۲۸ نوامبر ۲۰۱۶
نوشته‌ای از جان هورگان
رهبر نیودموکرات‌های بریتیش کلمبیا
مسکن یک حق انسانی است.
این مسئله نه‌تنها مورد تأیید دادگاه‌های ماست، بلکه از آن مهم‌تر همهٔ ما در درون خود به آن باور داریم. بحران مسکن در بریتیش کلمبیا موجب دشواری‌های بسیار برای مردم شده است.
هیچ‌کدام از ما بدون مسکن توانایی بالیدن نداریم. دشواری خانواده‌ها در تأمین هزینه‌ٔ مسکن تمام ابعاد زندگی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اکنون بسیاری از مادران، پدران، دانشجویان و کارگران نگران این‌اند که چگونه هزینه‌هایی چون اجاره‌بها، خوراک و بهای برق را فراهم کنند. آن‌ها با نگرانی به این می‌اندیشند که قیمت بنزین و بلیت اتوبوس برای رسیدن به سر کارشان چقدر می‌شود، چرا که توانایی آن را ندارند که نزدیک به محل کار خود زندگی کنند. آن‌ها نگران زمانی‌اند که در راه و پشت ترافیک در راه خانه به هدر می‌دهند. آن‌ها امیدوارند تا راه حلی پیدا شود. اما دولت کریستی کلارک همچنان از انجام وظایف خود طفره می‌رود.
کریستی کلارک آن‌قدر دست روی دست گذاشت تا کمبود مسکن استیجاری تبدیل به یک معضل اضطراری شود و بهای خانه به بالاترین حد برسد، و سپس به وجود مشکل اعتراف کند. حتی زمانی که او به وجود بحرانی که همهٔ ما از آن آگاهیم، اعتراف می‌کند، عجله‌ای در حل مشکل ندارد. او تنها یک مالیات اضافه بر خانه‌های ونکوور وضع می‌کند و مجلس را برای پاییز تعطیل می‌کند تا کارزار انتخاباتی خود را آغاز کند.
برای خانواده‌ها، نگرانی از وضعیت مسکن تعطیلی‌بردار نیست. خانواده‌ها از افزایش اجاره‌بها فراغت پیدا نمی‌کند. پس از سال‌ها سهل‌انگاری توسط این دولت، بحران مسکن کماکان ادامه دارد.
این مردم‌اند که بهای ژست‌های تبلیغاتی کریستی کلارک پیش از انتخابات را می‌پردازند. برای او اهمیتی ندارد که هر روز تأخیر در اقدام عملی توسط دولت، یک روز به نگرانی مردم اضافه می‌کند. این هم برای او بازی سیاسی دیگری است.
او پس از سال‌ها نادیده گرفتن مشکل، از مردم توقع اعتماد به وعده‌های دولت برای حل بحران مسکن را دارد. این در حالی است که او تنها زمانی وجود مشکل را پذیرفت که شرایط به درجهٔ بحرانی رسید.
مردم بریتیش کلمبیا شایستگی دولتی را دارند که مشکلات آن‌ها را، پیش از تبدیل شدن به بحران، جدی بگیرد.
برنامهٔ من به خانواده‌ها کمک خواهد کرد تا بتوانند آسان‌تر به مسکن ارزان، ایمن و سالم دست یابند.
من متعهد می‌شوم تا اعتبارات تعاونی‌های مسکن را پس از انقضای اعتبارات دولت فدرال تأمین نمایم. من آمادهٔ همکاری با جوامع مختلف هستم تا راه‌حل مناسب مالیاتی برای تسکین بازار و تأمین اعتبار برای مسکن ارزان در سراسر استان فراهم شود. برنامهٔ من این است که دانشگاه‌ها با تأمین اعتبار مسکن برای دانشجویان، جزئی از راه حل باشند.
من خلأ قانونی در قوانین مالک و مستأجر را برطرف خواهم کرد تا مستأجران به‌اجبار از خانهٔ خود اخراج نشده و گرفتار افزایش ناعادلانه اجاره‌بها نشوند.
مسکن یک حق انسانی است و باید به این عنوان با آن برخورد شود.
در سایهٔ دولتی که تنها به فکر منافع خود و دوستان ثروتمند خود است، بریتیش کلمبیا دارد به استانی تبدیل می‌شود که تنها ثروتمندان می‌توانند در آن به رشد و بالندگی برسند. ما می‌خواهیم این شرایط را تغییر دهیم.
