روزهایی را طی می‌کنیم که بحث انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، داغ‌ترین بحث روز جهان است. تنها تا چند روز دیگر سرنوشت کرسی ریاست جمهوری همسایهٔ جنوبی‌مان روشن می‌شود. همسایه‌ای که این روزها چشم تمام دنیا به‌سوی اوست، طبعاً نه از برای محبوبیتش که از برای قدرتش. قدرتی که نه فقط سرنوشت خود را رقم می‌زند، که سرنوشت کل‌الارض را نیز. انتخابات آمریکا به‌دلیل حضور دو نامزد بسیار متفاوت و از جنبه‌هایی شاید مشابه، مهم یا حتی حیاتی به‌شمار می‌رود. مواضع افراطی ترامپ از یک‌سو و حاشیه‌های هیلاری کلینتون، که می‌خواهد نخستین رئیس جمهور زن آمریکا باشد، از سوی دیگر، با رقابتی تنگاتنگ نگاه‌ها را به این انتخابات معطوف کرده است. حالا کانادایی‌ها هم که سال گذشته در جوش‌وخروش انتخابات پارلمان فدرال کشورشان بودند، همهٔ حواس‌شان به همسایهٔ جنوبی است.
یک‌سال پیش، درست در چنین روزی، ۴ نوامبر ۲۰۱۵، جاستین ترودو، نخست‌وزیر منتخب و رهبر حزب لیبرال کانادا و وزرای کابینه‌اش در حضور دیوید جانستون، فرماندار کل کانادا، سوگند خوردند و فعالیت رسمی دولت جدید آغاز شد. انتخابات پرشوروهیجان سال ۲۰۱۵ کانادا در حالی با پیروزی مطلق حزب لیبرال خاتمه یافت، که در آغاز مبارزات انتخاباتی شاید به سختی می‌شد پیروز میدان را شناخت. در کشاکش مبارزات نفس‌گیر انتخاباتی، هر یک از احزاب کوشیدند تمام شیوه‌های ممکن را برای جلب آرای مردم بیازمایند؛ از انتقاد به سیاست‌های دولت پیشین تا وعدهٔ سیاست‌های جدید. جامعهٔ ایرانیان کانادا هم حضوری بسیار فعال در این انتخابات داشت؛ از مردم که با شرکت در بحث‌های انتخاباتی و تحلیل مواضع احزاب در شبکه‌های اجتماعی، حضوری فعال داشتند تا کاندیداهای ایرانی‌تبار که نهایتاً و برای نخستین‌بار به راه‌یافتن دو نماینده از جامعهٔ ایرانیان کانادا به پارلمان فدرال انجامید.
اکنون یک‌سال پس از فروکش‌کردن تب انتخابات و به‌قدرت‌رسیدن حزب لیبرال، فرصت را مغتنم دانستیم تا عملکرد دولت جدید را به ارزیابی چند تن از فعالین سیاسی و اجتماعی جامعهٔ ایرانیان ونکوور بسپاریم.
آقای فرهاد صوفی، مهاجر نمونهٔ منتخب سال ۲۰۱۶ کانادا و فعال سیاسی و اجتماعی؛ آقای کیقباد اسماعیل‌پور، نامزد مرحلهٔ نهایی گزینش مهاجر نمونهٔ سال ۲۰۱۶ کانادا، مؤسس کانون همکاری‌های اجتماعی ایرانیان و مشاور فنی سازمان بین‌المللی پزشکان بدون مرز و آقای امیر باجه‌کیان از فعالان سیاسی در جامعهٔ ایرانیان ونکوور، دعوت ما را پذیرفتند و با وجود زمان بسیار کوتاه تا انتشار نشریه، تحلیل‌هایی خواندنی از عملکرد دولت جاستین ترودو در سال اول به‌قدرت‌رسیدن، ارائه کردند؛ همچنین خانم نادیا ذابحی از کشور سوئد ترجمهٔ مطلبی را برایمان فرستاده‌اند که به عملکرد دولت جاستین ترودو از دیدگاهی دیگر می‌نگرد، حقوق اقلیت‌های جنسی. شما را دعوت می‌کنم خواندن این مطالب را از دست ندهید. امیدواریم چنین مطالبی به مشارکت هرچه بیشتر جامعهٔ ایرانی کانادا در سیاست این کشور و آیندهٔ خودشان کمک کند.
علاوه براین، در این شماره گفت‌وگوی اختصاصی مفصلی هم با آقای مسعود بهنود دربارهٔ روزنامه‌نگاری، قصه‌نویسی و دیگر فعالیت‌هایشان داشته‌ایم. این مصاحبه قرار بود در زمان حضور ایشان در ونکوور انجام شود، ولی به‌دلیل ضیق وقت میسر نشد و مصاحبه هفتهٔ گذشته از راه دور با حضور همکارانم دکتر محرم آقازاده و سام سرابی از طریق اسکایپ انجام گرفت که توجه شما را به خواندنِ این گفت‌وگو نیز جلب می‌کنم.
