نشریهٔ «رسانهٔ همیاری» برآمده از گروه فیسبوکی پرطرفدار «همیاری ایرانیان ونکوور»، بزرگترین و فعالترین جامعهٔ مجازی ایرانیان غرب کاناداست.
«رسانهٔ همیاری» با بهرهگیری از همهٔ رسانههای کلاسیک و مدرن اعم از نشریهٔ چاپی، نسخهٔ دیجیتالی، انتشار محتوا از طریق وبسایت، شبکههای اجتماعی گوناگون و از همه مهمتر گروه «همیاری ایرانیان ونکوور»، پاسخگوی دغدغهها و نیازهای تمامی طیفهای سنی و اجتماعی مهاجرین ایرانی در ونکوور بزرگ است. بهمنظور ارائهٔ اطلاعات موثق به هموطنان بهویژه مهاجران جدید و یاریرسانی در موفقیت هرچه بیشتر و هرچه سریعتر در کشور جدید.
علاوه بر موارد یادشده «رسانهٔ همیاری» عناوین گوناگونی از جمله فرهنگی، اجتماعی، علمی، ادبی و هنری را پوشش میدهد و بر آن است تا با به تولیدرساندنِ تمامی مطالبش توسط کارشناسان و پرهیز از بازنشر مطالب، در حفظ اعتبار و منزلت حرفهٔ روزنامهنگاری بکوشد.
نظرات تنی چند از فعالین اجتماعی و فرهنگی ونکوورِ بزرگ (بهترتیب حروف الفبا) به مناسبت انتشار «رسانهٔ همیاری»:
پوران پوراقبال
در این سیوچند سالی که از عمر مهاجرت ما ایرانیان میگذرد، زمان حال جزو بهترین سالهایی است که بهدلیل وجود دنیای مجازی، ما ایرانیان قادر به شنیدن صدای دیگری هستیم بدون اینکه بهطور فیزیکی نیاز به انجام کاری داشته باشیم و بدون اینکه یکدیگر را آگاهانه نادیده بگیریم. اگر سالهای پیش که هنوز فیسبوکی وجود نداشت، در خیابانها بهآرامی از کنار هم رد میشدیم در حالیکه زبان صحبت خود را عوض میکردیم، اکنون یکدیگر را در فیسبوک پیدا میکنیم و در گروههای مورد علاقه با یکدیگر تبادل فکر میکنیم. در این میان، گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» و فضای مجازیاش در فیسبوک مکانی شده است برای هماندیشی، مبادلات، تبلیغ، و بالاتر از همه فضایی برای شنیدن نظرات دیگران و احترام به تفاوتهای فردی. این فضای مجازی، با هدایت و ساختارسازی مدیران گروه تبدیل به فضای امنی شده است که هرازگاهی وقتی در مورد مسئلهای اختلافِ دید وجود دارد، بسیاری از عزیزان، از هر باور و تعلق فکریای که هستند، خواستار صبوری و احترام به نظرات میشوند. تبادلات فکری در این گروه کمک به دستیابی به راهکارهای سالم سکنیگزینی، یافتن امکانات، دوستیابی، حمایت و بودن در گروه همنوع میکند که در نهایت حس تعلق و تطابق در جامعه جدید را باعث میشود. این فضا با زحمتِ دوستان در مدیریت گروه، امکان تجربهٔ احترام به حقوق فردی و گذاشتن چهارچوبهای اجتماعی را میدهد. سپاس فراوان برای زحمات شما عزیزان.
در آخر، از آنجا که مطلع شدم گروه همیاری انتشار نشریهای به این نام را آغاز میکند، بسیار خرسندم که بگویم، بدون شک این نشریه بازتاب بیشتری از توافق ما ایرانیان بر روی تفاوتها خواهد بود، نشریهای که نظرات مختلف را بازتاب دهد و از گفتوگو در مورد تابوها نهراسد. انتظار من از این نشریه این است که متفاوت باشد و شاید بهگونهای یک نوع خبرنگاری شهروندی را اشاعه دهد، بهخصوص از جوانان ایرانی عزیز که مبتکرند و متفکر، درخواست همکاری شود و بهترین مقالات و خبرها را به جامعه ایرانی ارائه دهند.
