محمود درویش (۱۳ مارس ۱۹۴۱ – ۹ اوت ۲۰۰۸) شاعر و نویسندهٔ به‌نامِ فلسطینی‌ست که جوایز بسیاری را برای تولیدات ادبی‌اش از آنِ خود کرده و شاعر ملی فلسطین محسوب می‌شود. در آثار او، فلسطین استعاره‌ای شد برای ازدست‌دادنِ عدن، تولد و رستاخیز و اندوه سلبِ مالکیت و جلای وطن. وی به‌عنوان تجسم و متفکرِ عرف شعر سیاسی در اسلام توصیف شده است؛ مردِ عملی که عملش همانا شعر اوست (۱).
مزمور نهم
شعری از: محمود درویش
برگردان از انگلیسی: دکتر فرشته وزیری‌نسب
ای گل سرخ که بیرون از دسترس زمان و هر حسی
ای بوسهٔ پیچیده در روسری همهٔ بادها
مرا با رؤیایی شگفت‌زده کن
چرا که جنونم از تو دوری خواهد گزید
در دوری‌گزیدن از تو
برای نزدیکی به تو
زمان را کشف کردم
در دوری‌گزیدن از تو
برای نزدیکی به تو
حس‌هایم را کشف کردم
بین نزدیک‌شدن و دوری‌گزیدن
سنگی است به اندازهٔ رؤیا
که نزدیک نمی‌شود
دوری نمی‌گزیند
تو سرزمینِ منی
سنگ آن نیست که منم
پس نه می‌خواهم رو به آسمان داشته باشم
نه بر زمین بمیرم
ولی بیگانه‌ام، و بیگانه می‌مانم
۱) منبع: ویکی‌پدیا، نسخهٔ انگلیسی
