستیم. چرا که شناخته‌شدگی بیشترشان، هم در جامعهٔ ایرانی و هم در جامعهٔ بزرگ‌تر، احتمال پیروزی‌شان را بالاتر برده و راه حضورشان را هموارتر خواهد کرد.

به امید آن‌روز

ارسال دیدگاه