مینا سبزواری
طیِ نزدیک به سی سالی که در ونکوور هستم، چالشی بزرگ برای حل مسئلهٔ دوگانگی درمیانِ بسیارانی از ما را شاهد بودهام؛ دوگانگیِ «نزدیکی از راه دلها» و «دوری برپایهٔ ظاهراً عقل» و گاه حسابگری و بیتفاوتی. امید که روانشناسان و جامعهشناسان چرائی وعلل آنرا واکاوی علمی کنند. بهنظر میرسد هنوز حس ناامنی و پیآمدهای منفیِ ارتباط سازنده با جامعه و یا کنشهای همگانیای را که حاکمیت در ایران بر ما تحمیل کرده بود با خود حمل میکردیم. هرچند گامهایی در راستای نزدیکی بههم برداشته وگهگاه پیشرفتی هم بوده است، ولی پاسخی درخورِ نیازهای جمعی نداشتهایم.
درین آشفتهبازار یأس، پراکندگی و ازهمگریزی بود که خانم غفّارزاده و گردانندگان گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» مبتکر استفاده از شیوههای نو شدند. آنها با آگاهی و برنامهٔ هدفدار و صرفِ انرژی فوقالعاده توانستند زمینهساز بروز مهر و رشد مسئولیت میان ما باشند. معمولاً کمرنگشدنِ نقش بسیاری از گروهها در جامعه، بهواسطهٔ دورافتادن از اهداف انسانی و دموکراتیک آنهاست. اینان اما، نشان دادند که برپایهٔ هدف اصلی تعیینشده ایستادهاند و «کمک متقابلِ ایرانیان ساکن ونکوور به یکدیگر و حل مسائل و مشکلات ایشان» را همواره در نظر داشته و دارند.
اینبار با انتشار نشریه، به احتمال قریببهیقین، زمینهٔ فکری آنرا تأئید وتقویت خواهند کرد، چرا که فضا و امکانات نشریه، میتواند بستر مناسبی برای ارتقاء آگاهی و اندیشهها باشد.
راهشان پررهرو باد!
افشین سبوکی
گروه فیسبوکی «همیاری ایرانیان ونکوور» بهتنهایی توانسته است جامعهٔ پراکنده و کمارتباط ایرانیان ونکوور بزرگ را به هم مرتبط کند. جدا از امکان تبلیغ برای حرفهها و تخصصهای جامعهٔ ایرانیان، مهمتر اینکه نیازها و سؤالات اعضاء بهسرعت توسط دیگر هموطنان پاسخ داده میشود و گاهی اقدامات مشترک و مؤثری هم توسط اعضای گروه انجام میگیرد؛ اتفاقی که بهندرت در جامعهٔ بیاعتماد ایرانی صورت میگرفت. از همه مهمتر اینکه این اقدام بدیع و فرهنگیِ مهم تاکنون بدون دریافتِ هیچ وجهی صورت گرفته است. من بهنوبهٔ خود از این همت بزرگ و خدمات ارزشمند خانم غفّارزاده و دیگر اعضای محترم این گروه کمال قدردانی را دارم و به همه خسته نباشید میگویم.
همچنین در همینجا میخواستم به سرکار خانم غفّارزاده و گروه جهت انتشار نشریهٔ «رسانهٔ همیاری» که در همین راستای آگاهیبخشی برای جامعهٔ ایرانی ونکوور در دست انتشار است، تبریک عرض نمایم و برایشان آرزوی موفقیت دارم.
