دکتر سرمد مهربد – ونکوور
هر روز صبح خوراک رسانه‌ها هکتارهکتار خانه‌های خالی‌اند که مشاوران املاک و مستغلات برای فروش، مطالبی در مورد آن‌ها می‌نویسند.
اتاق‌های خالی، ناهارخوری‌ها، آشپزخانه‌ها و سالن‌های خالی که به‌هیچ عنوان دیدن عکس‌هایشان علاقه‌ای برنمی‌انگیزد. با نیم‌نگاهی به عکس‌ها و توضیحات مکتوبشان، ممکن است فکر کنید چرا این عکس‌ها تفاوت چندانی با هم ندارند و حس تحسینتان را برنمی‌انگیزند. این‌ها خانه‌هایی‌اند عاری از حس، طعم، بو و در بیانی ساده عاری از زندگی. اما به‌راستی چرا؟ شاید جواب آن در چند نکته‌ای باشد که در ذیل آمده است.
یک خانهٔ خالی به‌مثابهٔ بوم نقاشی سفید و خالی است که افکار منفی را القا می‌کند. خریداران با دیدن خانهٔ خالی به نقص‌ها و ایرادهای خانه بیش از نکات مثبت آن توجه خواهند کرد و پرواضح است که علاقه‌مند به خرید نخواهند شد. چرا که خانهٔ خالی افکار منفی را تقویت می‌کند.
خانهٔ خالی فاقدِ چشم‌اندازی است که در طرح آن مدنظر بوده است. خانه‌ای که به‌درستی چیدمان شده باشد، به ما می‌گوید که هر اتاق چگونه می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد و در صورت انتخاب هنرمندانه، زیبایی دو چندانی را به‌نمایش می‌گذارد و به خریدار ایده می‌دهد که در چگونه خانه‌ای قرار است زندگی کند.
خانهٔ خالی فاقدِ تخیل و احساس است. مردم خانه را با احساسی که به آن‌ها القا می‌کند، می‌خرند. یک خانهٔ خالی، فقط ساختمانی مسکونی است، اما خانه‌ای که به‌زیبایی چیدمان شده است، جایی‌ست برای زندگی یک خانواده و حتی می‌شود گفت یک آرزوست… خریدار خودش را در میان اتاق‌ها و دیوارهای آن خانه تصور می‌کند و می‌تواند با احساسی که به او القا می‌شود، اطمینان پیدا کند که این همان خانه‌ای است که او می‌خواهد یا نه.
انجمن ملی مشاوران املاک امریکا در سال ۲۰۱۵ آماری گرفتند و متوجه شدند ۸۱ درصد از خریداران، خانهٔ مورد علاقه خود را در میان منازلی که چیدمان شده‌اند بهتر و راحت‌تر انتخاب می‌کنند. آن‌ها می‌توانند تصور کنند که آیا فضاهای طراحی‌شده همانی است که آن‌ها می‌خواهند یا خیر.