هاله شیرچیان
در این سالهاى مهاجرت همیشه خلأ فضایی که بدون هیچ سوگیرىای قصد کمک به هموطنان را داشته باشد، دیده میشد و بهخاطر دسترسى همگان به فیسبوک، این شبکهٔ اجتماعى بزرگ، این مهم که شاید بتوان به جرأت گفت یکى از بهترین اتفاقات در دنیاى مجازى بوده، راه انداختن گروه «همیارى ایرانیان ونکوور» است… این فضا جاییست که همهٔ ایرانیان مقیم ونکوور بهدور از حاشیه بهمعناى واقعى کلمه به یارى هم مىشتابند و هر کس کمکى و یا همراهىای نیاز دارد، به این گروه مراجعه میکند و شاید بهنوعى فرهنگسازى هم شده باشد چرا که علیرغم آنچه بهغلط در بین هموطنان جا افتاده، ما ایرانىها هم هواى هم را داریم. شخصاً به دوستان تازهمهاجرم و یا کسانى که حتى قصد آمدن به ونکوور را دارند، عضویت در این گروه را توصیه میکنم، چون تجربهٔ شخصى نشان داده تغییرات متعدد در قوانین و اصول زندگى در این شهر، نیاز به آگاهیِ بهروز دارد و ما با مراجعه به «همیارى» بهنوعى از آخرین تغییرات هم باخبر میشویم. در کنار آن گاهى بحثهاى جالبى هم در گروه پیش میآید که با هوشیارىِ ادمین گروه به نتایج خوبى میرسد و همه بهراحتى بدون بىاحترامى ونقض حقوق اشخاص دیگر اظهارنظر میکنند. آنچه که ما از «همیارى» انتظار داریم جا انداختن فرهنگ یارى و همراهى ایرانیان در همه جاى دنیا که البته بدون همیارىِ همه محقق نخواهد شد. امیدواریم که همگی در همهجاى دنیا بهیارى و همراهىِ هم بشتابیم. در آخر لازم میدانم از ادمین «همیارى» و حضور هوشمندانه و همیشگىشان سپاسگزارى کنم.
آذر ضیامنش
مشاور خانواده
مؤسس و مدیر مرکز مشاورهٔ روان پویا
مؤسس و مدیر انجمن مشاوران و روانشناسان ایرانی در کانادا
با نگاهی به کارنامهٔ درخشان گروه فیسبوکی «همیاری ایرانیان ونکوور» از بدو تأسیس و شروع فعالیتش بر اساس «گفتمان مکاتبهای رسانهای» شاهد فعالبودن جامعهٔ ایرانی در جهت کمک و همیاربودن هموطنان برای هم بودهایم که امید و دلگرمی ارزشمندی برای هر تازهواردی به ونکوور بوده است. باورم بر این است که «همیاری» توانسته تا حدود چشمگیری به حل مشکلات انطباقپذیری با فرهنگ و جامعهٔ جدید کمک کرده و نقش شایانی ایفا کند، چرا که در جریان این همکاری و همدلیِ گروهی دوستیهای جدیدی شروع شده، در جریان راهنماییها و بحثهای گروهی تجارب غنی بههم انتقال داده شده و روحیهٔ انتقاد و انتقادپذیری ایجاد شده است. «همیاری» فرصت و زمینهای ایجاد کرده است که افراد خود را ابراز و ارزیابی کنند، همچنین تقسیمبندی موضوعات، کمک به دسترسی آسانتر اطلاعات و پاسخ به نیازها را فراهم کرده است. در نهایت امر، «همیاری» کمک کرده است جامعهٔ ایرانی در نقطهای بهنام و با هدف همیاری گرد هم آیند و احساس سردرگمی و تنهاییِ مهاجرت را کاهش دهند.
با آرزوی توفیق روزافزون
علیرضا فدایی،
مشاور امور مالی و نویسندهٔ کتاب
زمانی که با معرفی یکی از دوستان با «گروه همیاری» آشنا شدم، نمیدانستم که این گروه بسیار فرای یک گروه مجازی در شبکههای اجتماعی است. پس از سالها زندگی در کانادا، بهشخصه بسیار از این گروه بهره بردهام. راهنماییگرفتن از اهل فنّ، آشنایی با افراد فرهیخته و معرفی حرفهای به جامعهٔ ایرانیِ در حال رشد از آن جمله میباشند. بسیار واضح است که این گروه با مدیریت قابل تحسین سرکار خانم سیما غفّارزاده دارای این جایگاه است.
دلسوزی ایشان برای جامعهٔ ایرانی و تلاش برای نزدیکی و همپارچگی جامعهٔ ایرانی در کنار پایبندی به اصول و نظم در گروه و دوری از حواشی، باعث ایجاد گروهی پویا شده است که واقعاً باید مورد مثال و نمونه باشد.
با توجه به تجربهٔ بسیار خوبِ فعالیتهای «گروه همیاری»، امید است که «نشریه رسانهٔ همیاری» هم بتواند با استفاده از کادر حرفهای محصولی متفاوت ارائه کند و از حرکت صرفاً موازی با سایر نشریات حذر کرده و حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد. با شناخت از مدیریت این مجله مطمئنم که این امر قابل دسترسی است.
سیما فرهودی
گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» که با ابتکار و تلاش خانم سیما غفّارزاده بنیان گذاشته شده، پدیدهای کمنظیر در جامعهٔ ایرانیان خارجازکشور است و بهخوبی نمایانگر آن است که اگر از فضای مجازی بهدرستی و با مدیریت صحیح استفاده شود، چه کاربرد و نتایج مثبتی خواهد داشت. این گروه در زمانی کوتاه توانست فضائی صمیمی توأم با احترام را در میان بخش بزرگی از ایرانیان این شهر بوجود آورد و این ممکن نبود مگر با تلاش و پشتکار خانم غفّارزاده که در برابر مشکلات پایداری کردند و با ایمان و علاقه بدون هیچ چشمداشتی به این کار ادامه دادند. برای ایشان و دیگر همیاران این همبستگی را نه تنها در میان جامعهٔ ایرانیان ونکوور بلکه فراتر از آن ایجاد کرده اند آرزوی موفقیت روزافزون میکنم.
امیدوارم نشریهٔ «رسانهٔ همیارى» بتواند در راه اطلاعرسانى، همدلى و ایجاد اعتماد و احترام در میان ایرانیان این شهر گام بردارد. كارى بس دشوار كه بدون عشق و علاقه نسبت به كار اجتماعى، احساس مسئولیت و كمك و یارى جمعى ممكن نخواهد بود. صمیمانه براى این نشریه آرزوى موفقیت میكنم.
مسعود کریمایی
سرکار خانم غفارزاده،
در مدت زمانی کوتاه، گروه مجازی «همیاری» توانسته است با همت والا و پشتیبانیهای لحظهای شما نقشی مهم و اساسی در کمکرسانی بین هموطنانمان بالاخص تازهواردین در شهر ونکوور داشته باشد. بهوجودآوردن بستری مناسب که همهٔ افراد بتوانند در آن از تجربیات یکدیگر بدون محدودیتهای رایج استفاده کنند، مهمترین ویژگی این گروه اجتماعی است. استفادهٔ بهینه از ظرفیتهای شبکهٔ اجتماعی فیسبوک و عضویت بیش از ۱۲٬۰۰۰ نفر از همشهریان، این گروه را به پربینندهترین و شاید مؤثرترین شبکهٔ مجازی ایرانیان غرب کانادا تبدیل نموده است. در یک کلام میتوان اذعان کرد که عملکرد این گروه کاملاً منطبق با نام و اهداف آن بوده و همانا «همیاری ایرانیان ونکوور» برازندهٔ نام این گروه است. امید است که نشریهٔ «رسانهٔ همیاری» نیز همچون گروه مجازی آن، پیشتاز، موفق و سربلند باشد.
با تقدیم احترام
مجید ماهیچی
در كوچهباغهای غربت و تنهايي، دستها تنها نمیمانند. فرصتی برای آشنايی، زمانی برای ياری و سرانجام لبخند رضايتی كه در آينهٔ وجدان زيبندهٔ روحت میشود. همياری فقط يك گروه نيست. يادآور يك آيينِ نيک و رسم انسانی است كه «چو عضوی بهدرد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار». هميشه برقرار و پويا بماند «همياری ايرانيان ونكوور» و دستمریزاد دوستانِ زحمتکش و پرحوصله.
تولد «رسانهٔ همیاری» بر همگان مبارک. رنج سفر و غربتنشینی با اینگونه فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی کم میشود. بهعنوان کسی که سالها با برنامههای تلویزیونی ایرانی مهمان خانهها بودهام، رسانههای فارسیزبان را روح جامعه میدانم. صاحبِ رسانه با رسالتِ دمیدنِ روح امید، جامعه را به آینده امیدوار میکند. آنچه امروز بیش از همیشه به آن نیاز داریم، شادی و امید است. زیر چتر شادی و امید، اعتماد و همبستگی شکل میگیرد. همیشه با این پرسش روبرو میشویم که چرا رسانهها با هم متحد نمیشوند و یک رسانهٔ قوی و بزرگ نمیسازند. پاسخ آن روشن است؛ ما مردمی هستیم با طرز نگرش و سلیقههای گوناگون، مهارتهای متفاوت و ایدههای منحصربهفرد که رنگینکمانی از محصولات هنری و فرهنگی حاصل آنست. آنچیز که مورد پسند نیست، کپیکاری و حرفهای تکراری است. جای خالیِ یک نشریه که از همیاری افراد جامعه شکل گرفته، بسیار خالی است. بهنظر میرسد این نشریه زبان حال مردم شهر باشد و با مردم شهر نفس بکشد، یاری دهد به تازهنفسی که گردِ جاده بر دوش دارد، کمک کند به شهروندی که تلاشش را کرده ولی همچنان دچار مشکل است. بر این باورم که یاری را باید بیشتر به کسانی برسانیم که خودشان قدم اول را برداشتهاند و گاهی تنها نشاندادنِ مسیر درست، بهترین همیاری است. موفقیت نشریهٔ همیاری را آرزومندم.
ابی محسنی
مدیر مسئول
رادیوی فارسیزبان ونکوور
از من خواسته شده است طیِ پاراگرافی نظرم را دربارهٔ گروه فیسبوکی «همیاری ایرانیان ونکوور» برای چاپ در «نشریهٔ رسانهٔ همیاری» که در دست تهیه است، بنویسم.
ماهها پیش با گروه فیسبوکی «همیاری ایرانیان ونکوور» آشنا شده و عضو مصرفکنندهٔ آن گردیدم. بهتجربه دریافتم، این گروه یکی از نادرترین گروههای فیسبوکی موجود میباشد که قابلِ اعتماد و دارای کیفیتی متداوم است. لازم به توضیح است، با وجود اینکه مدیریت گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» مسئول اطلاعاتِ به اشتراک گذاشتهشده توسط اعضاء نمیباشد، این کیفیت حاصل کنترل و مدیریتِ ۲۴ ساعتهٔ ادمینهای این گروه میباشد. بههمین دلیل، این تنها گروه فیسبوکی است که بعد از صفحات فیسبوکی خودم، برای انتشار آگهیهای پخش رادیوی فارسیزبان ونکوور مورد استفاده قرار میدهم. از طرفی دیگر، در طول چند ماه گذشته در دو برنامهٔ اجتماعی که با هماهنگی و یا همکاری «همیاری» برگزارشده بود، حضور پیدا کردم و کیفیت برنامهها را در سطح بالایی یافتم. نظم، احساس مسئولیت و حساسیت در برنامهریزی و اجرا از ارکان سازماندهی برنامههای همیاری بوده است. در راستای تولید نشریهٔ جدید «رسانهٔ همیاری»، موفقیت و پیشرفت را برایشان آرزومندم. ناگفته نماند، حمایت مصرفکنندگان از سختکوشی و دلسوزیهای «همیاری»، در تداوم انتشار این نشریه ضروری بوده و نقش بزرگی را در ارتقاء این نشریه بازی میکند. لازم میدانم که «همیاری» را از آنِ خودمان بدانیم.
رامین محسنی،
کارگردان سینما و مدیر تلویزیون آریا ونکوور
همیاری… کلمهٔ زیبایی است و میتواند سرآغاز اتصال و اشتراک در فعالیتها برای بسیاری از اعضای جامعهٔ ایرانی-کانادایی در ونکوور بزرگ باشد، کسانی که در جستوجوی آیندهای بهتر، این گوشه از کرهٔ خاک را برای ادامهٔ کار و زندگی و تحصیل برگزیدهاند و هر یک اندکاندک و به سهم خویش و خواسته و ناخواسته در شکلگیری این رنگینکمان اجتماعی و فرهنگی و خوشبختانه – روبهرشد از جامعهٔ ایرانیان در این بخش از کانادا سهیم بودهاند. تصور میکنم و امیدوارم نشریهٔ «رسانهٔ همیاری» نیز که حاصل همت و جدیت حرفهایِ جمعی از دوستان ثابتقدم گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» است با مدنظرداشتن این تصویر و این هدف کار را آغاز کند، نوآور و بهروز باشد، قابلیتهای رسانهای و نقاط تمرکز خود را بشناسد، «همیاری» را از یاد نبرد و «بماند».
پوریا مشهورینژاد
درون پراکنــدگان جمع دار درون فروماندگان شاد کن
که جمعیتات باشد از روزگار ز روزِ فروماندگی یاد کن
روزگاری نهچندان دور ترجیعبند شهرمان ونکـوور این بود که ایرانیان به یکدیگر کمک نمیکنند و همگان تشویق میشدند به دوری از هموطنانشان . «همیاری ایرانیان ونکوور» به همتِ سرکار خانم سیما غفّارزاده به میدان آمد برای بُطلان و نفی این باور.
در زمان کوتاهی «همیاری ایرانیان ونکوور» از چندصد عضو به بیش از ۱۲٬۰۰۰ عضو افزایش یافت. چرخش کار بیش از توانِ سیما خانم شده بود. پس یک تیم مدیریت تشکیل شد، بدون چشمداشت مالی و فقط برای بهبود کیفیتِ گروه «همیاری». گروه بسیار فعالی تشکیل شد. هرکس مشکلی از هر جنسی داشت، همیشه کورسوی امیدی بهنام «همیاری» وجود داشت. مشکل مطرح میشد و اغلب ظرف کمتر از یک روز همیاران راه حلّی مناسب ارائه میدادند. پیامهای تشکر از «همیاری» سر به چندهزار میزند.
من دو سال قبل خیلی تصادفی با گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» آشنا شدم. این گروه بهطرز معجزهآسا و غیرمنتظرهای برای من بسیار مفید بود. یکسالونیم قبل یکی از دوستان گردهمایی شاعرانهای را در گروه معرفی کرده بود. من هم تصادفی به آن گردهمایی رفتم. امروز جمعی از بهترین دوستانم کسانیاند که در این گردهمایی شاعرانه یافتهام؛ ممنونم «همیاری».
من حرفهام را در این گروه آگهی کردم و بازخورد بسیار خوب و مثبتی گرفتم؛ ممنونم «همیاری».
من از همیاری بسیار استفاده کردم و در حد توانم تلاش کردم متقابلاً همیاری برسانم؛ ممنونم «همیاری».
من با دوستان خوبی مثل خانم سیما غفّارزاده و تیم همکارشان در «همیاری» آشنا شدم؛ ممنونم «همیاری».
ما در همیاری چندین کار زیبا انجام دادیم از جمله حمایت از انتخاب مهاجر برتر که با حمایت هدفمند «همیاری ایرانیان ونکوور» و تیم مدیریت آن، خانم سهیلا انصاری در جمع ۲۵ مهاجر برتر قرار گرفتند؛ ممنونم «همیاری».
در دوران انتخابات نخست وزیری فضای بسیار مناسبی در گروه بود، هر کس نظرات مثبت و منفیاش را دربارهٔ کاندیداها و احزاب به مشارکت میگذاشت. یکی از بالاترین مشارکتهای مهاجران – از جمله ایرانیان مهاجر- در این انتخابات رقم خورد و در این میان نمیتوان از نقش گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» با بیش از ۱۲٬۰۰۰عضو؛ چشمپوشی کرد؛ ممنونم «همیاری».
گروه کوچک همیاری سالهای نهچندان دور امروزه به دوران بلوغش پا نهاده است. مسئولیت بیشتر. هماهنگی بیشتر . توقعات بیشتر. و اینک خبر میرسد، نشریهای در راه است . گویی همت همیاری را برای همیاریکردن انتهایی نیست. پاینده باشید و مستدام و قلمتان مانا دوستان خوبم و ممنونم «همیاری».
مجید مشیری
گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» درمدتزمانی کوتاه از تأسیس آن توانسته است در جامعهٔ ایرانی ونکوور بهخصوص تازهواردین و قشر جوان جایگاه ویژهای پیدا کند.
این گروه بهعنوان یکی از مهمترین منابع برطرفکنندهٔ نیازهای مختلف مردم از قبیل یافتن شغل، ارتباط دوجانبهٔ صاحبان مشاغل با مردم و همچنین اخبار و رویدادهای مربوط به شهر و بسیاری سؤال و جوابهای خوب و آگاهیرساننده در شهر ماست. خوشحال و مفتخرم تا بهعنوان عضوی از جامعهٔ ایرانی ونکوور از زحمات سرکار خانم سیما غفّارزاده بهعنوان بنیانگذار این گروه ارزنده و مفید و همچنین سایر همکاران ایشان تشکر و قدردانی نمایم. امید است با تلاش و کوشش پیگیر این دوستان عزیز و همچنین مخاطبان آگاه این گروه، ارتباط بین جامعهٔ ایرانیان ونکوور بیش از پیش محکمتر شود.
با تشکر،
سیما میرزاآقایی
یک اسم پرمعنی و زیبا! اخیراً معنی عمیقِ این لغت برای من بیشتر آشکار شده است. هر وقت صفحهٔ گروه «همیاری» را باز میکنم یاد ۱۳ سال پیش میافتم. روزهای اول مهاجرتم را خوب بیاد میآورم. روزهایی که بهعنوان یک تازهوارد در مونترآل برای پیداکردن جواب یک سوأل مستأصل بودم. روزهای سردی که در هوای ۴۰ درجه زیر صفر مجبور بودم به مرکز اطلاعرسانی ادارهٔ مهاجرت بروم تا از یک کانادایی فرانسهزبان درمورد ادامهٔ تحصیل، زندگی در کانادا، پیداکردن کار، محل مناسب برای زندگی و غیره سؤال کنم . واقعاً سخت بود ولی بازهم یادش بهخیر.
چقدر باارزش است که خانم سیما غفّارزاده با راهاندازی این گروه امکان برقراری چنین ارتباط زیبایی را برای ما بهوجود آورده است. چقدر راحت میتوانیم با همدیگر تبادل اطلاعات کنیم و به یکدیگر کمک کنیم. چقدر راحت میتوانیم با هموطنان فارسیزبان سراسر دنیا ارتباط برقرار کنیم و به همیاریِ هم بشتابیم. هردقیقه یک سؤال جدید، یک مقالهٔ جدید و یک خبر جدید در گروه همیاری پست میشود و بعد از آن بلافاصله چندین جواب و چندین نظر! واقعاً عالی است.
چندی پیش خبردار شدم نشریهٔ «رسانهٔ همیاری» در شرف چاپ است. واقعاً خوشحال شدم و چقدر کنجکاوم که این نشریه را ورق بزنم و بخوانم. انتظار دارم از این نشریه مانند بعضی از نشریات کانادایی بهعنوان یک رفرنس و یک مرجع استفاده کنم. امیدوارم بتوانم داستانهای انگلیسی را که وقت خواندن آنها را نداشتهام بهفارسی بخوانم – هری پاتر، ارباب حلقهها و از این قبیل. انتظار دارم ایدههای کاری و فرهنگی جدید بگیرم. انتظار دارم از ایرانیهای دیگر از سراسر دنیا خبر داشته باشم و از سیستم مالی و اجتماعی محل سکونت آنها اطلاعات بگیرم. با کاری که از گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» در فیسبوک دیدهایم، انتظارم از خانم غفّارزاده و نشریهٔ «رسانهٔ همیاری» خیلی بالاست.
امیدوارم همهٔ ما با حمایت از این کار زیبا و گروه «همیاری» بتوانیم به خانم سیما غفارزاده و همهٔ دستاندرکاران این گروه کمک کنیم تا این راه زیبا ادامه پیدا کند.
فریده نقش – عضو «همیاری ایرانیان ونکوور»
آغاز همیاری با یک صبح زیبا شروع شد، شاید بهخاطر اینکه صبح همیشه زیباست و نشانگر یک آغاز و همان شد که چشمهٔ کوچک همیاری تنها با چند عضو آهسته و پیوسته به رودی خروشان مبدّل شد؛ رودی که مزارع پرسش، معمّا و نکتههای مبهم را آبیاری کرد، هرگونه گیاه و رستنی، هرآنچه آفتاب دانش و باد را یاریدهندهٔ نیازمندش بود بهبار نشاند. مثل یک رشتهٔ امید که میتواند در نقوش پریدهرنگش آن نشانههائی را که روزگاری بهدست عشق نگاشته شده بود بازخوانَد، با رشتهٔ ابریشمین، همیاری، مرواریدِ مهر را بههم بافت. این شد که وصال حاصل شد، همیاری ایرانیان ونکوور رشتهٔ ظریف و باریک اما پُراستقامت و پویا همچون ابریشم را از ایران تا ترکیه، تا مهاجرت، تا پناهندگی، تا اروپا و… تا ونکوور رساند و پاسخگو به ثبت نشاند. از همهچیز سخن گفت، از هرآنچه انسانی بیگانه و آشنا نیاز دارد. از اولین کسانی بودم که به این رود پیوستم میدانم بیش از چندهزار ماهی در این رودِ بیکران با آفتاب و باران در کنار یکدیگر پیوند دوستی و مهر و مهربانی میبافند. اینچنین است که گفتگوها آغاز میگردد و دری میشود از همیاری در سرزمینی پُرباران که طراوت ایرانمان را به مهربانی و نیکوکاری خاطرنشانمان میسازد.
سپاسگزار دستاندرکاران این مجموعهٔ گرانبها هستم. باشد تا این رسانه همچنان پُردوام، برقرار و پایدار در خدمت دوستان نزدیک و دور باشد.
با مهر،
رضا هوشمند
«گروه همیاری» تلاش موفقی است برای زدودن تاریخ تکرویها و منیّتها، که بر تاروپود ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه همهٔمان سایه افکنده است. از اینروست که در این گروه با کارِ جمعی بهدرستی توانستهایم بر خصلتِ ناگزیر زیستن در «جامعهای با استبداد دیرپا» چیره گشته، و خودمان را بهتر ببینیم. بههمین دلیل این گروه را از آن خودِ پاکترمان میدانیم و با آن همدلیم.
با سپاس،